PLUS
Καλές είναι οι αναφορές στη Σκάρλετ Γιόχανσον. Και κυρίως ακίνδυνες. Το πολύ πολύ να στείλει η γνωστή και όμορφη ηθοποιός μία επιστολή διαμαρτυρίας ή ένα αίτημα για να συναντήσει τον φανατικότερο θαυμαστή της στην Ελλάδα. Όπως ακίνδυνα είναι και τα παραδείγματα με την Μπάγερν, την Μπαρτσελόνα και τον ΠΑΟΚ. Αν και για τον «Δικέφαλο» δεν βάζουμε το χέρι μας στη φωτιά, διότι δεν μπορεί να ξέρει κάποιος εάν στραβώσει ο Ιβάν και μπλοκάρει την είσοδο του Ευκλείδη Τσακαλώτου στην Τούμπα, την αγαπημένη του.
Μετά την κατακραυγή για «λύσεις» με την Τουρκία αλά Σκόπια υποστηρίζει ότι «χρησιμοποίησε τη φράση ως πολίτης»
Μην ξεχνάμε ότι ο πρώην «τσάρος» της ελληνικής οικονομίας με τις σπουδές στη Δύση έχει παρακολουθήσει εντός έδρας αγώνα του ΠΑΟΚ από την προεδρική σουίτα. Οπότε μάλλον μόνο η Σκάρλετ είναι ακίνδυνη. Ή έτσι δείχνει.
Σίγουρα, πάντως, δεν μπορεί να είναι ακίνδυνη οποιαδήποτε αναφορά ενός πρωτοκλασάτου πολιτικού στην εξωτερική πολιτική της χώρας. Όσο και αν προσπαθεί να πείσει ο Τσακαλώτος ότι μίλησε για συμφωνία με την Τουρκία όπως «χρησιμοποιεί ο κόσμος τη λέξη στην καθημερινότητά του και όχι με όρους Διεθνούς Δικαίου και διπλωματίας».
Στα πρότυπα
Ο Ευκλείδης θεωρείται ο «πατέρας της Γεωμετρίας». Στον Αλεξανδρινό αναφερόμαστε και όχι στον Τσακαλώτο. Ίσως ήταν και το πρότυπο για τον πρώην υπουργό Οικονομικών. Ίσως εκεί οφείλεται το μικρό του όνομα. Θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο Ευκλείδης τέτοια δικαιολογία για να καλύψει μία δημόσια δήλωση περί ανάγκης για μια συμφωνία με την Τουρκία στα πρότυπα εκείνης που υπέγραψαν προ διετίας Αθήνα και Σκόπια; Αποκλείεται! Το λέμε κατηγορηματικά!
«Πάντα είχαμε πρόβλημα με την Τουρκία. Και τι κάνουμε όταν έχουμε ένα πρόβλημα; Βάζουμε το κεφάλι στην άμμο και λέμε ότι τα λύνουμε αυτά. Και πρόβλημα είχαμε και με τη βόρεια γείτονά μας και ο Αλέξης Τσίπρας πήρε την πρωτοβουλία να λυθεί αυτό το μέτωπο», είχε δηλώσει στο Open ο πρώην υπουργός Οικονομικών. Αλλά όπως έσπευσε και διευκρίνισε μετά την κατακραυγή, μίλησε με τη γλώσσα του κόσμου. Όπως μιλούν οι πολίτες στην καθημερινότητά τους.
Τέτοια αστεία δικαιολογία προφανώς και δεν θα τη χρησιμοποιούσε ο Ευκλείδης. Εδώ καλά καλά δεν θα κατέφευγε σε τέτοιο επιχείρημα ο Παύλος Πολάκης, ο οποίος… πολλάκις επικαλείται τη διάλεκτο της πατρίδας του για να εξηγήσει πως ξεφεύγει μερικές φορές. Εδώ, όμως, δεν έχουμε να κάνουμε ούτε με κάποιον πολίτη ούτε με τον πρώην αναπληρωτή υπουργό Υγείας. Εδώ μιλάμε για το νούμερο 2 του ΣΥΡΙΖΑ, εν δυνάμει πρόεδρο του κόμματος στη θέση του Αλέξη Τσίπρα και υποψήφιο πρωθυπουργό, μια και αναφερόμαστε στην αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία πάντα στοχεύει στη διακυβέρνηση της χώρας.
Επίσης, ο Τσακαλώτος ήταν μετά τον Αλέξη Τσίπρα ο πιο αναγνωρίσιμος υπουργός των κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Επί τέσσερα χρόνια καθόριζε την οικονομική πολιτική της χώρας. Συμμετείχε σε όλες τις συνεδριάσεις του Eurogroup. Ο λόγος του, λοιπόν, έχει αντίκτυπο. Εντός κι εκτός Ελλάδας.
Προπαγάνδα
Πώς βλέπουμε καθημερινά στη χώρα μας καθετί που λέγεται στην Τουρκία από τους συμμετέχοντες στο πολιτικό σκηνικό; Ε, ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στην απέναντι πλευρά. Κάθε δημόσια τοποθέτηση είτε εξελίσσεται σε φραστικό casus belli είτε μετατρέπεται σε προπαγανδιστικό όπλο της Άγκυρας. Τα έχουμε ζήσει πολλές φορές στο παρελθόν. Άρα, δεν μπορεί να έρχεται τώρα ένας οικονομολόγος, άρα λάτρης των μαθηματικών, και να λέει «χρησιμοποίησα τη φράση ως πολίτης». Αν θέλει να ζήσει και να μιλάει όπως ο απλός κόσμος, μόνο μία οδός υπάρχει για τον Τσακαλώτο: να αποχωρήσει από την πολιτική σκηνή. Ίσως τότε βρει ελεύθερο χρόνο να κυνηγήσει και το όνειρο της γνωριμίας του με τη Σκάρλετ Γιόχανσον.
Όσο, όμως, μένει στον ΣΥΡΙΖΑ και, μάλιστα, ως επικεφαλής της κίνησης των 53 και κατά συνέπεια ως δελφίνος για τη θέση του προέδρου, ο Ευκλείδης οφείλει να είναι προσεκτικός σε ό,τι λέει. Να μετράει τα λόγια του. Όπως έκανε και στην αρχαιότητα ο συνονόματός του. Διαφορετικά ή το κόμμα του θα βάλει σε μπελάδες ή τη χώρα. Κι αν για τον ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρονται μόνο τα στελέχη του και οι ψηφοφόροι, για την Ελλάδα νοιαζόμαστε όλοι. Οπότε δεν μπορεί να λέει ο καθένας ό,τι θέλει και έπειτα να επικαλείται τη γλώσσα της καθημερινότητας…
