Γράφει ο Λ.Π.
Ο Νίκος Φίλης είναι υπουργός Παιδείας. Για κάποιο (όχι και τόσο) περίεργο λόγο δεν έχει να παρουσιάσει κάποιο ιδιαίτερο έργο στην αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης πλην των “επιτυχημένων” που κατά καιρούς πετάει με αποτέλεσμα να προκαλέι ποικίλες αντιδράσεις στην εκπαιδευτική κοινότητα και την Κοινωνία. Όπως κάθε υπουργός που σέβεται τον εαυτό του και θέλει να προωθήσει την εκαπιδευτική καινοτομία -και όχι μόνο- ο κ. Φίλης είναι τακτικός συνομιλητής διαφόρων Ιδρυμάτων που, άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο, βοηθάνε στον τομέα της Παιδείας. Ένα από αυτά είναι και το Ίδρυμα Ωνάση, με την γνωστή -σε όλους- δράση του.
Μάλιστα πριν από λίγο καιρό ο κ. Φίλης (μαζί με τον… λάτρη της αριστείας κ. Μπαλτά) δεν έχασε την ευκαιρία να ταξιδέψει μέχρι την Νέα Υόρκη για το ετήσιο χάπενινγκ του Ιδρύματος. Τα έξοδα φυσικά πληρωμένα. Οκ, θα πει κάποιος. Το συνήθιζαν και οι προηγούμενοι. Και όντως, εμείς, δεν στεκόμαστε σε αυτά. Το θέμα είναι άλλο.
Το θέμα είναι η στάση του κ. υπουργού σε project το οποίος θα προκαλούσε εκπαιδευτική επανάσταση στην χώρα μας καθώς αφορά μεγάλη μερίδα της μαθητιώσας νεολαίας που δυστυχώς μένει στο περιθώριο. Οι “κακές γλώσσες” λένε ότι το project τελικά δεν προχώρησε εξαιτίας του veto που έθεσε ο κ. Φίλης εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν μπορεί να δεχτεί κάτι παραπάνω από το… μέτριο! Τους άριστους και την αριστεία. Κρίμα…