PLUS
Αν μας δίδαξε κάτι η πανδημία του κορωνοϊού, είναι πως τίποτα στην ζωή δεν είναι χωρίς ρίσκο. Το γνωρίζουν καλά αυτό εκ πείρας οι γιατροί οι οποίοι συχνά αναλαμβάνουν ρίσκα που θα έκαναν άλλους ανθρώπους να παραλύσουν από τον φόβο τους.
Της Αλεξίας Σβώλου
Ένας από τους τολμηρούς γιατρούς που αντιμετωπίζει με τεράστια αποθέματα ψυχραιμίας τα δύσκολα περιστατικά στις αίθουσες χειρουργείων του νοσοκομείου ΚΑΤ, όπου εργάζεται, αλλά και στην φουρτουνιασμένη θάλασσα, όταν οδηγεί το φουσκωτό του σκάφος, συμμετέχοντας στις αποστολές της «Ομάδας Αιγαίου» στα μικρά κι απομακρυσμένα νησιά, είναι ο αγγειοχειρουργός Σωτήρης Γιαννακάκης, επιμελητής Α στηνΑγγειοχειρουργική Κλινική του ΚΑΤ. Ψηλός, ευθυτενής, επιβλητικός, μια ήρεμη «δίμετρη» δύναμη που έχει βοηθήσει πολλούς κατοίκους των μικρών νησιών του Αιγαίου σε δύσκολες για την υγεία τους στιγμές.
Στους Φούρνους Κορσεών, το μικρό νησί των πειρατών στο βορειοανατολικό άκρο του Αιγαίου, βρίσκεται ένας από τους ασθενείς του, ο οποίος πίνει νερό στο όνομά του. Δικαίως, γιατί ο Σωτήρης Γιαννακάκης του έσωσε και το πόδι (που κινδύνευε από ακρωτηριασμό) και τη ζωή. Ο Κυριάκος Σπανός -ο ασθενής που διέφυγε τον κίνδυνο κι έχει πλήρως αναρρώσει- έχει καταγωγή από το νησί, ζει στη Ρουμανία με την γυναίκα του και το παιδί του και κάθε καλοκαίρι κατεβαίνει στους Φούρνους για διακοπές.
Παρότι είναι αθλητικός τύπος, προσέχει την διατροφή του και πηγαίνει τακτικά γυμναστήριο, βρέθηκε από νωρίς στην ζωή του αντιμέτωπος με σοβαρά προβλήματα υγείας, τα οποία οφείλονταν σε γενετική προδιάθεση. Εργαζόμενος σε κρουαζιερόπλοια μια ζωή, υπέστη σοβαρότατο έμφραγμα και κι έκανε επέμβαση αγγειοπλαστικής (μπαλονάκι). Αυτό που ωστόσο δεν γνώριζε ήταν πως λόγω του βεβαρημένου οικογενειακού του ιστορικού οι περισσότερες αρτηρίες στο σώμα του ήταν φραγμένες από νεαρή ηλικία. Μια σοβαρή απόφραξη της αορτής και των αρτηριών που αιματώνουν τα κάτω άκρα παραλίγο να του κοστίσει πέρσι τον ακρωτηριασμό του αριστερού του ποδιού. Καθώς ο ίδιος δεν έδινε ιδιαίτερη σημασία στην υγεία του, εγκλωβισμένος ανάμεσα στη δουλειά και τις οικογενειακές υποχρεώσεις υποτίμησε την ατροφία του ποδιού του μέχρι που τέλειωσε η σχολική χρονιά και κατέβασε τον γιό του για διακοπές στο νησί.
Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού οι αγγειακοί πόνοι έγιναν έντονοι, όμως εκείνος δεν ήθελε να χαλάσει τις διακοπές του γιού του και απέφυγε να αναζητήσει ιατρική συμβουλή μέχρι που ήρθε σχεδόν η ώρα της αναχώρησης. Η «οδύσσεια» του ξεκίνησε με την επίσκεψη σε έναν ορθοπεδικό από την οποία ωστόσο δεν βγήκε κανένα αποτέλεσμα, καθώς η βλάβη δεν ήταν μυοσκελετική. Στη συνέχεια ζήτησε την συμβουλή του καρδιολόγου, ο οποίος αφού τον εξέτασε τον ενημέρωσε ότι χρειάζεται αγγειοχειρουργό. Το καλοκαίρι τέλειωσε, ο Κυριάκος γύρισε πίσω στη Ρουμανία και πήγε εκεί σε γιατρό, η οποία του είπε ότι η κατάσταση του είναι πάρα πολύ σοβαρή και ότι φοβόταν να τον αναλάβει γιατί ήταν πολύ πιθανό να μην επιβιώσει της επέμβασης. Κάπως έτσι ο Κυριάκος βρέθηκε εγκλωβισμένος ανάμεσα σε ένα πολύ τρομακτικό δίλημμα: από τη μία τον φόβο του ακρωτηριασμού του ενός ποδιού κι απ’ την άλλη τον κίνδυνο του θανάτου. Πέρασε κι από άλλους γιατρούς, που σήκωσαν ψηλά τα χέρια γιατί όπως του είπαν το περιστατικό ήταν πολύ δύσκολο, υπήρχε μεγάλο ρίσκο
Κατά την διάρκεια αυτής της Οδύσσειας του ανέφεραν ότι: «πρέπει να σε δει ο αγγειοχειρουργός Σωτήρης Γιαννακάκης στο ΚΑΤ»
Τρομαγμένος για τα καλά πια, ο Κυριάκος βρέθηκε στο ΚΑΤ και γνώρισε το Σωτήρη Γιαννακάκη. Ο Σωτήρης τον εξέτασε και το πρώτο πράγμα που του είπε ήταν: «Άργησες». Η μια κουβέντα έφερε την άλλη και ο αγγειοχειρουργός έμαθε πως ο ασθενής απέναντί του κατάγονταν από τους Φούρνους. «Είσαι Φουρνιώτης;» τον ρώτησε. Ο Κυριάκος απάντησε καταφατικά. Και ο Σωτήρης με ένα ενθαρρυντικό χαμόγελο κι εκείνο το ζεστό βλέμμα που πάντα αγκαλιάζει τους ασθενείς του, του είπε: «Η επέμβαση είναι υψηλού ρίσκου αλλά θα την κάνουμε. Είσαι έτοιμος;» Ο Κυριάκος πήρε θάρρος από την ψυχραιμία του γιατρού και δήλωσε έτοιμος. Το χειρουργείο κράτησε δέκα ώρες και ένα ανάποδο Υ τοποθετήθηκε στις αρτηρίες του με μία κατακόρυφη τομή να φαίνεται στο στομάχι του. «Ο Σωτήρης Γιαννακάκης πήρε το ρίσκο, πήρα κι εγώ το ρίσκο και προχωρήσαμε. Φοβόμουν ότι δεν θα ξυπνήσω αλλά ήλπιζα ότι θα τα καταφέρω. Όταν άνοιξα τα μάτια μου είδα ότι είμαι στο νοσοκομείο και το ίδιο δευτερόλεπτο κατάλαβα ότι δεν είχα πάει ακόμα στον παράδεισο. Μία νοσοκόμα ήταν δίπλα του και την ρώτησα αν ζω. Μου απάντησε ναι κι ένιωσα αγαλλίαση. Όταν άρχισα να συνέρχομαι από τη νάρκωση διαπίστωσα ότι ένα παλικάρι βρισκόταν σε κοντινή απόσταση σε ένα κρεβάτι και ρώτησα τι του είχε συμβεί. Απόπειρα αυτοκτονίας για μια ερωτική απογοήτευση, μου είπαν οι νοσοκόμες και σκέφτηκα πόσο άσκοπο είναι να σπαταλάς την ζωή» είπε ο Κυριάκος που είχε έρθει αντιμέτωπος δύο φορές με το θάνατο.
Με εντατικές φυσικοθεραπείες ο Κυριάκος σηκώθηκε και περπάτησε εννέα μέρες μετά την επέμβαση και από τότε δεν περνάει μία μέρα που να σκεφτεί το Σωτήρη Γιαννακάκη 10 φορές την ημέρα. «Να είναι καλά ο γίγαντας από το ΚΑΤ» λέει αναφερόμενος στον γιατρό του. Και προσθέτει: «Αν δεν ήταν ο κύριος Γιαννακάκης εμείς οι δύο σήμερα μπορεί και να μην μιλούσαμε». Πέρα από την τομή στο στομάχι τίποτα στα πόδια του δεν θυμίζει άνθρωπο που κινδύνεψε από ακρωτηριασμό. Κινείται σαν αθλητής παίζει με το γιο του κολυμπάει μαζί του και όταν βγαίνει απ’ το νερό πιάνει το κινητό του τηλέφωνο και στέλνει στο Messenger ένα μήνυμα στο Σωτήρη Γιαννακάκη: «γιατρέ είμαι εδώ, είμαι καλά χάρη σε εσένα, σ’ ευχαριστώ από τους Φούρνους και από τα βάθη της καρδιάς μου».
