PLUS
Πόσες φορές ακούμε καθημερινά από δεκάδες ανθρώπους ότι δεν προλαβαίνουν; Ότι δεν τους φτάνει το 24ωρο; Ότι θυσιάζουν την προσωπική ζωή για την καριέρα ή αντίστροφα; Κι όμως, ο άνθρωπος όλα τα μπορεί. Όλα τα καταφέρνει. Αρκεί να έχει θέληση και πλάνο. Ο Νίκος Σιδηρόπουλος αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα, για του λόγου το αληθές.
Tου ΣΤΑΥΡΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Τρέχει σαν τον… Βέγγο ο οδοντίατρος Νίκος Σιδηρόπουλος, ο οποίος παράλληλα με το επάγγελμά του συμμετέχει σε αξιόλογες κοινωνικές δράσεις
Συναντηθήκαμε τη Μεγάλη Τετάρτη. Είχαμε χρόνια να τα πούμε από κοντά. Όχι επειδή εκείνος τρέχει σαν τον Βέγγο, αλλά κυρίως επειδή εμείς σπαταλάμε τον χρόνο μας σε ανούσια πράγματα. ∆ιότι ο οδοντίατρος από τον Πειραιά δικαιώνει απόλυτα τον «καλό μας άνθρωπο». Αυτό ακριβώς κάνει! Είναι πολυτεχνίτης, αλλά όχι ερημοσπίτης. Αρκεί μία αναφορά στο πρόγραμμά του εκείνη την ημέρα.
Πρώτα πήγε στο θέατρο Αρχελάου, τη μικρή σκηνή που έφτιαξε στους Θρακομακεδόνες ως ένας πιστός λάτρης της τέχνης. Ένα ιδιωτικό θέατρο για παραστάσεις, διαλέξεις και εκδηλώσεις στους πρόποδες της Πάρνηθας. Έφυγε από εκεί με κατεύθυνση το «Σπίτι του Ηθοποιού», για να παραδώσει τα έσοδα από τη διάθεση λαμπάδων. ∆ράση που ανέλαβε για να στηρίξει την προσπάθεια ενίσχυσης των καλλιτεχνών που βιώνουν τις επιπτώσεις της πανδημίας. Ακολούθησε μία επίσκεψη στην «Κιβωτό του Κόσμου», για άλλη μία εθελοντική προσφορά του.
Το… τόπι
Ο Νίκος Σιδηρόπουλος επέστρεψε στο θέατρό του και αφού τσίμπησε κάτι στο πόδι, έφυγε σφαίρα για το οδοντιατρείο του, στην άλλη άκρη του Λεκανοπεδίου, στον Κορυδαλλό. Εκεί όπου μεγάλωσε. Εκεί όπου έμαθε να κλωτσάει το τόπι. ∆ιότι ο σημερινός πολυάσχολος άνδρας στα νιάτα του λάτρεψε την μπάλα. Σε έναν… βαθμό τον αγάπησε και εκείνη. Γι’ αυτό και από τον Αετό Κορυδαλλού πήρε μεταγραφή στον Αργοναύτη, την ομάδα που ανέδειξε τον τεράστιο Γιώργο ∆εληκάρη. Ακολούθησαν η ∆ραπετσώνα, ο Ατρόμητος Πειραιά, άλλος τεράστιος σύλλογος, εκεί στα Καμίνια. Σταδιακά, όμως, υπερίσχυσε η επιστήμη. Εκτός από καλός ποδοσφαιριστής, ο Σιδηρόπουλος υπήρξε και φοιτητής της Ιατρικής. Όπως λένε όσοι τον θυμούνται με… κοντοπαντέλονο λένε ότι «μπορούσε να παίξει και επαγγελματικά, αλλά τον απορρόφησαν οι σπουδές».
Αποφοίτησε το 1989 και άνοιξε το οδοντιατρείο του στην πλατεία Μερκάτι, στον Κορυδαλλό. Χωρίς, βέβαια, να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο. Αγάπη ήταν αυτή και, μάλιστα, η πρώτη. Απλώς γύρισε στη γειτονιά, όπως τραγούδησε και ο Γιώργος Μαζωνάκης. Συνομήλικοι και κοντογείτονες, που λένε και πέρα απ’ το ποτάμι.
Τότε μπήκε στη ζωή του και η Χρυσάνθη! Η πρώτη από τις γυναίκες της ζωής του. Σύζυγος και συνάδελφος. Οδοντίατρος γαρ!
