PLUS
Πόση είναι η δύναμη της ακροδεξιάς στην Ελλάδα; Με βάση τα ποσοστά των κομμάτων στις εκλογές της 25ης Ιουνίου και εκείνους που υιοθετούν την ολοκληρωτική προπαγάνδα, η δύναμη της ακροδεξιάς πολυκατοικίας ξεπερνάει το 13%. Έτσι, άλλωστε, λένε και γράφουν στα ΜΜΕ.
Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Η πολιτική διαδρομή των Δημήτρη Νατσιού, που χρωστάει την «καριέρα» του στη Ρεπούση, και Βασίλη Στίγκα, που… τρούπωνε όπου έβλεπε φως.
Το tweet υποστήριξης του Ηλία Κασιδιάρη στους Σπαρτιάτες που έδρασε (σύμφωνα με τα λεγόμενα του Προέδρου τους) ως κηροζίνη εκλογικής ώθησης!
Προσθέτουν, δηλαδή, τα ποσοστά που έλαβαν οι Σπαρτιάτες, η Νίκη, τα κομματίδια που έμειναν εκτός Βουλής και, τέλος, η Ελληνική Λύση. Μόνο που ο Κυριάκος Βελόπουλος ξεκαθάρισε ότι από εδώ και πέρα όποιος κατατάσσει το κόμμα του στην ακροδεξιά θα βρίσκεται άμεσα αντιμέτωπος με τη Δικαιοσύνη και τότε θα υποχρεούται να αποδείξει το αληθές του χαρακτηρισμού. Άρα, αν κάνουμε ένα διαχωρισμό σε επίπεδο Κοινοβουλίου, έχουμε δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας την Ελληνική Λύση και στην άκρη της δεξιάς πολυκατοικίας τα διαμερίσματα των Σπαρτιατών, με εμφανιζόμενο ως επικεφαλής τον Βασίλη Στίγκα, και εκείνα της Νίκης, με τον Δημήτρη Νατσιό να απολαμβάνει εδώ και δύο μήνες τη δημοσιότητα που αναλογεί σε έναν αρχηγό κόμματος.
Η ασίστ από τη Ρεπούση
Ας αρχίσουμε, όμως, αντίστροφα την αποτύπωση του προφίλ που διατηρούν οι μπροστινοί, με την καλή έννοια, των δύο κομμάτων. Πρώτα απ’ όλα με τον δάσκαλο της Νίκης, τον Δημήτρη Νατσιό. Γεννήθηκε το 1965 στο Μοσχοχώρι Πιερίας. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης και έπειτα στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ. Τα πτυχία του τον βοήθησαν να υπηρετήσει τη στρατιωτική θητεία του ως έφεδρος αξιωματικός. Έπειτα έγινε δάσκαλος και δημιούργησε τη δική του οικογένεια. Τον πλαισιώνουν η σύζυγός του και τα τρία παιδιά του.
Ο Νατσιός μοιάζει να έχει αποφοιτήσει από τη σχολή του… Γιώργου Καρατζαφέρη. Αλλά δεν πέρασε από τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό. Ουσιαστικά χρωστάει την ύπαρξή του και τη διαδρομή του στη Μαρία Ρεπούση. Ως δάσκαλος, άλλωστε, ήταν εκείνος που ανακάλυψε στο βιβλίο της Ιστορίας την αντεθνική φράση περί συνωστισμού στην αποβάθρα της Σμύρνης. Ήδη αρθρογραφούσε στην ιστοσελίδα antibaro.gr. Μέσω αυτού κατάφερε και συγκέντρωσε 11.650 υπογραφές. Όταν σε αυτές προστέθηκαν κι εκείνες από τον Μακαριστό Χριστόδουλο, από τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Χρήστο Σαρτζετάκη, από τουλάχιστον 10 βουλευτές της ΝΔ, αλλά και την Ακαδημία Αθηνών, ο Νατσιός άρχισε να γίνεται ευρέως γνωστός. Βρισκόμασταν στο 2006 και στα 41 χρόνια του ξέφευγε από τα στενά όρια του Κιλκίς, όπου κυρίως απασχολούσε την κοινή γνώμη με τις τηλεοπτικές εμφανίσεις του σε τοπικά κανάλια. Ήταν, όμως, και η εποχή που εκφράζονταν οι πρώτες απορίες, αναφορικά με τα οικονομικά του δασκάλου που μεγάλωνε τρία παιδιά, αλλά έβρισκε χρόνο και για τις άλλες ασχολίες του. Όπως η συγγραφή βιβλίων. Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά μια ντουζίνα φέρει την υπογραφή του.
