PLUS
10 χρόνια, σχεδόν, μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από την “παρέα του Μπαϊρακτάρη”, ένας ηγετης της ριζοσπαστικής Αριστεράς ο οποίος εξελέγη πρωθυπουργός χάρη στη λαική απαίτηση για μηδενική ανοχή σε εκείνους που έφτασαν την χώρα στον γκρεμό έχει βαλθεί να επαναφέρει στο πολιτικό προσκήνιο τον Κ. Καραμανλή.
Το 2004 ο Αλέξης Τσίπρας, νυν επικεφαλής της ελληνικής κυβέρνησης, ήταν πιτσιρικάς. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω από που έζησε το ζεστό καλοκαίρι του Euro, την ρητορική του “σεμνά και ταπεινά” και την προσπάθεια διεμβολισμού του μεσαίου χώρου και λίγο καιρό αργότερα τον “ανένδοτο του Μπαϊρακτάρη”. Εκεί όπου ο Καραμανλής και οι αυλικοί του αποφάσισαν να συγκρουστούν με την διαπλοκή, με την οποία βέβαια δεν συγκρούστηκαν ποτέ.
Ο πρωθυπουργός σήμερα εμφανίζει έναν περίεργο “έρωτα” για τον… κουρασμένο της Ραφήνας. Διαβάζω οτι -κινεί γη και ουρανό- προκειμένου να τον πεισει να αποδεχτεί την υποψηφιότητα για την προεδρία της Δημοκρατίας.
Προφανώς, με αυτόν τον τρόπο, επιθυμεί να δώσει συγχωροχάρτι στην “χρυσή πενταετία” της παρέας του Μπαϊρακτάρη. Και κυρίως την διετία (2008-2009) όταν το χρέος διογκώθηκε κατά 57 δις ευρώ και τα ρουσφέτια μπας και σταματήσει η δημοσκοπική κατρακύλα έδιναν και έπαιρναν.
Το να τιμάς με το ανώτερο πολιτειακό αξίωμα έναν άνθρωπο ο οποίος έβαλε το λιθαράκι για το σημερινό κατάντημα, δεν συνάδει με την όποια βούληση για την απόδοση των οποιων πολιτικών ευθυνών. Εκτός φυσικά εάν στο μόνο που αποσκοπείς είναι να δημιουργήσεις προβλήματα στη Νέα Δημοκρατία.