Το ζευγάρι απέκτησε τρεις κόρες. Ίσως να κυνηγούσε τον γιο, αλλά την ευτυχία του την έδωσαν τα θηλυκά. Η Μαρία έγινε κτηνίατρος. Η δεύτερη, η Αναστασία, ακολούθησε τα χνάρια του μπαμπά και της μαμάς, καθώς είναι εν δυνάμει οδοντίατρος. Πρόλαβε, όμως, να δείξει και σε όλο τον πλανήτη ότι προέρχεται από… ομορφόσογο. Εξελέγη Star Hellas και έπειτα Miss Teen World! Τώρα συνεχίζει τις σπουδές της στη Σλοβακία, για να γίνει εξειδικευμένη ορθοδοντικός.
Όσο για το στερνοπούλι, τη Γεωργία, βρίσκεται στο τέταρτο έτος της Ιατρικής με όνειρο να γίνει παιδίατρος. Όπου να ’ναι, άλλωστε, θα αρχίσουν να προστίθενται στην οικογένεια και τα εγγονάκια. Μόνον ως παππούς, βέβαια, δεν μοιάζει ο Νίκος Σιδηρόπουλος. Αντίθετα, η διαρκής ενασχόλησή του με τα πάντα, προφανώς τον αναζωογονεί. Λες και αποτελεί το ελιξίριο της νεότητας για εκείνον.
Τη Μεγάλη Τετάρτη, για παράδειγμα, μετά την παροχή επιστημονικής φροντίδας στους ασθενείς του, ο Νικόλας έφυγε σφαίρα για το «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Εκεί επιτέλεσε το καθήκον του ως εθελοντής διασώστης στον ημιτελικό του Κυπέλλου μεταξύ του Ολυμπιακού και του ΠΑΣ Γιάννινα. Επέστρεψε σπίτι και ασχολήθηκε με τη μηνιαία εφημερίδα που συντάσσει, επιμελείται και… διανέμει!
Οργανώσεις
H «Εν τη πόλει» καταπιάνεται με όσα συμβαίνουν στους Θρακομακεδόνες, στη Βαρυμπόμπη, στο Πανόραμα Αχαρνών και στο Ολυμπιακό Χωριό. «Τη μοιράζουμε πόρτα πόρτα» λέει με καμάρι ο Νίκος Σιδηρόπουλος, ο οποίος συμμετέχει εθελοντικά σε κάθε κοινωνική δράση. Πέρα από το «Σπίτι του Ηθοποιού», την «Κιβωτό του Κόσμου», τη «Φλόγα» και άλλες κοινωφελείς οργανώσεις, ο Κορυδαλλιώτης καταπιάνεται και με οτιδήποτε αφορά στη νέα γειτονιά του. Από το άσπρισμα στο χωμάτινο γήπεδο στις Λεκάνες, που αποτελεί τον καημό του, έως την ονοματοδοσία των στάσεων, η καθημερινότητα του Νίκου Σιδηρόπουλου είναι γεμάτη! Η παρέα των εθελοντών έφτιαξε πυροφυλάκιο, έβαλε ηλιακά STOP σε όλες τις διασταυρώσεις, δημιούργησε θέσεις για τα άτομα με αναπηρία. ∆ημιούργησαν μέχρι και πίνακες διάσημων ζωγράφων, που είχαν ως θέμα τους την Επανάσταση του 1821. Με τον Ντελακρουά να έχει την τιμητική του στην πλατεία των Αχαρνών.
Κι όλα αυτά χωρίς να αγνοεί την οικογένειά του. ∆ίχως να ξεχνάει το ποδόσφαιρο, καθώς ακόμα μαζεύεται με τους βετεράνους του Πειραιά και όχι μόνο. ∆ιετέλεσε, άλλωστε, πρόεδρος του Συλλόγου Βετεράνων για πολλά χρόνια. Κι όπως είπαμε, οι μεγάλες αγάπες δεν τελειώνουν…
Κι ας είναι πολλές! Για κάποιον που το όνομά του είναι Νικόλαος, δηλαδή ο εκφραστής της νίκης του λαού, όλα μπορούν να γίνουν! Αρκεί να υπάρχει «αρχή», μέση και τέλος στο ημερήσιο πρόγραμμα. Ίσως γι’ αυτό προέκυψε και το θέατρο «Αρχελάου», δηλαδή της αρχής του λαού! Τελικά όλα έχουν την εξήγησή τους. Και τα πάντα (γίνονται, αρκεί να) έχουν τον τρόπο τους…
Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί
