PLUS
Οι αλλεπάλληλες ήττες δεν πτοούν τον πρώην μπασκεμπολίστα που διστάζει να παραδεχθεί τις ήττες του στην πανδημία, στις φωτιές και στις πλημμύρες
«Δεν πάω πουθενά, πουθενά, εδώ θα μείνω. Το υπουργείο μου σε άλλους δεν το αφήνω…». Θα μπορούσε να είναι το άσμα του Βασίλη Κικίλια κατά την παρουσία του στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Αντέννα την ημέρα που φούντωσαν οι φήμες περί απαίτησης από το Μαξίμου για την υποβολή παραίτησης. Ο άλλοτε παίκτης του μπάσκετ και γιατρός, σύμφωνα με τις σπουδές του, όχι μόνο δεν αποδέχθηκε τις προτροπές του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά διεμήνυσε ότι δεν πρόκειται να φυγομαχήσει. Εδώ που τα λέμε, πώς να φύγει από το υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας;
Πού να πάει ο άνθρωπος και, μάλιστα, με τη στάμπα του αποτυχημένου; Διότι η παραίτηση θα ισοδυναμούσε με παραδοχή των ευθυνών για τη μισή Ελλάδα που κάηκε και την υπόλοιπη που πνίγηκε. Ποιος σηκώνει τέτοιο βάρος στους ώμους του;
Στην Ελλάδα δεν είναι σύνηθες φαινόμενο. Αντίθετα πρόκειται για τη σπανιότερη εξέλιξη.
Α, ο συνομιλητής του Κικίλια στη βαρυσήμαντη δήλωση του υπουργού ότι δεν πρόκειται να φυγομαχήσει, Νίκος Χατζηνικολάου, ουδέποτε παραιτήθηκε για την πρεμούρα να βγάλει αποκλειστικά την υπόθεση του πρωθυπουργικού «Falcon» και της τραγωδίας που γράφτηκε στην καμπίνα των επιβατών του. Γιατί, λοιπόν, να παραιτηθεί ο Κικίλιας;
Εδώ, βέβαια, οφείλουμε να εξηγήσουμε στον υπουργό Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας ότι δεν φυγομαχεί εάν υποβάλει την παραίτησή του. Διότι πολύ απλά, δεν υπάρχει κάποια μάχη. Όσες δόθηκαν από τις 27 Ιουνίου κι έπειτα, τις έχασε με κατεβασμένα τα χέρια. Όπως την εποχή που έπαιζε μπάσκετ και έβλεπε κάποιες ισχυρές ομάδες, όπως ο Άρης και ο ΠΑΟΚ της εποχής, να περνούν πάνω από τον Πανιώνιο ή την ΑΕΚ και να τους ισοπεδώνουν. Όπως ακριβώς ισοπεδώθηκε η Θεσσαλία από την πρόσφατη κακοκαιρία.
«Εγώ δεν έχω μάθει να φυγομαχώ. Δεν φυγομάχησα το 2014 ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη, σίγουρα δεν φυγομάχησα ως υπουργός Υγείας, διαχειριζόμενος την πανδημία, και μέχρι να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα εμβολιασμού, και βεβαίως ούτε τώρα, στις μεγαλύτερες πλημμύρες και πυρκαγιές που έχει βιώσει η χώρα. Φυσικά ο διορισμός και η σύνθεση της κυβέρνησης είναι προνόμιο του κυρίου πρωθυπουργού», είπε συγκεκριμένα ο Κικίλιας.
Το μήνυμα έφθασε στους αποδέκτες. Εκ του ασφαλούς, άλλωστε, είπε ο Βασίλης όσα είπε. Γνώριζε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να τον αντικαταστήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και έτσι πέταξε την μπάλα στην εξέδρα και όχι το μπαλάκι στο Μαξίμου.
Σε πολλά πολιτικά γραφεία, βέβαια, έμειναν στην αναφορά του περί ολοκλήρωσης του προγράμματος εμβολιασμού. Αυτό που στη Γερμανία έχει στείλει κάποιους στα δικαστήρια, αλλά στη χώρα μας προστατεύονται από το ακαταδίωκτο.
Ο Κικίλιας, βέβαια, μόνο επιτυχημένος δεν κρίνεται από τη διαχείριση της πανδημίας. Ακόμα συζητούν όλοι και για τις ΜΕΘ, οι οποίες φτιάχτηκαν όχι από το κράτος, αλλά από δωρεές ιδιωτών. Σε τελική ανάλυση, εάν ήταν επιτυχημένος ως υπουργός Υγείας, δεν υπήρχε λόγος να τον αντικαταστήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Μπορούσε να τον διατηρήσει στο ίδιο υπουργείο, όπως άφησε πολλά μέλη της κυβέρνησής του με το ίδιο χαρτοφυλάκιο που πήραν από την πρώτη στιγμή της ανόδου στην εξουσία.
Επί της ουσίας, πάντως, ο Κικίλιας αποδεικνύεται εφτάψυχος. Τη γλίτωσε όταν αποπέμφθηκε ο Νότης Μηταράκης, αν και βρισκόταν και εκείνος στην Πάτμο την ίδια ημέρα. Προφανώς ο Βασίλης γνώριζε καλύτερα πώς να κρυφτεί πίσω από το… σκριν.
Γενικά, όμως, δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται όσα συμβαίνουν γύρω του. Όταν η «Μ» φώναζε πριν από την έναρξη της πανδημίας ότι το πλάνο της Πολιτικής Προστασίας ήταν προβληματικό και ανεδαφικό, ως υπουργός Υγείας θέλησε να βγει στον αφρό και επικοινωνιακά ανέλαβε το πατρονάρισμα των ενεργειών του, που μπορεί να άφησαν σε δεύτερο πλάνο άλλους κρατικούς λειτουργούς, αλλά για τον φιλόδοξο Βασίλη ελάχιστη σημασία είχε. Κάπως έτσι προέκυψε και η πλήρης κάλυψη του Νίκου Χαρδαλιά κατά τη διάρκεια των… μπηχτών για τις ευθύνες της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας στο υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας. Έδειξε ο Κικίλιας προς τον Χρήστο Στυλιανίδη για τον κακό σχεδιασμό, αλλά προσπέρασε τον Χαρδαλιά επειδή ενδεχομένως τους ενώνουν πολλά. Από την εποχή της πανδημίας και όχι μόνο…
Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί
