«Παρατηρούμε τα κροκοδείλια δάκρυα του γενικού γραμματέα, του κυρίου Νεφελούδη, ο οποίος βρήκε την ευκαιρία να κάνει πολιτική σπέκουλα με την αυτοκτονίας μίας 42χρονης γυναίκας…», ήταν η αρχική τοποθέτηση του Πέτρου Κουσουλού στη μεσημεριανή ραδιοφωνική του εκπομπή, μετά την ξαφνική ευαισθητοποίηση του Γ.Γ. του Υπουργείου Εργασίας, Ανδρέα Νεφελούδη.
Το συγκεκριμένο πολιτικό στέλεχος της κυβέρνησης ουδέποτε στο παρελθόν είχε ενδιαφερθεί για άλλες επιχειρήσεις που πτώχευσαν πραγματικά ή εικονικά αφήνοντας εργαζόμενους στους δρόμους, ούτε είχε ενδιαφερθεί για κάποια άλλη από τις χιλιάδες αυτοκτονίες επί κρίσης. Διαβάστε και ακούστε (μετά το 05:00) το καυστικό σχόλιο του δημοσιογράφου μας:
Βλέπω αρθρογραφία του κ . Νεφελούδη σήμερα στην Αυγή: «Πλέον ανάλγητη και παραβατική περίπτωση» λέει πως είναι αυτή των Super Market Καρυπίδης… Η είδηση της αυτοκτονίας της 42χρονης φυσικά προκαλεί θλίψη. Όπως κάθε αυτοκτονία η οποία πραγματοποιείται. Αλήθεια, στις άλλες αυτοκτονίες που ήταν ο κύριος Νεφελούδης; Καλώς κάνει και ομιλεί για τη συγκεκριμένη υπόθεση, για τους 1.500 εργαζομένους που παραμένουν στο δρόμο. Δεν θα έπρεπε, όμως, ο Γ.Γ. να μας μιλήσει και για την άλλη μεγάλη υπόθεση, εκείνη του Μαρινόπουλου; Να μας εξηγήσει εκεί πέρα λοιπόν τι έχει γίνει με τους προμηθευτές και όχι μόνο! Που είναι τα λεφτά; Που είναι τα εκατομμύρια; Με τους εργαζόμενους του Alter, της Ελευθεροτυπίας, της Ηλεκτρονικής Αθηνών. Των δεκάδων μικρών, μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων που κλείνουν καθημερινά εξαιτίας της οικονομικής πολιτικής η οποία ακολουθείται τα τελευταία χρόνια και όχι μόνο. Με την υπόθεση Μαρινόπουλου, που αποτελεί κατά πολλούς το μεγαλύτερο οικονομικό σκάνδαλο των τελευταίων ετών, το οποίο δεν έχει απασχολήσει όμως όσο θα έπρεπε τα Μ.Μ.Ε. Για όλες αυτές τις υποθέσεις, γιατί δεν μιλάει ο κύριος Νεφελούδης;