Η συνύπαρξη στις ΡΙ.ΖΕ.Σ.
Η αναγνωρισιμότητα που εισέπραξε μετά την απόφαση του Ευριπίδη Στυλιανίδη να αποσύρει το βιβλίο της Ρεπούση άρχισε να μπολιάζει τον Νατσιό με το μικρόβιο της πολιτικής. Έτσι, το 2014 υπέγραψε την ιδρυτική διακήρυξη του Ριζοσπαστικού Εθνικού Συναγερμού (ΡΙ.ΖΕ.Σ.) δίπλα στον Βασίλη Καπερνάρο, αλλά και τον νυν πρόεδρο της ΕΠΟ, Τάκη Μπαλτάκο.
Δεκέμβριο ιδρύθηκε ο φορέας και τον Φεβρουάριο ο δρόμος του Νατσιού συναντήθηκε με εκείνον του Στίγκα! Ναι, και ο νυν επικεφαλής των Σπαρτιατών, που θα κάνει να τρίζουν τα κόκαλα του Λεωνίδα, εντάχθηκε στις ΡΙ.ΖΕ.Σ. Αλλά ο γεννημένος στη Λιβαδειά ιδρυτής κόμματος ήταν ούτως ή άλλως ένας περιπλανώμενος. Όπου έβλεπε φως τρούπωνε, μήπως και έβρισκε την ευκαιρία.
«Ο Νατσιός έβγαζε μια σοβαρότητα. Ο άλλος προσπαθούσε απλώς να προσκολληθεί», σχολίασε άνθρωπος που τους έζησε εκείνη την περίοδο. Εδώ που τα λέμε, ο επικεφαλής της Νίκης δεν έχει γυρίσει τόσα κόμματα και δεν έχει αλλάξει τόσα χρώματα όπως ο Στίγκας, ο οποίος μοιάζει με εκείνους τους μισθοφόρους Αμερικανούς μπασκετμπολίστες που κάθε χρονιά παίζουν σε τουλάχιστον δύο ομάδες της Ευρώπης. Άρχισε την ενασχόλησή του με την πολιτική στη Νέα Δημοκρατία. Ακολούθησε έπειτα η Πολιτική Άνοιξη επειδή θεώρησε ότι σε ένα νέο κόμμα θα είχε περισσότερες ευκαιρίες ανάδειξης του ταλέντου του. Εδώ είχε υπηρετήσει ως μηχανικός ελικοπτέρων στην Αεροπορία Στρατού για μία διετία. Όλο και κάποια ευκαιρία θα έβρισκε. Ούτε το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά ήταν το γραφτό του. Αλλά και στον ΛΑΟΣ δεν βρήκε την άκρη του νήματος. Έτσι πήγε στις ΡΙ.ΖΕ.Σ. Πού να προκόψει, όμως; Τον έτρωγαν τα… κυκλώματα, όπως φέρεται να έχει εκμυστηρευθεί σε νυν συνεργάτη του.
Το 2019 επιχείρησε να αξιοποιήσει την Ένωση Κεντρώων. Ούτε στις ευρωεκλογές αλλά ούτε και στις εθνικές κάλπες είδε προκοπή.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο 2023 και στις 25 Ιουνίου. Τα μαντάτα, όμως, είχαν φανεί ένα Σαββατοκύριακο νωρίτερα. Από το πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα «Τα Νέα» που προανήγγειλαν την επέλαση των Σπαρτιατών. Μέσα από εκείνο το ρεπορτάζ γνώρισε πολύς κόσμος το κόμμα που από το πουθενά βρέθηκε στη Βουλή και, μάλιστα, πίσω από το ΚΚΕ ως 5ο σε ψήφους. Ανάμεσα στο πρωτοσέλιδο και τις εκλογές μεσολάβησε η δήλωση στήριξης του Ηλία Κασιδιάρη. «Το καύσιμο», που είπε και ο Στίγκας, ιδρυτής του κόμματος το 2017, αλλά δίχως προηγούμενη συμμετοχή σε κάποια εκλογική διαδικασία.
