του Πάνου Τζίφα
«Ζητάω συγγνώμη από τον Θεό. Σε Αυτόν οφείλω συγχώρεση και όχι από τους συνανθρώπους μου. Σε Αυτόν που μου έκανε αυτό το υπέροχο δώρο και εγώ θόλωσα αντί να χαρώ τη θέρμη της μητρότητας και έπραξα αυτή τη φρικαλεότητα. Μακάρι να ήταν αλλιώς οι συνθήκες του ερχομού αυτού του παιδιού». Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια που κατάφερε και ψέλλισε η 19χρονη μητροκτόνος κατ’ αποκλειστικότητα στον δημοσιογράφο της «ΜΠΑΜ», που «έσπασε» τον αστυνομικό κλοιό για λίγο και βρέθηκε, με κίνδυνο να συλληφθεί, στο πλευρό των δύο γυναικών από την Πετρούπολη, στο κτίριο 9 στα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων στον πρώτο όροφο, λίγα μόλις λεπτά πριν περάσουν το κατώφλι του εισαγγελέα για την αποτρόπαια πράξη που τους αποδίδεται.
Να θυμίσουμε ότι μάνα και κόρη δολοφόνησαν σε συνεννόηση το μόλις λίγων ημερών βρέφος της 19χρονης κόρης της οικογένειας, το οποίο πέταξαν στα σκουπίδια! Ωστόσο, ο ανακριτής εκτίμησε ότι πρέπει να αφεθεί ελεύθερη η νεαρή, ενώ ο εισαγγελέας επέμενε να προφυλακιστεί, και κάπως έτσι τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό έως την τελική απόφαση. Διαφορετική η μοίρα της μητέρας της 19χρονης, που κρίθηκε προφυλακιστέα και από ανακριτή και από εισαγγελέα.
Απολογία-σοκ: Καρέ-καρέ η γέννα και η δολοφονία του βρέφους
Η 19χρονη μαζί με τη μητέρα της περιέγραψαν με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τόσο τη σκηνή του φόνου όσο και όλα αυτά που εξελίχθηκαν στο μικρό διαμέρισμα της Πετρούπολης τους τελευταίους τρεις μήνες, αλλά και όλη τους τη ζωή.
Τοκετός-κόλαση
«Ήταν νωρίς το μεσημέρι του Σαββάτου όταν την έπιασαν οι πόνοι. Δεν ήταν πόνος όπως τις άλλες φορές, αλλά πόνος οξύς. Σκέφτηκε τον αδερφό της, του είπε να έρθει γρήγορα γιατί πονάει η μέση της αβάσταχτα. Της τηλεφώνησε πίσω μετά από λίγο και της είπε ότι φτάνει μαζί με γιατρό. Τότε, παρά τον πόνο της, τον διαβεβαίωσε να μην ανησυχεί, γιατί ήταν μια κύστη στην κοιλιά της, την οποία τακτοποίησε μόνη της. Εκείνη όμως σφάδαζε από τον πόνο και ήδη είχαν σπάσει τα νερά της. Κατευθύνθηκε στο μπάνιο του σπιτιού της και προσπάθησε να μείνει ψύχραιμη, ήξερε ότι κινδυνεύει και η ίδια από αυτό. Η μητέρα της την είδε ταραγμένη να περνάει από μπροστά της και τη ρώτησε τι έγινε. Την ακολούθησε στο μπάνιο, αλλά η νεαρή τής έκλεισε την πόρτα. Δεν είχε επισκεφθεί γυναικολόγο -δεν είχε κάνει προγεννητικό έλεγχο-, δεν ήξερε τι να περιμένει. Έλαβε μια θέση μέσα στο μπάνιο όπως είχε δει σε βίντεο και προσπαθούσε να συγκεντρωθεί. Πονούσε αφόρητα, έπαιρνε ανάσες βαθιές και έσπρωχνε. Πονούσε πολύ αλλά ήταν εγκλωβισμένη, δεν μπορούσε να κάνει πίσω, κάποια στιγμή κατέρρευσε, αλλά αισθανόταν ότι ήταν κοντά. Είπε στη μητέρα της να έρθει και της είπε πρώτη φορά τι συμβαίνει για να τη βοηθήσει. Μπήκε μέσα, αλλά το μπάνιο ήταν μικρό, δεν μπορούσε να μετακινηθεί για να χωράνε και οι δύο. Της είπε να την αφήσει να το κάνει μόνη της. Έσπρωξε κι άλλο και τελικά βγήκε από μέσα της το παιδί» ανέφερε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» ο νομικός σύμβουλος της οικογένειας Σπύρος Δημητρίου.
