Νίκος Φίλης: «Ο χωρισμός Εκκλησίας – Κράτους έχει ωριμάσει»

«Ο χωρισμός Εκκλησίας – Κράτους έχει ωριμάσει» είναι ο τίτλος άρθρου του πρώην υπουργού στην Εφημερίδα των Συντακτών. Ο Νίκος Φίλης τονίζει πως η επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση «είναι αναγκαίο να προσδιορίσει τα βήματα μιας καθυστερούμενης εδώ και δεκαετίες αλλαγής τις σχέσεις Κράτους – Εκκλησίας».

Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό «απαιτείται πολιτική βούληση για να ρυθμιστούν εκκρεμότητες που συνιστούν αναχρονισμούς», με τον Νίκο Φίλη να εξαπολύει “κατηγορώ” για την κρίση και στην Εκκλησία, που όπως λέει, με τον τρόπο της συντέλεσε στη σημερινή κρίση. «Να θυμηθούμε το σκάνδαλο του Βατοπεδίου που αποκαλύφθηκε λίγο πριν και επισήμως ξεσπάσει η οικονομική κρίση. Ουδείς αναμάρτητος!».

Και συνεχίζει γράφοντας: «Όπως η πολιτική εξουσία επιβάλλεται να προχωρήσει σε αυτοκριτική και ανατροπές, με πρώτο βήμα την κατάρρευση του δικομματισμού, έτσι και οι άλλες εξουσίες πρέπει να αντιληφθούν την ανάγκη της αυτοκριτικής. Άλλωστε ο Χριστός δεν είναι που μίλησε για μετάνοια;».

«Η διδασκαλία των Θρησκευτικών, η καύση των νεκρών, η κατάργηση της βλασφημίας ως ποινικού αδικήματος, ο θρησκευτικός όρκος του ανωτάτου άρχοντα είναι επιβιώσεις αναχρονιστικές» σύμφωνα με τον πρώην υπουργό. Αναφερόμενος ειδικά στο θέμα των Θρησκευτικών, λέει: «σημειώνω την απαίτηση της Ιεραρχίας για “συναπόφαση” κατά παράβαση μάλιστα ακόμη και του ισχύοντος Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος που προβλέπει συνεργασία (και όχι βέβαια συναπόφαση) με την Πολιτεία».

Σημειώνει δε ότι έχει καθυστερήσει η ίδρυση ιδιωτικών αποτεφρωτηρίων και συγκαταλέγει στα «ευαίσθητα ζητήματα που αποτελούν τον πυρήνα των εκκλησιαστικών αντιδράσεων» και το ζήτημα της εκκλησιαστικής περιουσίας και της μισθοδοσίας των κληρικών.

«Είναι περίεργο στη χώρα μας να μισθοδοτούνται 10.000 ιερείς έναντι 8.000 γιατρών του ΕΣΥ. Και κάθε χρόνο να ασκείται πίεση για νέος διορισμούς κληρικών που ικανοποιείται από την Πολιτεία παρά τη γενικότερη κατάσταση ουσιαστικού παγώματος διορισμών στο Δημόσιο και ειδικότερα στην εκπαίδευση», τονίζει.

Και καταλήγει ο άρθρο του: «Αν για την οικονομία υπάρχει το πραγματικό άλλοθι της τρόικας, για την εκκρεμότητα στις σχέσεις Εκκλησίας – Κράτους ποιο άλλοθι υπάρχει; Τουλάχιστον η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν πρέπει να υποκύψει σε ψηφοθηρικές λογικές. Πολύ περισσότερο που στην κοινωνία έχει ωριμάσει το αίτημα για τον σταδιακό χωρισμό Εκκλησίας – Κράτους, όπως έχει καταγραφεί στις δημοσκοπήσεις με ποσοστό άνω του 60%».