Ο  Πέτσας εμετρήθη, εζυγίσθη και ευρέθη ελλιπής πολιτικά!

Μερικές φορές χρειάζεται το ακόνισμα της μνήμης για να βγάλεις ένα σωστό συμπέρασμα. Για να καταλήξεις στη διαπίστωση ότι κάποιοι πολιτικοί δεν έμαθαν, αν και έπαθαν. Η περίπτωση του Στέλιου Πέτσα είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα για την κυβερνώσα παράταξη. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο Παύλος Πολάκης της Νέας Δημοκρατίας.

Οι βουλευτές της Ανατολικής Αττικής, βέβαια, είναι οι μόνοι χαρούμενοι για το νέο κατόρθωμα του Στέλιου Πέτσα. Α, δεν σας το αναφέραμε ακόμα. Σφάλμα! Αλλά σαφώς υποδεέστερο από εκείνο στο οποίο υπέπεσε ο άλλοτε πανίσχυρος υπουργός. Ο άνθρωπος που έγραψε ιστορία. Όχι επειδή έκανε κάτι σημαντικό για τον τόπο, αλλά διότι έφτιαξε μια λίστα. Πώς μάθαμε πιτσιρικάδες για τη «λίστα του Σίντλερ» από τον κινηματογράφο;  Έτσι και ως μεγάλοι πήραμε το μάθημά μας μέσω της περίφημης λίστας Πέτσα. Εκείνης που δημιουργήθηκε για να ενημερώσει τους πολίτες τι ακριβώς έπρεπε να πράξουν με τον κορωνοϊό, αλλά επί της ουσίας λειτούργησε ως ένα απόλυτα προπαγανδιστικό όπλο.

Κάποιοι θα αναρωτηθούν πού θυμηθήκαμε τον Πέτσα. Εδώ που τα λέμε, άδικο δεν θα είχαν, από τη στιγμή που τον συγκεκριμένο βουλευτή δεν θέλει να τον θυμάται ούτε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Έτσι φαίνεται από τους διαρκείς ανασχηματισμούς που δεν περιλαμβάνουν το όνομα «Πέτσας». Φρόντισε, όμως, ο Στυλιανός να μας υπενθυμίσει την παρουσία του. Την ύπαρξή του.

«Λεζάντα»

«Με Κασσελάκη δεν ξαναξημερώνει η Αυγή! Περαστικά “σύντροφοι”, αναμενόμενο αφού βγάλατε αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ έναν τουρίστα…», έγραψε στο «X» ως λεζάντα στην ανάρτηση της ιστοσελίδα prototheme.gr για το κλείσιμο της εφημερίδας. Προσέξτε, ο πολιτικός που υποτίθεται ότι νοιάζεται για τους ευάλωτους, ευχήθηκε «περαστικά» στους εργαζομένους που χάνουν τη δουλειά τους. Που ξαφνικά βρίσκονται στον δρόμο. Ο Πέτσας βρήκε την κατάλληλη λέξη: «Περαστικά»! Κι όμως παρέμεινε στην κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας.

Αλλά είπαμε ότι είναι σημαντικό να ακονίζουμε τη μνήμη μας. Να ψάχνουμε τα κιτάπια μας. Με αυτό το σκεπτικό ψάξαμε τη σύνδεση μεταξύ του Πέτσα και της «Αυγής». Ε, λοιπόν, ο άνθρωπος που συνέταξε τη διασημότερη λίστα της σύγχρονης Ελλάδας είχε δαπανήσει για την ιστορική εφημερίδα της Αριστεράς το απίστευτο ποσό των 10.500 ευρώ! Τόσα θεώρησε ότι άξιζαν οι εργαζόμενοι, στους οποίους ευχήθηκε «περαστικά». Σίγουρα δεν μπήκε ως κριτήριο ο αριθμός των φύλλων που διέθετε καθημερινά η συγκεκριμένη εφημερίδα. Ας μη γελιόμαστε. Άλλα ήταν τα κριτήρια στην κατανομή των χρημάτων. Κι εκείνη η αδικία στην «Αυγή» έρχεται και κουμπώνει με τα «περαστικά». Άραγε πώς θα αισθανόταν ο Πέτσας εάν μάθαινε ότι έκλεινε η επιχείρηση ενός φίλου του εξαιτίας των δικών του συμπεριφορών και έβγαινε ο Πολάκης και ευχόταν «περαστικά»; Θα χρησιμοποιούσε όλη τη… λίστα του για να πλήξει επικοινωνιακά τον αψύ Κρητικό για το ατόπημά του.

Στον πολιτικό Στέλιο Πέτσα ταιριάζει μία φράση: εμετρήθης, εζυγίσθης και ευρέθης ελλιπής. Γι’ αυτό και δεν προβλέπεται να σε δούμε σε υπουργική καρέκλα.

Ούτως ή άλλως, ο Στυλιανός δεν προκαλεί για πρώτη φορά. Σε ανάλογα δύσκολη θέση είχε φέρει το Μαξίμου και προ διετίας. «Το βασικό ζητούμενο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η προσαρμογή. Όποιος αρνείται να προσαρμοστεί, δυστυχώς πεθαίνει», είχε πει προ διετίας με αφορμή την ενεργειακή κρίση. Τότε εκείνη η φράση του στον ΑΝΤ1 προκάλεσε σοβαρές αναταράξεις στην κυβέρνηση από τις επιθέσεις της αντιπολίτευσης.

«Παρά το γεγονός ότι κάποιος μπορεί να απομονώσει μια φράση μιας συνέντευξης προκειμένου να δημιουργήσει σκόπιμα εντυπώσεις, η συγκεκριμένη ήταν μια ατυχής στιγμή, καθώς έδωσε πράγματι τη δυνατότητα διαστρέβλωσης και μικροπολιτικής εκμετάλλευσης.

Προσαρμοστικότητα

Σε κάθε περίπτωση, η αποσπασματική προβολή της φράσης μου διαστρεβλώνει την αλήθεια. Είναι προφανές ότι αναφερόμουν στην προσαρμοστικότητα του ανθρώπου ιστορικά, ενώ στο σήμερα, στην προσαρμοστικότητα όλων μας για να αντιμετωπίσουμε τεράστιες προκλήσεις όπως η πανδημία, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η ενεργειακή κρίση. Επομένως, σε καμία περίπτωση η φράση αυτή δεν αφορούσε τις δαπάνες θέρμανσης για τον φετινό χειμώνα. Για όνομα του Θεού», είχε σπεύσει τότε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί