PLUS
Σε συνθήκες βεβαιωμένου κινδύνου νόσησης από μολυσματικές ασθένειες διαβιούν εκατοντάδες κάτοικοι του εντός σχεδίου οικισμού Πανόραμα στα προάστια της Χαλκίδας, αφού, κατά παράβαση οιασδήποτε λογικής ή θεσμικού δικαίου, η περιοχή τους υδροδοτείται από ιδιωτικό δίκτυο, το οποίο φυσικά δεν πληροί ούτε τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής.
Tου ΜΙΧ. Ι. ΑΣΗΜΑΚΗ
Αυθαίρετη υδροδότηση του εντός σχεδίου οικισμού χωρίς καμία τήρηση των κανόνων υγιεινής − Από ιδιωτική γεώτρηση που βρίσκεται «σε δενδρόφυτη περιοχή και δεν διαθέτει περίφραξη» το προμηθεύονται οι κάτοικοι!
Είναι ενδεικτικό ότι σε επιτόπιο έλεγχο μηχανικών της ∆ιεύθυνσης ∆ημόσιας Υγείας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας (6/4/2021) διαπιστώθηκε ότι το νερό υδρεύεται από γεώτρηση που βρίσκεται «σε δενδρόφυτη περιοχή και δεν διαθέτει περίφραξη», το δίκτυο είναι στα περισσότερα σημεία του επιφανειακό, οι σωληνώσεις έχουν πάχος μόλις 2-3 εκατοστών (λάστιχα), ενώ δεν διαθέτει πιστοποίηση ποιότητας ή έστω αποδεικτικά στοιχεία προγενέστερης πραγματοποίησης μικροβιολογικών – φυσικοχημικών εξετάσεων. Ο δε ιδιώτης, σύμφωνα πάντα με το έγγραφο, «ενημέρωσε ότι δεν γίνεται χλωρίωση την τελευταία περίπου οκταετία».
Απαγορευτικό
Συνεπώς επειδή: α) δεν υπάρχει προστασία της πηγής υδροληψίας, β) ο σωλήνας μεταφοράς είναι αμφιβόλου ποιότητος και προστασίας, γ) δεν υπάρχει σύστημα απολύμανσης νερού, ο οικείος επόπτης ∆ημόσιας Υγείας ζήτησε όπως μέχρι την αποκατάσταση «να μη γίνεται χρήση νερού από τους κατοίκους», να τους χορηγηθεί πόσιμο εμφιαλωμένο και να μεταφερθεί εκεί για τις υπόλοιπες χρήσεις νερό με βυτιοφόρο. Η ανησυχία της υπηρεσίας ήταν τόσο μεγάλη που επανήλθε λίγες εβδομάδες αργότερα (28/4, αρ. πρωτ. 87470/1538), ωστόσο διαπίστωσε ότι «δεν έχει γίνει η διακοπή χρήσης του ιδιωτικού δικτύου υδροδότησης, όπως είχε ζητηθεί», με αποτέλεσμα να εισηγηθεί στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Χαλκίδας την άσκηση ποινικής δίωξης κατά παντός υπευθύνου «για τη συντήρηση και ορθή λειτουργία του δικτύου ύδρευσης».
Αδιέξοδο
Έκτοτε οι κάτοικοι και οι φορείς παραμένουν χωρίς καμία ενημέρωση. Μεσολάβησε μόνον η άκαρπη προσπάθειά τους να έρθουν σε επαφή με τον αναπληρωτή υπουργό Εσωτερικών Στέλιο Πέτσα και με τους επιτελείς της ∆ημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης Χαλκίδας, οι οποίοι δέχονται ότι η προ ετών σύμβαση με τον έμπορο οικιακού νερού (!) αντιμετωπίζει νομικά θέματα και αντιπροτείνουν «τη χρηματοδότηση νέου μεγαλύτερου δικτύου προσαγωγής πόσιμου νερού προϋπολογισμού 1,107 εκατ. ευρώ». Το αδιέξοδο είναι πρωτοφανές, καθώς πριν από την εισήγηση του επόπτη Υγείας προς τη ∆ικαιοσύνη είχε προηγηθεί αίτηση από τον Νοέμβριο του 2020 των άμεσα θιγομένων προς την Εισαγγελία (10/11/2020 αρ. πρωτ. 6003).
∆ιαμαρτυρίες
Σε αυτήν τονίζεται, μεταξύ άλλων, ότι «η ηλεκτροδότηση της γεώτρησης γίνεται από ρολόι της ∆ΕΗ παράνομα τοποθετημένο στη μέση του δημοτικού δρόμου του οικισμού, 500 μέτρα μακριά από τη γεώτρηση με καλώδιο που διέρχεται υπογείως του δρόμου». Σημειώνουν ότι έχουν πληρώσει στον εργολάβο 600-750 ευρώ για τη σύνδεση με κάθε σπίτι, χαρακτηρίζοντας τη δαπάνη για ύδρευση «εξωφρενικά βεβαρημένη», αφού πλέον των άλλων το πάγιο ανέρχεται «στα 12 ευρώ μέχρι 10 κυβικά και 1 ευρώ ανά κυβικό για παραπάνω». Στο κόστος αυτό «προστίθεται και η συχνή αλλαγή των βρυσών και των οικιακών συσκευών, επειδή οι πέτρες που δημιουργούνται από τον ασβέστη με τον οποίο ο ιδιώτης ισχυρίζεται ότι απολυμαίνει το νερό, τις καταστρέφουν».
Το Σύνταγμα
∆εν απαιτείται να είναι κανείς νομικός για να καταλάβει ότι τα όσα συμβαίνουν σε αυτό το προάστιο της Χαλκίδας αναιρούν το γράμμα και τον τύπο του συντακτικού χάρτη. Και τούτο διότι στο αρ. 24 του Συντάγματος ορίζονται τα εξής: «Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας…». Επίσης στην παρ. 3: «Για να αναγνωριστεί μία περιοχή ως οικιστική και για να ενεργοποιηθεί πολεοδομικά, οι ιδιοκτησίες που περιλαμβάνονται σε αυτή συμμετέχουν υποχρεωτικά, χωρίς αποζημίωση από τον οικείο φορέα, στη διάθεση των εκτάσεων που είναι απαραίτητες για να δημιουργηθούν δρόμοι, πλατείες και χώροι για κοινωφελείς γενικά χρήσεις και σκοπούς, καθώς και στις δαπάνες για την εκτέλεση των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων, όπως νόμος ορίζει». Όχι μόνο δεν έγιναν τα προαπαιτούμενα έργα για τα δίκτυα του οικισμού και για άλλες κοινωφελείς δραστηριότητες, αλλά η περιοχή έχει εγκαταλειφθεί κυριολεκτικώς.
[postgallery]
