PLUS
Όσο ξεδιπλώνονται τα σχέδια του Ντόναλντ Τραμπ για την Ουκρανία αλλά και για τον υπόλοιπο κόσμο όλο και περισσότερο τα λόγια του Εμανουέλ Μακρόν που προειδοποιούσε από τότε που έγινε πρόεδρος της Γαλλίας το 2017 ότι, διακρίνοντας μια μακροπρόθεσμη τάση αποδέσμευσης των ΗΠΑ, η Ευρώπη θα πρέπει να είναι έτοιμη να υπερασπιστεί τον εαυτό της βγαίνουν και πιο προφητικά και πραγματικά.
Οι ευρωπαίοι, αντιμέτωποι με τον Ντόναλντ Τραμπ, έναν αδίστακτο πρόεδρο των ΗΠΑ που αμφισβητεί μια 80χρονη αμερικανική δέσμευση για την υπεράσπιση της Ευρώπης ενάντια στη Ρωσία, αναγνωρίζουν ότι δεν χρειαζόμαστε απλώς μια Ευρώπη πιο δυνατή αλλά να έχει και την πραγματική δυνατότητα ευρωπαϊκής « στρατηγικής αυτονομίας ».
Εδώ θα πρέπει να αναγνωρίσουμε πως προς το παρόν κάθε ρεαλιστικό σχέδιο για την άμυνα της Ευρώπης απέναντι στη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν πρέπει να ξεκινά από τη μόνη σοβαρή στρατιωτική οργάνωση στην Ευρώπη σήμερα, που είναι το ΝΑΤΟ το οποίο διαθέτει πλήρως τις ανατεθειμένες, εκπαιδευμένες και διαλειτουργικές δυνάμεις από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες του ΝΑΤΟ, τη διοίκηση και τον έλεγχο, τις σύνθετες συντονισμένες αεροπορικές επιχειρήσεις, τα λεπτομερή σχέδια για μια συμμαχική δύναμη αντίδρασης έτοιμο να σπεύσει στην άμυνα των ανατολικών συνόρων.
Δυστυχώς χωρίς το ΝΑΤΟ η ΕΕ δεν έχει τίποτα συγκρίσιμο. Οπότε εάν θέλουμε να είμαστε σοβαροί για την υπεράσπιση της Ευρώπης, πρέπει να ξεκινήσουμε από το ΝΑΤΟ – και μετά δούμε πώς μπορούμε να το κάνουμε πιο ευρωπαϊκό όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Η ΕΕ γίνεται πλέον σημαντικός παράγοντας στον τομέα της άμυνας, ιδίως όσον αφορά την υποστήριξη της Ουκρανίας και τις αμυντικές προμήθειες. Και επειδή τόσο η ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ έχουν ηγέτες στους κόλπους τους που είναι ξεκάθαρα φιλικοί προς τον Πούτιν, όπως ο Βίκτορ Όρμπαν της Ουγγαρίας , ορισμένες από τις αμυντικές δεσμεύσεις αιχμής θα απαιτήσουν άλλους συνασπισμούς ως αντίβαρο στις ΗΠΑ. Συνασπισμούς των πρόθυμων όπως αυτός για την Ουκρανία για τον οποίο και ο Βρετανός πρωθυπουργός, Κιρ Στάρμερ, συνεργάζεται στενά με τον Γάλλο πρόεδρο.
Η πρόκληση για την Ευρώπη είναι να πραγματοποιήσει μια γρήγορη, συνεκτική, αξιόπιστη μετάβαση από την ασφάλεια που απολαμβάναμε για σχεδόν 80 χρόνια, σε μια συμμαχία υπό την κυριαρχία των ΗΠΑ, σε μια Ευρώπη που είναι ικανή να αμυνθεί ενάντια στην πιο επιθετική μεγάλη δύναμη. Και αυτό είναι μια μεγάλη πρόκληση. Το να είσαι μια ηγεμονική μεγάλη δύναμη στην οικονομία ή στην εμπορική πολιτική είναι ένα πράγμα. Το να το κάνεις όμως στον στρατιωτικό τομέα, καλώντας τους νέους και τις νέες της Ευρώπης αν χρειαστεί να θυσιάσουν τη ζωή τους, είναι κάτι διαφορετικό και κυρίως όταν πρέπει να ξεπεράσεις τις εξαιρετικά ανόμοιες ιστορικές αυτοκατανοήσεις των ευρωπαϊκών χωρών όσον αφορά την εθνική ασφάλεια.
Πίσω από τον τίτλο της περασμένης εβδομάδας ότι η ΕΕ αφιέρωσε 800 δισεκατομμύρια ευρώ για την άμυνα βρίσκεται η πραγματικότητα των μόλις 150 δισεκατομμυρίων ευρώ περίπλοκης ευρωπαϊκής χρηματοδότησης. Το μεγαλύτερο μέρος του τίτλου είναι απλώς μια άδεια για τα μεμονωμένα κράτη μέλη να ξοδέψουν άλλα 650 δισ. ευρώ συνολικά και κανείς δεν ξέρει πώς μπορεί να γίνει αυτό όταν οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες είναι υπερχρεωμένες και ο γηράσκων πληθυσμός τους φωνάζει για αυξημένες δαπάνες για την υγεία, την κοινωνική περίθαλψη, τις συντάξεις και ούτω καθεξής.
Όπως είδαμε τις τελευταίες ημέρες, με το πρώτο σημάδι της πιθανότητας κατάπαυσης του πυρός στην Ουκρανία, οι ευρωπαίοι πολίτες είναι απελπισμένοι και πολλοί λίγοι πιστεύουν ότι μπορούμε γρήγορα να επιστρέψουμε στις προηγούμενες καταστάσεις που ζήσαμε μετά το 1989 σε καιρό ειρήνης. Γι’ αυτό και είναι πλέον καθήκον των Ευρωπαίων ηγετών όχι απλώς να αναζωπυρώσουν το μαχητικό πνεύμα της ενωμένης ηπείρου τους που μπορεί να υψώσει ανάστημα απέναντι σε έναν κόσμο που βρίσκεται σε πόλεμο, αλλά και να εξηγήσουν με ειλικρίνεια στους ψηφοφόρους τους ευρωπαίους πολίτες, ότι αντιμετωπίζουμε έναν ακόμη μακρύ αγώνα – και αν θέλουμε πραγματικά ειρήνη πρέπει να προετοιμαστούμε για πόλεμο. Με όποιες θυσίες χρειάζεται.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το Ιράν καταγγέλλει τις «φιλοπόλεμες» δηλώσεις του Τραμπ περί υποστήριξης της Τεχεράνης στους Χούθι
Μεγάλες ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές σπάζουν την εύθραυστη ειρήνη στη Γάζα
