Τον προβληματισμό του αναφορικά με το βάρος των καταγγελιών Πανούση αλλά και τον χρόνο που αυτές έγιναν, εκφράζει με άρθρο του ο βουλευτής των ΑΝΕΛ, Νίκος Νικολόπουλος.
Ο κ. Νικολόπουλος αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «Αναρωτιέμαι, για παράδειγμα, γιατί ένας πρώην υπουργός που λέει ότι διέθετε τόσο συγκλονιστικά στοιχεία όπως η σχέση πολιτικών προσώπων με την τρομοκρατία, δεν τα κατέθεσε όσο ήταν υπουργός στη Δικαιοσύνη, αλλά τα πήρε μαζί του και τα κατέθεσε σε… συμβολαιογράφο, μιλώντας γι’ αυτά τόσο καιρό αργότερα;»
«Ένας υπουργός Προστασίας του Πολίτη, ο οποίος έχει στη διάθεσή του τόσο συγκλονιστικά στοιχεία, όπως αυτά που λέει, δρα ως υπουργός και… καθαρίζει τον τόπο! Δεν περιμένει την ‘’αποστρατεία’’ για να μιλήσει για όσα ξέρει. Γιατί, άραγε ο κ. Πανούσης επέλεξε αυτή τη στιγμή;», προσθέτει.
«Πολιτική και Δικαιοσύνη πρέπει να απαντήσουν άμεσα και πειστικά, τόσο ως προς την ουσία και το περιεχόμενο των καταγγελλόμενων, όσο και ως προς τα αίτια των καταγγελιών αυτή τη χρονική στιγμή», επισημαίνει ο κ. Νικολόπουλος ενώ αναφέρεται και στο «‘’βαθύ κράτος’’ επιχειρεί να συντρίψει – ή έστω να αναγκάσει σε συνθηκολόγηση – την ελληνική κυβέρνηση».
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του κ. Νικολόπουλου:
«‘’Μόνο η αλήθεια σώζει’’!
Και ξαφνικά, πάνω που η χώρα προσπαθεί να βρει τον βηματισμό της και η νέα κυβέρνηση πασχίζει να ισορροπήσει μεταξύ των πολύ σκληρών μέτρων του νέου μνημονίου και των δυνατοτήτων που υπάρχουν να βγάλει τον τόπο από τον φαύλο κύκλο της κρίσης, βλέπουν το φως της δημοσιότητας κάποιες πολύ σοβαρές, πλην όμως γενικές και αόριστες καταγγελίες ενός πρώην υπουργού.
Το γεγονός είναι σημαντικό. Γιατί οι καταγγελίες, παρά τη γενικότητά τους, προέρχονται από το στόμα ενός ανθρώπου που εκ της θέσης που κατείχε, όντως είναι σε θέση να έχει πολύ σοβαρή πληροφόρηση. Και όχι μόνο… Αυτός ο πρώην υπουργός, υπήρξε υπουργός, ουσιαστικά της κυβέρνησης που καταγγέλλει. Είναι βέβαιο λοιπόν ότι το πολιτικό ζήτημα που δημιουργείται είναι μείζον.
Πέραν τούτων, προσωπικά ως πολίτης και πολιτικός, πάντοτε αναστατώνομαι και θεωρώ ως πολύ σοβαρή την καταγγελία οποιουδήποτε ανθρώπου αισθάνεται ότι απειλείται ακόμα και η σωματική του ακεραιότητα. Είναι θέμα δημοκρατικής αρχής το δικαίωμα κάθε πολίτη να αισθάνεται προστατευμένος από οποιαδήποτε κακοποιά στοιχεία και ζήτημα θρησκευτικής συνείδησης η ιερότητα της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας.
Κατά συνέπεια, είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι αντιμετωπίζω με μεγάλη σοβαρότητα και δεν σπεύδω ούτε να απαξιώσω, ούτε να προσπεράσω ελαφρά τη καρδία, τις καταγγελίες του κ. Πανούση, πολύ περισσότερο από τη στιγμή που ο ίδιος φέρεται να έχει καταθέσει και στοιχεία στη Δικαιοσύνη, η οποία από την πλευρά της καλείται πλέον να διερευνήσει την υπόθεση και να την διαφωτίσει.
Εντούτοις, ως σκεπτόμενος πολίτης είναι αλήθεια πως αυτές οι καταγγελίες μου γεννούν πολλές απορίες. Και ως σκεπτόμενος πολιτικός που επί δεκαετίες μάχεται για την αξιοπιστία και την επικράτηση της ορθής πολιτικής θεωρώ ότι είναι χρέος και της Βουλής να διερευνήσει την υπόθεση.
Αναρωτιέμαι, για παράδειγμα, γιατί ένας πρώην υπουργός που λέει ότι διέθετε τόσο συγκλονιστικά στοιχεία όπως η σχέση πολιτικών προσώπων με την τρομοκρατία, δεν τα κατέθεσε όσο ήταν υπουργός στη Δικαιοσύνη, αλλά τα πήρε μαζί του και τα κατέθεσε σε… συμβολαιογράφο, μιλώντας γι’ αυτά τόσο καιρό αργότερα;
Ένας υπουργός Προστασίας του Πολίτη, ο οποίος έχει στη διάθεσή του τόσο συγκλονιστικά στοιχεία, όπως αυτά που λέει, δρα ως υπουργός και… καθαρίζει τον τόπο! Δεν περιμένει την ‘’αποστρατεία’’ για να μιλήσει για όσα ξέρει. Γιατί, άραγε ο κ. Πανούσης επέλεξε αυτή τη στιγμή;
Αναρωτιέμαι, επίσης, γιατί ένας υπουργός – και μάλιστα προοδευτικής ιδεολογικής κατεύθυνσης όπως ο κ. Πανούσης – μαθαίνει ότι γίνονται υποκλοπές σε πολιτικά στελέχη και δεν κάνει τίποτα. Μα, εάν παρακολουθούνται πολιτικά στελέχη στην Ελλάδα, τότε αυτό μπορεί να συμβαίνει σε οποιονδήποτε. Σε μένα, στον κ. Πανούση, στον ίδιο τον πρωθυπουργό… Υπάρχει άραγε ένα τέτοιο, τεράστιο και τόσο επικίνδυνο «χταπόδι» σε αυτό τον τόπο και ο κ. Πανούσης του επέτρεψε να υφίσταται; Τελικά, τι συμβαίνει σε αυτή την χώρα; Που είναι το κράτος και πού το παρακράτος;
Είναι πολλά τα σημεία που δεν βγάζουν νόημα. Και ακόμα περισσότερα τα ερωτηματικά.
Πολιτική και Δικαιοσύνη πρέπει να απαντήσουν άμεσα και πειστικά, τόσο ως προς την ουσία και το περιεχόμενο των καταγγελλόμενων, όσο και ως προς τα αίτια των καταγγελιών αυτή τη χρονική στιγμή.
Και αν αυτό συμβεί, τότε ίσως θα έχουμε τη δυνατότητα να μάθουμε και πολλά άλλα. Όπως για παράδειγμα, τι συμβαίνει με τα περίφημα «βαλιτσάκια» της ΕΥΠ. Μήπως, τελικά, είναι αλήθεια αυτά που λένε κάποιοι περί συναλλαγών πίσω από τις υποκλοπές που γίνονται; Και τελικά, ίσως έχουμε την ευκαιρία να δούμε τις στρεβλώσεις σε κάποιες υπηρεσίες μείζονος εθνικής σημασίας και να ανακαλύψουμε τις διόδους μέσω των οποίων, στοιχεία υποκλοπών φτάνουν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας, με στόχο να δημιουργήσουν εντυπώσεις.
Εάν δεν δοθούν ξεκάθαρες απαντήσεις όμως, τότε οι υπόνοιες θα εξακολουθούν να σέρνονται. Και δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για τη χώρα και ειδικά για τη κυβέρνηση που προσπαθεί, υπό πολύ αντίξοες συνθήκες, να ξαναστήσει τη χώρα στα πόδια της.
Κάποιοι ήδη λένε πως ήδη έχουμε περάσει στην εποχή όπου το ‘’βαθύ κράτος’’ επιχειρεί να συντρίψει – ή έστω να αναγκάσει σε συνθηκολόγηση – την ελληνική κυβέρνηση, βλέποντας ότι έρχεται τσουνάμι μεγάλων αλλαγών και το τέλος πολλών προνομίων. Και ότι στο άμεσο μέλλον θα δούμε πολλά, που ως στόχο θα έχουν να χτυπήσουν την κυβέρνηση ‘’κάτω από τη ζώνη’’, πλήττοντας κατά κύριο λόγο το ηθικό της πλεονέκτημα.
Και έτσι να είναι όμως, το ‘’βαθύ κράτος’’ θα νικηθεί μόνο με ένα μεγάλο μπαράζ αλήθειας και πραγματικών αποκαλύψεων. Εάν έφτασε η ώρα για την μεγάλη μάχη μεταξύ του χθες και του αύριο, τότε όλοι όσοι υποστηρίζουμε την Ελλάδα της αλήθειας και της καθαρότητας ας μπούμε στην πρώτη γραμμή. Μόνο έτσι θα απαλλάξουμε τη χώρα από τα ‘’τσιμπούρια’’ που της πίνουν το αίμα. Μόνο έτσι θα ξεφύγουμε από τον κλοιό της χρεοκοπίας και της μιζέριας.
Όπως και να έχει, η ουσία είναι μία: Μόνο η αλήθεια σώζει!
Γιατί την αλήθεια τη φοβούνται μόνο οι ένοχοι…».