Στις 20 Σεπτεμβρίου του 1920 ο Άγιος Νεκτάριος πείθεται να εισαχθεί στο Αρεταίειο Νοσοκομείο της Αθήνας και νοσηλεύθηκε για δύο μήνες στον θάλαμο για απόρους στον β’ όροφο, δωμάτιο που συντηρείται μέχρι και σήμερα ως χώρος προσευχής. Λένε οι γιατροί που τον φρόντιζαν ότι οι γάζες που χρησιμοποίησαν ευωδιάζαν και η φανέλα που φορούσε την ακούμπησαν σε κάποιο παράλυτο και θεραπεύθηκε.
“Ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται” και η στάση του Αγίου Νεκτάριου που αδικήθηκε κατάφωρα εν ζωή λόγω φθόνου και εμπάθειας τον έφερε στην Αγιοσύνη. Όσοι επισκέπτονται το άγιο λείψανό του στην Αίγινα στην Μονή του Αγίου Νεκτάριου που εγκαταστάθηκε μετά από κόπους και λύπη που του προκάλεσαν οι αδικίες που υπέστη, ακουμπώντας το αυτί τους στον τάφο που φυλάχθηκε το σώμα του, ακούν βήματα και χτύπημα από το μπαστουνάκι του.
101 χρόνια μετά, ο Άγιος Νεκτάριος είναι ένας από τους πιο ζωντανούς και ταχείς Αγίους της Ορθοδοξίας και της Χριστιανοσύνης. Εμψυχώνει, ενθαρρύνει, υπενθυμίζει ότι η ζωή είναι μια ανηφοριά που δεν κάνει διακρίσεις, ίσως να είναι περισσότερο γενναιόδωρη επι της ουσίας όταν προκαλούνται αδικίες και προβλήματα. Η ζωή του Αγίου Νεκταρίου, ενός από τους πιο σύγχρονους Αγίους, το τονίζει με διακριτικότητα.
Σαν να ήταν η μέρα σημαδιακή η 20η Σεπτεμβρίου (ανήμερα του Αγίου Ευστάθιου) που ήταν η αρχή του ταξιδιού του Αγίου Νεκτάριου – κατά κόσμον Αναστάσιος Κεφαλάς – που υπέστην από μικρός, μικρούς και μεγάλους διωγμούς, φτώχειας, συκοφαντιών, φθόνου που προκάλεσε την πτώση του από του αξιώματός του. Με σταθερότητα μετέβη στο αιώνιο φως δύο μήνες αργότερα στις 8 Νοεμβρίου 1920 .
Το παρόν μια μικρή υπενθύμιση ενός σύγχρονου Αγίου που κατατάχθηκε δίπλα στους μεγάλους Αγίους της Ορθοδοξίας. Μια ελάχιστη υπενθύμιση στην πίστη και στο θαύμα.
Η Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά είναι Θεολόγος (Msc “Η Θεολογία στον Σύγχρονο Κόσμο”), αρθρογράφος/ραδιοφωνική παραγωγός/εκδότρια του iPorta.gr.