PLUS
Όσοι αποφασίσαμε να υποστούμε την βάσανο της 6ωρης παρακολούθησης των προγραμματικών δηλώσεων της Βουλής (άλλοι από ενδιαφέρον, άλλοι λόγω επαγγελματικής ευσυνειδησίας) το κάναμε ξέροντας από την αρχή πως οι 4 πρώτοι ομιλητές λίγο πολύ θα έλεγαν αυτά τα οποία ήδη γνωρίζαμε.
Ο πρωθυπουργός τα είχε πει και τα είχε ξαναπεί σε μια ομολογουμένως μακρά και κοπιαστική προεκλογική εκστρατεία, ο κος Φάμελλος σαν προσωρινός και μεταβατικός θα απέφευγε (και έτσι έκανε) κάθε σημείο που θα μπορούσε να δώσει στίγμα του ΣΥΡΙΖΑ καθώς το αναζητεί νέο ηγέτη, ο κος Ανδρουλάκης ήταν αυτό που ονομάζουμε αναμενόμενο (η σκληρή και άτεγκτη εκδοχή της αντιπολίτευσης ελλείψει άλλης αντιπολίτευσης ) και ο κος Κουτσούμπας δεν θα πρέπει να ίδρωσε για να βρει στα παλιά χαρτιά του μια εναρκτήρια ομιλία καθώς η χθεσινή ήταν ίδια και απαράλλαχτη με όλες τις προηγούμενες.
Το ενδιαφέρον μοιραία λοιπόν στράφηκε στους 4 νέους ενοίκους της Βουλής των Ελλήνων.
Ο κος Βελόπουλος ήταν (όπως το έλεγε η μακαρίτισσα η θεία μου από το Σικάγο) ” πως το λέτε εσείς εδώ very very χολοσκασμένος”…ίσως γιατί είχε συνηθίσει να απλώνεται άνετα δεξιά της ΝΔ και τώρα με άλλους δύο ενοίκους στριμώχτηκε στο πέραν της δεξιάς διαμερισματάκι.
Ο κος Νατσιός είναι ένας πολύ καλός “δεξιός ψάλτης” που μπορεί να σου κάνει ένα κήρυγμα την Κυριακή μετά την λειτουργία τόσο καλό που θα μπορούσε να είναι μάθημα χριστιανικής ηθικής σε όλα τα Κατηχητικά σχολεία.
Τα είπε όλα μονομιάς, για την διάπλαση των παίδων, τις αμβλώσεις για τους ΛΟΑΤΚΙ.. δεν ξέρω αν άφησε κάτι τις για τα επόμενα 4 χρόνια, πάντως σίγουρα αν κάναμε εκλογές για αρχιεπίσκοπο θα διέπρεπε σαν υπεύθυνος της επικοινωνιακής ομάδας κάποιου από τους υποψηφίους.
Ο κος Στίγκας, των Σπαρτιατών, δεν ήταν ούτε Μιχαλολιάκος, ούτε Κασιδιάρης, τουλάχιστον προς το παρόν. Ανέβηκε στο βήμα και αφού μας είπε ότι δεν είναι φασίστας, (και ο Χίτλερ τα ίδια έλεγε αλλά όλη η υπόλοιπη κακιά Ευρώπη δεν τον πίστευε), κατήγγειλε τον ναζισμό, τη Χρυσή Αυγή αλλά και… τον ΣΥΡΙΖΑ.
Βέβαια ο άνθρωπος είχε τρακ, αυτό φαινόταν όπως φαινόταν και ότι το κείμενο που διάβαζε δεν ήταν δικό του. Γι’ αυτό και συλλάβιζε, (δεν ήταν από συγκίνηση) όταν αναφερόταν στον «αγνό εθνικισμό», τον Παύλο Μελά και τον Ίωνα Δραγούμη. Την άλλη φορά θα κάνει πιο πολλές πρόβες ή καλύτερα θα αφήσει τον πραγματικό του εαυτό να βγει ελεύθερα προς τα έξω και θα τον ακούσουμε να ομιλεί από στήθους.
Η δε κα Κωνσταντοπούλου θέλοντας να σβήσει από την μνήμη μας εκείνες τις κοφτές αγριάδες της προηγούμενής της παρουσίας στην Βουλή ως προέδρου, έκανε άνοιγμα αγάπης . Μας μίλησε και για την αγάπη που αλλάζει το σύμπαν και μετακινεί βουνά, κλείνοντας έτσι με αυτή την ειδυλλιακή εικόνα μια καθόλα πεζή πολιτική παράσταση.
Όλα τα υπόλοιπα ήταν αυτά που πάντα περιμένεις να ακούσεις σε μια συνεδρίαση της Βουλής για προγραμματικές εξαγγελίες. Μιας Βουλής που σίγουρα στο μέλλον θα μας δώσει και καλύτερες παραστάσεις καθόσον αυτή τη φορά τα έχει όλα…
