PLUS
«Το παρακάτω post ενδέχεται για πολλούς να είναι shocking και ζήτω συγνώμη προκαταβολικά». Μεγάλωσα σ’ έναν μουσικό κόσμο, από Μάνα και Πατέρα τραγουδιστές. Μελέτησα στη ζωή μου όλα τα είδη μουσικής και τ’ αγάπησα όλα το ίδιο. Κατάφερα μέσα απ’ αυτή την αγάπη ν’ αποκωδικοποιήσω αρκετές τεχνικές έκφρασης των μελωδιών σχεδόν κάθε τόπου στον κόσμο, αλλά και τον τρόπο που εκφέρουν τη γλώσσα μέσα στα τραγούδια τους. Τραγούδησα από Τσιτσάνη μέχρι Led Zeppelin, από Καζαντζίδη μέχρι James Brown με όλη μου την αγάπη και τον σεβασμό στους δημιουργούς αλλά και τους αρχικούς εκτελεστές ως τραγουδιών αυτών.
Είμαι απόγονος Μικρασιατών, και σαν Μικρασιάτης, τα ακούσματα όλης της Ανατολής με συγκινούν. Οι Μικρασιάτες δεν ξεχνάμε ποτέ από που κρατάει η σκούφια μας, ακόμα κι αν δεν έχουμε πατήσει στον τόπο απ τον οποίο ερχόμαστε. Στα πλαίσια αυτής της μεγάλης έλξης για το Ανατολικό τραγούδι, συγκεκριμένα το Τουρκικό (που αφορά και τη δεύτερη γλώσσα των Παππούδων μας) τραγούδησα ένα κλασικό Τουρκικό τραγούδι το οποίο «ανέβηκε» πρώτα στο επίσημο κανάλι μου, και κατόπιν στο κανάλι της Digital Ray.
Σήμερα δέχθηκα δυο όχι μόνο πικρόχολα, αλλά και υβριστικά σχόλια από έναν Αρμενικής καταγωγής Έλληνα (αν κρίνω απ το επίθετο του) αλλά κι έναν Κυπραίο (αδελφό δηλαδή) και νιώθω την ανάγκη να απαντήσω στους συγκεκριμένους αλλά και κατ επέκταση στους επόμενους που θα βιαστούν να βρίσουν με τον ίδιο τρόπο.
Ακούστε ποταπά υποκείμενα: Το ότι τραγουδάω ένα τραγούδι μιας «εχθρικής» ιστορικά χώρας, δε με κάνει «Τουρκόσπορο», ούτε προδότη. Το τραγουδάω με την ίδια αγάπη και προσέγγιση όπως κι όταν τραγούδησα άλλες γλώσσες, άλλων λαών, επίσης «αλλόθρησκων», αφού και οι Ευρωπαίοι ή οι Αμερικανοί ανήκουν και πιστεύουν σε αλλά δόγματα απ το δικό μας.
Σε κάθε περίπτωση, αν θέλετε να με βρίσετε είναι καλύτερα να μην το κάνετε πίσω από ένα τερματικό, αλλά πρόσωπο με πρόσωπο κι όχι με τέτοια δειλία και «ημιεπώνυμα» και καλό είναι να έρθετε με κάποιον μαζί, ίσως με τον μπαμπά σας για να μη γαμ… μόνο εσάς μου… της λάσπης!
Α! Κι επειδή το Μότο στη ζωή μου είναι το «Οφθαλμόν αντί Οφθαλμού», εφόσον με βρίσατε έχω να απαντήσω. ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ!! Θα τραγουδάω ότι με εκφράζει κι ότι αναστρέφει τη ροή του αίματός μου».
