Ντεπαρντιέ: Βίος και πολιτεία

14/09/2020 18:26

Ο ΖΕΡΆΡ Ντεπαρντιέ είναι ένας αμφιλεγόμενος σταρ. Έχει απασχολήσει πολλές φορές τη δημοσιότητα και όχι πάντα για τις υποκριτικές του ικανότητες. Αν και έχει εμφανιστεί σε πάνω από 200 ταινίες και έχει λάβει πολλά βραβεία στις Χρύσες Σφαίρες και σε κινηματογραφικά φεστιβάλ, ήταν και παραμένει το κακό παιδί του γαλλικού σινεμά.

Από τον ΝΙΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ

Ο αμφιλεγόμενος Γάλλος σταρ ασπάστηκε το ορθόδοξο δόγμα και με «νονό» στο μυστήριο τον Νίκο Αλιάγα

Το πόσο κακό είναι, μπορεί κάποιος να το διαπιστώσει ρίχνοντας μια ματιά στη βιογραφία του που πρόσφατα εξέδωσε με τίτλο «Έτσι απλά συνέβη»! Στα νεανικά του χρόνια, στο Σατορού, κάπου στην κεντρική Γαλλία, παραδέχεται πως έκανε πολλά και διάφορα. Έχει συλήσει τάφους, έχει μπλεχτεί ουκ ολίγες φορές σε καβγάδες, έγινε αρσενική πόρνη προς χάριν των πλούσιων οδηγών που περνούσαν από την περιοχή και έχει κάνει φυλακή για την κλοπή ενός αυτοκινήτου.

Αλκοολικός εγώ;

Πρόσφατα, μάλιστα, μας αποκάλυψε πως πίνει 14 μπουκάλια την ημέρα, ξεκινώντας από ένα μπουκάλι σαμπάνια και καταλήγοντας το βράδυ σε ένα μπουκάλι ουίσκι! Πάντως, σημειώνει πως δεν θεωρεί τον εαυτό του αλκοολικό. Απλά δεν μπορεί να κοιμηθεί όπως λέει αν δεν είναι μεθυσμένος. Στη βιογραφία του ο Ντεπαρντιέ αναφέρεται και στη φιλία του με τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν. Όπως είναι γνωστό, ο Γάλλος ηθοποιός έχει εδώ και χρόνια δεσμούς με τη Ρωσία, έχοντας πάρει τη ρωσική υπηκοότητα (από το 2013) και βρίσκοντας … φορολογικό «άσυλο» στη Μόσχα.

Την περασμένη Παρασκευή (4 Σεπτεμβίου 2020) το απόγευμα, το κακό παιδί του γαλλικού σινεμά έκανε μία ακόμη αλλαγή πλεύσης στη ζωή του. Βαφτίστηκε ορθόδοξος στο ρωσικό καθεδρικό ναό του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι στο όγδοο διαμέρισμα του Παρισιού με τον δικό μας «Έλληνα» Νίκο Αλιάγα στο πλευρό του να κρατά στα χέρια του ένα κερί, όπως κρατούν οι νονοί. Με ενθουσιασμό και παρουσία 30 καλεσμένων, ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ «φώναξε» «απεταξάμην» και βαφτίστηκε χριστιανός ορθόδοξος. Παρών στην τελετή ήταν ο δημοσιογράφος Ντμίτρι Σμιρνόφ, ο οποίος δημοσίευσε και φωτογραφία από το μυστήριο. Ιερέας από τον ναό όπου βαπτίστηκε ο Γάλλος ηθοποιός αρνήθηκε να αποκαλύψει στο πρακτορείο Tass το όνομα που έλαβε με τη βάπτισή του ο Ντεπαρντιέ και αρκέστηκε να σχολιάσει μόνο ότι η απόφασή του αυτή, ήταν «κάτι απρόσμενο αλλά πολύ ευχάριστο».

Με πνευματικό!

Πάντως, η σχέση του 71χρονου ηθοποιού με την ορθοδοξία φαίνεται πως δεν ξεκίνησε τώρα καθώς ο ίδιος, έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι έχει τον ίδιο πνευματικό με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν (τον π. Τύχων Σεφκούνοφ, ο οποίος και κάθε χρόνο επισκέπτεται το Αγιον Ορος). Έτσι, σύμφωνα με τον Ντεπαρντιέ, οι «δεσμοί του με τους ορθόδοξους κληρικούς» και η «αγάπη του για την Ορθόδοξη Λειτουργία» έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην απόφασή του να γίνει χριστιανός ορθόδοξος.

Βέβαια, να σημειωθεί πως δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ντεπαρντιέ αλλάζει θρησκεία. Στη διάρκεια τής μέχρι τώρα ζωής του έχει ασπαστεί κατά σειρά το Ισλάμ, τον βουδισμό και τον ινδουϊσμό. Τώρα είχε σειρά η Ορθοδοξία!

Υπερβολές; Ίσως. Ίσως όμως και όχι, αν σκεφτούμε ότι όλα, μα όλα, αλλάζουν τριγύρω μας. Ευτυχώς ή δυστυχώς τίποτα δεν είναι μόνιμο. Αλλάζουν οι καιροί, αλλάζουν οι συνθήκες, αλλάζουν τα δεδομένα. Μαζί τους, θέλοντας και μη, αλλάζουν οι βεβαιότητές μας, οι απόψεις μας, οι ιδέες μας, τα οράματά μας, οι προτεραιότητες μας, οι επιθυμίες μας, τα «θέλω» μας, τα «πρέπει» μας, τα σημεία αναφοράς μας και φυσικά οι συνηθισμένες συμπεριφορές μας και κάποιες αξίες μας. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι «στη φύση δεν επιβιώνουν τα δυνατότερα είδη, ούτε τα ευφυέστερα, αλλά εκείνα τα οποία προσαρμόζονται καλύτερα στην αλλαγή» (Charles Darwin). Θέλουμε δεν θέλουμε να το αποδεχτούμε έτσι είναι η εποχή μας. Μπορείς να αλλάξεις φίλους, πατρίδα, θρησκεία, κόμμα. Όλα τα αλλάζεις. Πανεύκολο. Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει.

Η εσωτερική φωνή

Συνεχώς. Ιδέες, θεωρίες, συμπεριφορές και νόρμες μεταβάλλονται καθημερινά, με εμάς να προσπαθούμε να ανταποκριθούμε στις νέες ανάγκες και απαιτήσεις των «καιρών». Έτσι και ο Ντεπαρτιέ. Πληθωρικός, ασυμβίβαστος, προκλητικός, άξεστος, έχοντας επιλέξει να κάνει «ό,τι θέλει» και με μοναδικό γνώμονα μια εσωτερική φωνή που τον οδηγεί, πίνει, τρώει, παχαίνει, καλλιεργεί αμπέλια, φτιάχνει κρασιά, κάνει ψυχανάλυση, γράφει βιβλία και τώρα ενισχύει περισσότερο τους δεσμούς του με τον Ρώσο φίλο του Πούτιν και τη νέα του πατρίδα, υιοθετώντας το ορθόδοξο δόγμα. Να το πάρουμε στα σοβαρά ή να το εντάξουμε και αυτό σαν μία ακόμη από τις πολλές στροφές – άλλοτε επικίνδυνες άλλοτε όχι – στη θορυβώδη και αλήτικη πορεία του όμορφου, άσχημου του γαλλικού σινεμά;