Νέες προσεγγίσεις προκειμένου να σταματήσει η υπερθέρμανση του πλανήτη ζητά ο πρώην επικεφαλής των ειδικών για το κλίμα της Nasa, ο Τζέιμς Χάνσεν.
Ο κ. Χάνσεν κρίνει επικίνδυνο τον στόχο που έχει γίνει σήμερα αποδεκτός να περιοριστεί στους δύο βαθμούς η άνοδος της θερμοκρασίας σε όλον τον πλανήτη.
Σε άρθρο του, το οποίο δημοσιεύει στην αμερικανική επιστημονική επιθεώρηση PLOS ONE μαζί με τον Τζέφρι Σακς, διευθυντή του “Ινστιτούτου της Γης” του Πανεπιστημίου της Κολούμπια, ο Χάνσεν υπογραμμίζει τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής και των καταστροφικών της συνεπειών για το περιβάλλον, οι οποίες μπορούν ήδη να διαπιστωθούν.
“Μια υπερθέρμανση δύο βαθμών θα εντάσσεται υπερβολικά μέσα στο περιθώριο κινδύνου“, εκτιμά ο επιστήμονας αυτός αναφερόμενος στις συμφωνίες της Κοπεγχάγης για το κλίμα του 2009, οι οποίες προβλέπουν μειώσεις των εκπομπών των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, εκ των οποίων κυρίως του CO2, για να περιοριστεί στους δύο βαθμούς η άνοδος των θερμοκρασιών παγκοσμίως σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή.
Με μια αύξηση κάτω του ενός βαθμού των θερμοκρασιών στον πλανήτη που έχει ήδη καταγραφεί, οι πάγοι της Αρκτικής λιώνουν με ταχύτερο ρυθμό από αυτόν που προβλεπόταν, υπάρχει οξίνιση των ωκεανών και τα κύματα καύσωνα και ξηρασίας εντείνονται, υπογραμμίζει ο επιστήμονας.
Τα φαινόμενα αυτά “θα πρέπει να οδηγήσουν την κοινωνία να κάνει μια επανεκτίμηση αυτού που θεωρείται ως ένα επικίνδυνο επίπεδο αύξησης των θερμοκρασιών στην γη”, επισημαίνει ο Τζέιμς Χάνσεν.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο κόσμος θα πρέπει να κινητοποιηθεί για να περιοριστεί η υπερθέρμανση του πλανήτη στα σημερινά επίπεδα, τα οποία βρίσκονται κοντά σε αυτά που έχουν καταγραφεί καθ’ όλη την ολόκαινο εποχή, η οποία άρχισε πριν από 11.700 χρόνια.
Για να γίνει αυτό, ο Χάνσεν καλεί τους παγκόσμιους ηγέτες και την επιστημονική κοινότητα να αντιμετωπίσουν αυτήν την πρόκληση προτείνοντας λύσεις και δράσεις για να αποκατασταθεί η ενεργειακή ισορροπία του πλανήτη.
Ο επιστήμονας επικαλέστηκε την ανάπτυξη εναλλακτικών πηγών ενέργειας, την αναδάσωση, τον αγώνα κατά της οξίνισης των ωκεανών και την ανάπτυξη στρατηγικών προσαρμογής για την αποκατάσταση των οικοσυστημάτων που έχουν πληγεί.