PLUS
Η συνάντησή μας δυο μήνες μετά τη συνέντευξη τύπου στο πλαίσιο της ΔΕΘ γίνεται σε ένα εντελώς διαφορετικό φόντο.
Τότε αντιμετωπιζόμασταν περίπου ως υπερβολικοί και ενίοτε κουραστικοί γιατί επιδιώκαμε τη διαλεύκανση της υπόθεσης των παρακολουθήσεων και της χρήσης του παράνομου κατασκοπευτικού λογισμικού predator. Όμως σήμερα, μερικούς μήνες αργότερα, βλέπουμε ότι ο θεσμικός δρόμος που επιλέξαμε έχει φέρει απτά αποτελέσματα.
Ευχαριστώ θερμά τον ομότιμο καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου Νίκο Αλιβιζάτο, που μαζί και με άλλους έγκριτους συνταγματολόγους, έδειξαν καθαρά στον ελληνικό λαό τι διακυβεύεται. Ευχαριστώ και τους νομικούς μου εκπροσώπους γιατί εξαντλήσαμε κάθε πρόσφορο νομικό μέσο. Και ήταν οι συντεταγμένες νομικές ενέργειές μας, που αποκάλυψαν το συγχρονισμό ΕΥΠ και predator. Πίσω από το επιτελικό συγκεντρωτικό κράτος της Νέας Δημοκρατίας, υπήρχε ένα ισχυρό και οργανωμένο παρακράτος, ένας παρακρατικός βραχίονας. Η ευθύνη του Πρωθυπουργού δεν μπορεί να «ξεπλυθεί» με την επίκληση «νόμιμων λαθών».
Παράλληλα, η ερευνητική δημοσιογραφία δείχνει με αριθμούς και ονοματεπώνυμα ότι το predator χειρίζονταν Έλληνες αστυνομικοί σε κτίριο της ΕΥΠ.
Καθημερινά επίσης προβάλλονται λίστες, χωρίς όμως κανείς να γνωρίζει με βεβαιότητα τι ευσταθεί και τι όχι, ποιος δυσφημεί και ποιος δυσφημείται, ποιος εκβιάζει και ποιος εκβιάζεται.
Ο μόνος δρόμος είναι η δικαιοσύνη και καλώ όλα τα εμπλεκόμενα πρόσωπα να απευθυνθούν στη δικαιοσύνη.
Υπό το φόβο της καταδίκης σε ευρωπαϊκό επίπεδο και την πίεσή μας, η κυβέρνηση έφερε ένα σχέδιο νόμου, που παρά τα κάποια θετικά στοιχεία, δε θίγει τον πυρήνα των σοβαρών παθογενειών του συστήματος.
Σε μία άτακτη υποχώρηση αναίρεσε τους δεξιούς αφορισμούς ότι δεν εξαιρείται κανείς του ελέγχου της ΕΥΠ πολλώ δε μάλλον οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού που θα μπορούσαν να ζημιώσουν πιο καίρια τα εθνικά συμφέροντα απ’ ό,τι ο «περιπτεράς της γειτονιάς». Βεβαίως, δε λένε ότι η υπογραφή ενός πολιτικού προσώπου ή ενός Υπουργού σε μια κρίσιμη σύμβαση εάν παρακολουθείται, μπορεί να δημιουργήσει πολύ μεγάλο δημόσιο κόστος.
Στο σχέδιο νόμου της η κυβέρνηση προτείνει το αυτονόητο, επιβεβαιώνοντας τη θεσμική νίκη της παράταξής μας καθώς θέτει αυστηρές προϋποθέσεις και την ανάγκη πρότερης έγκρισης του Προέδρου της Βουλής για την παρακολούθηση πολιτικών προσώπων.
Όμως εξακολουθεί να λείπει κάθε διάθεση λογοδοσίας, για μια υπόθεση που πλήττει βάναυσα το κύρος των θεσμών μας και δυσφημεί τη χώρα διεθνώς. Αυτό δείχνει το γεγονός ότι μπαίνει όριο τριών ετών για να μάθει ο παρακολουθούμενος ότι παρακολουθήθηκε και όχι γιατί παρακολουθήθηκε καθώς και το ότι η ΑΔΑΕ, που θα έπρεπε να αποφασίζει για τη γνωστοποίηση της παρακολούθησης, παραγκωνίζεται από ένα συλλογικό όργανο, στο οποίο την πλειοψηφία θα έχουν οι ελεγχόμενοι Διοικητής και Εισαγγελέας της ΕΥΠ.
Άραγε τι έχουν να πουν τώρα τα στελέχη της κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας που με καλούσαν με θράσος να παρανομήσω και να πάω τάχα να ενημερωθώ; Αφού υπήρχε πλαίσιο, γιατί το νομοθετούν; Άλλη μια καινοτομία και άλλος ένας παραλογισμός του επιτελικού κράτους.
Ακόμα όμως και η έννοια της εθνικής ασφάλειας, διευρύνεται τόσο ώστε να καλύπτει έως και τα ζητήματα δημόσιας υγείας. Ο στόχος προφανής: Η επικύρωση της παρακολούθησης χιλιάδων πολιτών. Μια κολυμβήθρα του Σιλωάμ.
Επιμένουμε θεσμικά και δεν ακολουθούμε το δρόμο της συνωμοσιολογίας.
Γι’ αυτό προτείνουμε:
• την κατάργηση της αντισυνταγματικής διάταξης που απαγορεύει στην ΑΔΑΕ να ενημερώνει τους παρακολουθούμενους για λόγους εθνικής ασφαλείας και μάλιστα αναδρομικά,
• την πλήρη αιτιολόγηση της άρσης του απορρήτου στην σχετική εισαγγελική διάταξη ώστε να μπορεί να ελεγχθεί η νομιμότητά της,
• την αποκοπή της ΕΥΠ από το πρωθυπουργικό γραφείο,
• την τελική απόφαση για την παρακολούθηση για λόγους εθνικής ασφαλείας, να λαμβάνει Τριμελές Δικαστικό Συμβούλιο Εφετών και να γνωστοποιείται με πλήρη στοιχεία αμέσως στον πρόεδρο της ΑΔΑΕ, ώστε ο έλεγχος να είναι ουσιαστικός.
Προτεραιότητά μας είναι οι ανεξάρτητες αρχές που έφτιαξε το ΠΑΣΟΚ για να ενισχύσει τη Δημοκρατία, τη λογοδοσία και τη διαφάνεια, να έχουν ισχυρές αρμοδιότητες για να διασφαλίζουν όλα αυτά τα οποία οδηγούν την Ελλάδα σε μια ευρωπαϊκή θεσμική κανονικότητα.
Κάποιοι προσπαθούν να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι το θέμα των παρακολουθήσεων, είναι ένα ζήτημα που αφορά λίγους, μια μικρή ομάδα ανθρώπων. Όμως, όλα αυτά τα ζητήματα έχουν άμεση σχέση με τα μεγάλα προβλήματα του ελληνικού λαού, με τις μεγάλες παθογένειες, διότι αυτό αποδεικνύουν τα στοιχεία σε παγκόσμιο επίπεδο. Όταν οι θεσμοί μιας χώρας είναι αδύναμοι και ανίσχυροι, η διολίσθηση σε φαινόμενα διαφθοράς και μηχανισμούς συναλλαγής ανάμεσα στην πολιτική και οικονομική εξουσία, είναι ένα σύνηθες και άμεσα εξαρτώμενο φαινόμενο. Ο μόνος τρόπος για να