«Της ζήτησα να πετάξει το βρέφος»
Σύμφωνα με την 19χρονη, αλλά και τα όσα επιβεβαιώνει ο κ. Δημητρίου, από εκεί ξεκινάει η αρχή του τέλους: «Φώναξα τη μητέρα μου επιτακτικά και της είπα να μου φέρει μια σακούλα. Ήταν ακόμα στο μπάνιο. Της ζήτησα να το πετάξει και το έκανε. Καμία άλλη εμπλοκή δεν είχε στη διαδικασία. Ό,τι έγινε, έγινε από τα δικά μου χέρια» επιμένει η 19χρονη και συμπληρώνει ο κ. Δημητρίου: «Δεν αναιρεί τα της προανακριτικής της απολογίας ως προς τον τρόπο, αλλά ως προς το αποτέλεσμα που το αποφάσισε η ίδια εκείνη τη στιγμή. Ίσως με το κορδόνι, ίσως και με τα χέρια της. Έβαλε πριν χαρτί στο στόμα του βρέφους, γιατί έβλεπε αίμα. Σκέφτηκε ότι και με το χαρτί μπορεί να πνιγεί, αλλά δεν αποδέχτηκε αυτό το αποτέλεσμα μέσα της» καταλήγει ο κ. Δημητρίου και αποκαλύπτει στην «ΜΠΑΜ»: «Είναι 18-19 ετών και τόσο μπόρεσε. Λυπάται πάρα πολύ. Δεν ξέρει αν αξίζει άλλη ευκαιρία. Οι μέρες συνέχισαν πολύ δύσκολα. Δεν ασχολήθηκε καθόλου με το πού είναι το παιδί ή πού το έβαλε η μητέρα της. Το σημαντικό ήταν να βρίσκεται μακριά από εκείνη, αλλά πάνω από όλα να μη μάθει κανένας τίποτα».
Ο χαμός του πατέρα
Η 19χρονη περιγράφει μια απέραντη αδυναμία στον πατέρα της Γιώργο, ο οποίος έφυγε από τη ζωή χτυπημένος από την επάρατη νόσο όταν εκείνη ήταν 13 ετών, με την απώλεια να της αλλάζει όλη της τη ζωή. Όμως, η ταυτόχρονη κατάρρευση της μητέρας της, Ελβίρας, και ενώ βρισκόταν στην κρίσιμη εφηβεία, την ώθησαν να «κουκουλώσει» εσωτερικά το πένθος προκειμένου να σταθεί στη μητέρα της. Τα τελευταία έξι χρόνια η μητέρα της πάσχει από σοβαρή κατάθλιψη, έχει αποστεωθεί και δεν δέχεται ιατρική βοήθεια. Έχει παρατήσει εντελώς τον εαυτό της και αδυνατεί να αντεπεξέλθει σε καθημερινές δραστηριότητες και να βγει από το σπίτι. Μαζί της και με τον αδελφό της μένουν σε ένα μικρό σπίτι 65 τ.μ. στην Πετρούπολη.
Η εφηβεία, η μετακόμιση και η άμβλωση
Η κοπέλα, παρόλο που πίστευε για τον εαυτό της ότι είναι συμπαθητική εμφανισιακά, λόγω ενός προβλήματός με τον θυρεοειδή της άρχισε να παίρνει έντονα βάρος. Αλλά χρόνο με τον χρόνο το σώμα της άλλαζε. Έφτασε να ζυγίζει 130 κιλά, κι αυτό έπληξε ισχυρά την αυτοεκτίμησή της. Ιδίως δε προ διετίας, όταν μετακομίσανε από τη Λήμνο και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα. Έκτοτε η αυτοεκτίμηση της έπεσε ακόμα πιο χαμηλά, δεν γνώριζε κανέναν στην πρωτεύουσα και πάσχιζε να γίνει κοινωνικά αποδεκτή. Στη Λήμνο είχε σχέση με κάποιον εντελώς ακατάλληλο άνθρωπο, βίαιο και εκμεταλλευτή. Μαζί του έμεινε πρώτη φορά έγκυος, με την ατυχή κατάληξη της εν λόγω εγκυμοσύνης. Το αντιλήφθηκε νωρίς και προχώρησε σε άμβλωση σε δημόσιο νοσοκομείο της Αθήνας. Όπως περιγράφεται, δέχθηκε ισχυρή κριτική από την οικογένειά της (για αυτή την επιπολαιότητά της, δηλαδή που συνέβη να μείνει έγκυος).