Βλέπετε, την τελευταία διετία προσπάθησε να συμπορευθεί με τους Έλληνες. Αλλά τελικά χρειάστηκαν οι Σπαρτιάτες για να τον στείλουν στο Κοινοβούλιο, όπου θα ξανασυναντηθεί με τον Νατσιό.
Οι φήμες για τους χρηματοδότες
Η Νίκη, ωστόσο, είχε ήδη κάνει αισθητή την παρουσία της από τις 21 Μαΐου. Τότε έφτασε στο περιστύλιο της Βουλής, αλλά απέτυχε να μπει μέσα παρά την έμμεση στήριξη από πολλά ΜΜΕ που με διάφορα ρεπορτάζ αναδείκνυαν τα ατού του Νατσιού. Όπως τη σχέση του με την Εκκλησία και κυρίως με μονές της Βορείου Ελλάδος. Εδώ και χρόνια, άλλωστε, ο… διάδοχος του Γιώργου Καρατζαφέρη, του Βασίλη Λεβέντη και του Πάνου Καμμένου έχει ως σημείο αναφοράς του το Κελλί της Αναστάσεως στην Καψάλα, της Μονής Σταυρονικήτα. Εκεί που εγκαταβιοί ο γέρων Ευθύμιος, μαθητής του Αγίου Παϊσίου και φανατικός αντιεμβολιαστής. Έτσι, η Νίκη στηρίχθηκε σε ψήφους του κλήρου, ακόμα και αγιορειτών.
Παράλληλα, όμως, φούντωσαν οι φήμες περί χρηματοδότησης του Νατσιού από τον Βίκτωρα Ρέστη, επειδή συνεργάτες του επιχειρηματία μπήκαν στα ψηφοδέλτια της Νίκης. Ο Ρέστης διέψευσε τις διάφορες διαρροές, αλλά δεν φαίνεται ότι έπεισε.
Όπως δεν έπιασαν τόπο και οι προσπάθειες που έγιναν ακόμα και από την κυβέρνηση, τουλάχιστον επίσημα, για να κοπεί ο ομφάλιος λώρος του Νατσιού με τις μονές της Βορείου Ελλάδος. Ούτε και η αποδοκιμασία του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου είχε αποτέλεσμα και έτσι η Νίκη μπήκε στη Βουλή!
Τα… ορφανά της ΧΑ
Επί της ουσίας οι Σπαρτιάτες εξαργύρωσαν την έμμεση ή άμεση σύμπραξη με τον Ηλία Κασιδιάρη, καθώς τους προτίμησαν όλα τα… ορφανά της ΧΑ, ακόμα και οργανωμένοι οπαδοί, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Γιάννης Κόντης πέρασε ως μάνατζερ από τον Άρη. Η ιστορία του με τον χώρο της ακροδεξιάς, ωστόσο, χρονολογείται από τα τέλη των 70s όταν συναναστρεφόταν καθημερινά με τον Νίκο Μιχαλολιάκο και κατά πολλούς ήταν εκείνος που δημιούργησε τις γέφυρες μεταξύ Στίγκα και Κασιδιάρη.
Από την άλλη πλευρά, η Νίκη, εκτός της Εκκλησίας, πήρε ψήφους και από το αντιεμβολιαστικό κίνημα, καθώς και απ’ όσους ασπάζονται τα σενάρια συνωμοσίας ότι η Ελλάδα βρίσκεται διαρκώς στο στόχαστρο των μεγάλων δυνάμεων επειδή ζηλεύουν τον πολιτισμό μας. Αν και εδώ που τα λέμε ακόμα και ένας θεολόγος θα δυσκολευθεί αφάνταστα να συνδέσει τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό με τον Χριστιανισμό.
Οι διαφορές του Βελόπουλου
Στη δεξιά πολυκατοικία κατοικεί και η Ελληνική Λύση, το δημιούργημα του Κυριάκου Βελόπουλου. Κάποιοι επιχείρησαν να τον κατατάξουν στην ακροδεξιά και συνεχίζουν να το πράττουν, έστω και με τις απαραίτητες καλύψεις, διότι αιωρείται, πλέον, η απειλή για προσφυγή στα ποινικά και αστικά δικαστήρια και, μάλιστα, με μπροστάρη τον Παύλο Σαράκη, βουλευτή από το Επικρατείας του κόμματος.
