PLUS
Γράφει ο Κωνσταντίνος Χ. Γώγος
Δικηγόρος Αθηνών
Μετά από 70 χρόνια και μετά από πολλών ετών νομοπαρασκευαστικές διαδικασίες, ψηφίστηκαν οι νέοι Κώδικες που αφορούν στην Ποινική Δικονομία και το Ποινικό Δίκαιο. Αντιλαμβάνεται κανείς το τεράστιο και χαώδες έργο που ανέλαβε η νομοπαρασκευαστική επιτροπή, η οποία και κλήθηκε να τροποποιήσει πάνω από 1000 άρθρα τα οποία αλληλοσυνδέονται και αλληλοσυμπληρώνονται. Ταυτόχρονα όφειλε να σεβαστεί τις πολλές φορές αντικρουόμενες νομολογίες και να αφαιρέσει όλες τις ανενεργές και αναχρονιστικές διατάξεις.
Η νέα Ποινική Δικονομία έφερε νέες διαδικασίες για το δικαστικό μας σύστημα που σκοπό έχουν την επιτάχυνση της Δικαιοσύνης και τον εξορθολογισμό της απονομής της. Νέοι Θεσμοί όπως η Ποινική Διαταγή, η Ποινική Συνδιαλλαγή και Διαπραγμάτευση έκαναν την εμφάνισή τους.
Εντύπωση ωστόσο προκαλεί η προσθήκη μίας ακόμα ελαφρυντικής περίστασης στις προ ισχύουσες που αναφέρονται στο άρθρο 84 του Ποινικού Κώδικα.
Η νέα διάταξη αναφέρεται στην ελαφρυντική περίσταση της μη εύλογης διάρκειας της δίκης, ήτοι ο κατηγορούμενος μπορεί να λάβει μειωμένη ποινή με μόνο το γεγονός ότι καθυστέρησε το Δικαστήριό του να γίνει. Είναι η πρώτη φορά που προστίθεται ελαφρυντικό το οποίο ουδεμία σχέση έχει με τον κατηγορούμενο, ούτε με τις ενέργειές του, ούτε με τα κίνητρά του, ούτε με τις πράξεις του μετά την τέλεση της πράξης. Για πρώτη φορά δύναται να λάβει μειωμένη ποινή εξαιτίας εξωτερικών παραγόντων.
Και εδώ αρχίζει μία μεγάλη συζήτηση για το τι ακριβώς σημαίνει εύλογη διάρκεια δίκης. Γιατί για μία υπόθεση κακουργήματος στην Αθήνα, η εκδίκαση πρωτοδίκως της υπόθεσης φαντάζει λογική η πενταετία, όταν σε άλλα περιφερειακά εφετεία η πενταετία φαντάζει πραγματική καθυστέρηση.
Πρακτικά επομένως, θα πρέπει να επανεξετάσουμε τη συγκεκριμένη περίπτωση ελαφρυντικού ή να θέσουμε κάποια όρια στην εφαρμογή του καθώς θα καταλήξουμε το κάθε εφετείο να έχει διαφορετική αντιμετώπιση στην πράξη με αποτέλεσμα να επιβάλλονται ανόμοιες ποινές σε όμοιες υποθέσεις.