Οι εφήμερες σχέσεις
Έκτοτε συνέχισε να συνάπτει εφήμερες σχέσεις με αγόρια που γνώριζε στο Διαδίκτυο και όχι μόνο. Τον Μάιο του 2017 γνώρισε μέσω Facebook ένα αγόρι. Βρέθηκαν μία φορά μόνο. Δεν έχει σημασία ποιος είναι και δεν διεκδικεί κάτι από αυτόν. Πολλώ δε μάλλον, δεν θέλει να μπλέξει κανέναν στη σοβαρή τωρινή της περιπέτεια, για την οποία αναλαμβάνει την ευθύνη.
Η εγκυμοσύνη
Τον άνθρωπο αυτόν δεν τον ξανασυνάντησε. Η ζωή της κύλησε έκτοτε, ενώ δεν έτυχε να ξανασχετιστεί και να συνευρεθεί με κάποιον άλλον. Συνέχιζε όμως να παίρνει βάρος και αισθανόταν δυσφορία πολλές φορές, αλλά το απέδιδε πάντα στην υπέρβαρη φύση της. Αρχές Δεκεμβρίου όμως άρχισε να αισθάνεται κάτι πρωτόγνωρο και περίεργο. Άρχισε να αισθάνεται στην αρχή ανεπαίσθητα, και μετά όλο και πιο έντονα, κίνηση και βάρος στην κοιλιά της. Κατάλαβε ότι ήταν έγκυος. Πάγωσε και πανικοβλήθηκε. Πώς ήταν δυνατόν να είναι έγκυος, αφού είχε σχεδόν κανονική μέχρι πριν από λίγο καιρό -αν και μικρή σε διάρκεια- έμμηνο ρύση; αναρωτήθηκε. Υπολόγισε τον χρόνο και κατάλαβε ότι ήταν από τον άνθρωπο που είχε γνωρίσει την άνοιξη.
Σύμφωνα με τον γνωστό και έμπειρο νομικό Χρήστο Δημητρίου, «τα πάντα γύρω της κάθε μέρα ήταν μαύρα. Γνώριζε πως σε τέτοιο στάδιο δεν γίνονταν έκτρωση, αλλά διακοπή κύησης με κανονικό τοκετό. Οι σκέψεις αυτές της προκάλεσαν ακόμη περισσότερο πανικό. Αποφάσισε ότι σίγουρα θα το χειριστεί μόνη της. Προείχε να μη μάθει κανένας τίποτα! Επ’ ουδενί! Φορούσε τα πιο φαρδιά ρούχα που έβρισκε, φρόντιζε να καμπουριάζει για να μη φανεί η κοιλιά της και προσάρμοζε τον τρόπο με τον οποίο καθόταν. Πρώτη φορά τη βοήθησε η σωματική της διάπλαση. Απλώς θα νόμιζαν ότι ήταν χοντρή. Μέσα στο σπίτι επίσης καμία κουβέντα. Κλεισμένη στο δωμάτιό της, τις περισσότερες ώρες, πέρασε μόνη της το βαρύ φορτίο. Είχε ήδη αποφασίσει ότι θα γεννήσει μόνη της. Ήλπιζε μόνο μη βγει το παιδί στραβά, όπως είχε ακούσει ότι συμβαίνει καμιά φορά, και πεθάνει. Δεν είχε σκεφτεί για μετά τι θα κάνει – ήταν σαν να ανέστειλε τη σκέψη της, αλλά μάλλον ούτε ποτέ συνειδητοποίησε ότι πραγματικά κάποια στιγμή σύντομα θα βγει από μέσα της ένα παιδί. Το πιο σημαντικό ήταν να μην το μάθει κανείς!».
«Δικαιούται μια ευκαιρία στη ζωή»
Τέλος, ο νομικός υποστήριξε στην «ΜΠΑΜ»: «Αν η έννομη τάξη και η κοινωνική ηθική αποφανθούν με τυχόν προφυλάκισή της, θα το αποδεχθεί καρτερικά. Είναι μαθήτρια της Β’ Λυκείου και επιμελής μαθήτρια και, αν δεν δικαιούται δεύτερη ευκαιρία στη μητρότητα, ίσως να δικαιούται στη ζωή. Σίγουρα κατανόησε ότι χρειάζεται υποστήριξη. Υποστήριξη από ειδικούς μήπως ποτέ ξεμπλέξει τα κουβάρια που έχει μέσα της ή ίσως αποτινάξει ποτέ το στοίχειωμα που θα κουβαλάει για πάντα μέσα της ακόμα και αν προήλθε από αιφνίδια διατάραξή της και ψυχωσικό επεισόδιο».