Στην εξήγησή του για τους λόγους που επέλεξε τη νομική οδό, ο Βελόπουλος ανέλυσε τη συμπεριφορά των ακροδεξιών και τη συνέκρινε με τη δική του. Εδώ που τα λέμε, ακόμα και αν σε κάποια σημεία η ρητορική του μοιάζει κάπως ακραία, επί της ουσίας δεν λέει κάτι διαφορετικό από τη Νέα Δημοκρατία. Για ακύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών μιλάει ο Βελόπουλος, τα ίδια έλεγε και η σημερινή κυβέρνηση πριν από τις εκλογές του 2019 όταν διοργάνωνε μέχρι και διαδηλώσεις.
Για περιορισμό των αιτήσεων ασύλου μιλάει ο Βελόπουλος, για αποτροπή των ταξιδιών μίλησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις Βρυξέλλες. Για φύλαξη των συνόρων κάνει λόγο ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης, για τον φράχτη πανηγυρίζει η Νέα Δημοκρατία.
Ένα άλλο επιχείρημα του Βελόπουλου είναι η κοινοβουλευτική δράση του κόμματός του. Χωρίς ίχνος υπερβολής, η Ελληνική Λύση σεβάστηκε και τήρησε τους κανόνες της Βουλής όσο κανένα άλλο κόμμα στην 4ετία 2019-2023.
Ο Βελόπουλος και οι βουλευτές του συμμετείχαν σε όλες τις διαδικασίες. Ούτε απείχαν, ούτε απαξίωσαν κάποια διαδικασία. Εναντιώθηκαν στην υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών, αλλά όχι χωρίς στοιχεία. Επιχειρηματολόγησαν και άφησαν τον καθέναν να αποφασίσει για το σώμα του.
Καυτηρίασαν το ακαταδίωκτο. Αλλά ούτε ένας δεν μπορεί να προσάψει στους βουλευτές της Ελληνικής Λύσης κάποια απρεπή συμπεριφορά στη διάρκεια της τετραετίας.
Φυσικά και δεν κάνουμε αγιογραφία του νυν αρχηγού, που άρχισε τη σταδιοδρομία του από το ΠΑΣΟΚ, όταν πίστεψε στις αρχές του Ανδρέα Παπανδρέου, για μια Ελλάδα που θα ανήκει στους Έλληνες. Έπειτα προσχώρησε στον ΛΑΟΣ και τότε εξελέγη βουλευτής για πρώτη φορά. Ο Κυριάκος Βελόπουλος έγινε από τους πρώτους στην Ελλάδα που μίλησε για τη δυνατότητα της χώρας μας να αντλήσει υδρογονάνθρακες και μέσα από αυτούς να αποκτήσει την αυτάρκειά της. Όπως επιμένει και τώρα ότι οι λύσεις είναι δύο: αφενός οι εξορύξεις, αφετέρου ο πρωτογενής τομέας.
Επίσης, εκείνο που δεν μπορεί να αρνηθεί κάποιος είναι ότι ο Βελόπουλος δουλεύει. Παντού πηγαίνει προετοιμασμένος. Όχι στο πόδι, αλλά με σκληρή μελέτη. Μην παραβλέπουμε το γεγονός ότι στο debate που πραγματοποιήθηκε στις πρώτες κάλπες, όλες οι δημοσκοπήσεις τον ανέδειξαν ως τον πιο κερδισμένο πολιτικό αρχηγό.
Από την άλλη πλευρά, βέβαια, δεν μπορούμε να προσπεράσουμε και κάποιες σκληρές εκφράσεις του. Ειδικά έπειτα από κάποιο αποτρόπαιο έγκλημα ενός μετανάστη ή μετά από τη δολοφονία ενός Ρομά, ο οποίος είχε μπει σε σπίτι πιθανότατα για διάρρηξη. «Δεν ξέρω τι θα έκανα εγώ εάν πείραζαν την κόρη μου ή αν έμπαιναν στο σπίτι μου και βρισκόταν μέσα η οικογένειά μου», είναι η πιο ήπια ρητορική που έχει χρησιμοποιήσει για τέτοια περιστατικά. Αλλά εκεί ενδεχομένως να μην είναι πολιτικός ο λόγος του, αλλά να μιλάει το θυμικό του ανθρώπου, ο οποίος όταν αισθάνεται ότι κινδυνεύουν τα αγαπημένα πρόσωπά του βγάζει πολλές φορές τον σκληρό εαυτό του, που ενδεχομένως να αγνοεί ότι διαθέτει.
