Ο Λαυρεντιάδης, τα ΜΜΕ και τα ερείσματα στη Δικαιοσύνη

Προσωπικά, όπως και η πλειονότητα των προσώπων που τυγχάνει να γνωρίζει το προσκήνιο και το παρασκήνιο για τα όσα διαδραματίζονται στο πολιτικο-επιχειρηματικό αλλά και δημοσιογραφικό στερέωμα, δεν πέφτω από τα σύννεφα διαπιστώνοντας ότι ο «νεότερος Κοσκωτάς», Λαυρέντης Λαυρεντιάδης, βρίσκεται πίσω από τον Πετσίτη, ο οποίος βρίσκεται πίσω από τον Κύπριο Αρτεμίου, ο οποίος μπαινόβγαινε με πλαστικές σακούλες στο Μαξίμου και ταξίδευε στη Βενεζουέλα παρέα με κυβερνητικά στελέχη. Είναι ευρέως γνωστόν ότι ο «Mr Proton Βank» (βλέπε σκάνδαλο μεγατόνων με θαλασσοδάνεια) διατηρούσε καλές σχέσεις με τους σημερινούς ενοίκους του Μαξίμου. Σε τέτοιον βαθμό που έφτανε στο σημείο να διαπλέκεται μαζί τους με κάθε τρόπο και μέσο. Τα παραδείγματα πολλά: 

Είναι γνωστό στη δημοσιογραφική πιάτσα ότι μετά την κατάρρευση της αυτοκρατορίας που επιχείρησε να στήσει, την αποκάλυψη του σκανδάλου αλλά και την προφυλάκισή του, ο Λ. Λαυρεντιάδης και η «ομάδα» του χρηματοδότησαν προσπάθειες νεόκοπων (τότε) εκδοτών οι οποίοι βρέθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη να εκδίδουν ημερήσιες εφημερίδες αλλά και περιοδικά. Το χρήμα έρρεε άφθονο (στις περισσότερες φορές μαύρο) και ο στόχος ήταν ξεκάθαρος: στόχευση και αδιάκοπος πυροβολισμός εναντίον των τότε ηγετών του τραπεζικού συστήματος και συγκεκριμένα του πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργου Προβόπουλου. Πίσω από τα φαινομενικά «αθώα» δημοσιεύματα των εφημερίδων που χρηματοδοτούσαν ο Λαυρεντιάδης και η παρέα του υπήρχε ένας συγκεκριμένος στόχος: η δολοφονία χαρακτήρων εκείνων που ο πάλαι ποτέ κραταιός επιχειρηματίας θεωρούσε ως υπαίτιους για το ότι κατέληξε στη φυλακή. Δεν μπορώ, για παράδειγμα, να ξεχάσω την έκδοση μιας ημερήσιας εφημερίδας η οποία έφερε ενδιαφέροντα τίτλο, στεγαζόταν σε κάτι κτίρια της Συγγρού με πολυπληθές προσωπικό αλλά ελάχιστους ασφαλισμένους, η οποία υποτίθεται ότι εξυπηρετούσε τον πυρήνα της Καραμανλικής Δεξιάς, αλλά στην ουσία συμπορευόταν από τότε με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα συμφέροντα του στριμωγμένου Λαυρεντιάδη. Στόχος της κάθε πέντε άντε δέκα ημέρες ο κ. Προβόπουλος, ο οποίος θεωρούνταν «κόκκινο πανί» για την ποινική μεταχείριση του Κοσκωτά jr. Όπως δεν μπορώ να ξεχάσω τα πύρινα άρθρα «αποκαλυπτικών» δημοσιογράφων οι οποίοι για μια μακρά περίοδο αποκάλυπταν «σκάνδαλα» τραπεζιτών μεταξύ των οποίων και ο Μιχάλης Σάλλας. Και, φυσικά, δεν μπορώ να ξεχάσω τις εκπομπές επί εκπομπών οι οποίες στήθηκαν για να αναδειχθεί η κρισιμότητα της κατάστασης υγείας του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, ο οποίος τότε φιλοξενούνταν στο νοσοκομείο των Φυλακών Κορυδαλλού. Να οι αποκαλύψεις με τις φωτογραφίες οι οποίες τον εμφάνιζαν «ετοιμοθάνατο» καθισμένο στο αναπηρικό αμαξίδιο, να οι κραυγές των μεγαλοδημοσιογράφων για την κρισιμότητα της κατάστασης της υγείας του. Όλα αφιλοκερδώς, βεβαίως, βεβαίως.

Και μετά ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορώ να ξεχάσω (με τίποτα) μια εκ βαθέων συζήτηση την οποία είχα με πολύ γνωστό φίλο οικονομολόγο σε καφετέρια στην Αθήνα. Ο συγκεκριμένος έχει συνεισφέρει τα μάλα στην αποκάλυψη της υπόθεσης με τα θαλασσοδάνεια των κομμάτων. Μου εξιστόρησε λοιπόν τη συζήτηση την οποία είχε με κυβερνητικό παράγοντα, ειδήμονα σε θέματα Δικαιοσύνης, ο οποίος μετ’ επιτάσεως του ζητούσε εάν είχε στοιχεία να του δώσει τα οποία ενοχοποιούσαν τον Προβόπουλο σχετικά με την υπόθεση Λαυρεντιάδη. Εκείνος απόρησε, όπως μου είπε, εγώ απλώς μειδίασα.

Και μετά έγιναν κι άλλα. Σταδιακά. Πολλές συζητήσεις οι οποίες με προβλημάτισαν. Όπως μια τυχαία συνάντηση και ενδιαφέρουσα συζήτηση με πρόσωπο το οποίο διατηρεί ιδιαίτερα στενές σχέσεις με τις αμερικανικές αρχές που με πληροφόρησε ότι σε ανύποπτο χρόνο από την άλλη άκρη του Ατλαντικού είχαν «λοκάρει» τους αδύναμους κρίκους της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τις σχέσεις που έχουν με τον υπόδικο επιχειρηματία. Τις τελευταίες ημέρες που διαβάζω και ασχολούμαι με την ταχεία εξέλιξη του Μανώλη Πετσίτη, ο οποίος από σερβιτόρος και κολλητός του Νίκου Παππά κατέληξε το δεξί χέρι του «Λούα Λούα» στην ΕLFE, ως ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών του Μαξίμου, όπως αποκαλύπτει σήμερα ο Κιτσάκος (της ΔΕΠΑ) στην «ΜΠΑΜ», μου έρχονται στο μυαλό όλες αυτές οι συζητήσεις στις οποίες -ομολογουμένως αφελώς- δεν είχα δώσει βάση. Η ουσία είναι μια: Μια σοβαρή και ανεξάρτητη δικαστική έρευνα θα αποκαλύψει πολλά. Ιδίως όταν σε αυτήν συνεισφέρουν πολλά και πολύτιμα στοιχεία οι «φονιάδες των λαών» Αμερικάνοι. Εδώ είσαστε και εδώ είμαι…