PLUS
Οι συσκευές τηλεειδοποίησης που χρησιμοποιούσαν οι δυνάμεις της Χεζμπολάχ στον Λίβανο και τη Συρία εξερράγησαν σχεδόν ταυτόχρονα στις 17 Σεπτεμβρίου, αφήνοντας τουλάχιστον εννέα νεκρούς και 2800 τραυματίες σύμφωνα με τοπικές αναφορές.
Την επόμενη μέρα, συσκευές walkie-talkie και αυτές στα χέρια των μελών της Χεζμπολάχ εξερράγησαν σε όλο τον Λίβανο, σκοτώνοντας 20 και τραυματίζοντας τουλάχιστον 400.
Αν και επισήμως δεν έχει αναληφθεί η ευθύνη για τις επιθέσεις αυτές η επιχείρηση θεωρείται ευρέως ως έργο του Ισραήλ και συγκεκριμένα ως μια προσπάθεια από τις δυνάμεις του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ της περίφημης Μοσάντ να αποκαταστήσουν τη φήμη τους, η οποία τρώθηκε σημαντικά μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου.
Για τους πολιτικούς αναλυτές επίσης οι επιθέσεις αυτές θα μπορούσαν επίσης να αντιπροσωπεύουν μια προσπάθεια του Ισραήλ να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των βόρειων συνόρων του όπου οι σχεδόν καθημερινές ανταλλαγές πυραύλων από την Ζεζμπολάχ στο Ισραήλ και αντίστροφα, οδήγησαν στην εκκένωση 60.000 ανθρώπων από τις ισραηλινές πόλεις. Σύμφωνα με πληροφορίες, ομοίως και τα χωριά του Λιβάνου έχουν επίσης εκκενωθεί ως αποτέλεσμα των βομβαρδισμών.
Αν όμως πράγματι οι επιθέσεις αυτές είχαν σαν σκοπό να δώσουν ένα μήνυμα προς τη Χεζμπολάχ (και τον υποστηρικτή της Ιράν) να υποχωρήσουν, σίγουρα δεν θα επιτρέψουν στην κυβέρνηση του Ισραήλ να επιστρέψει τους Ισραηλινούς κατοίκους στα σπίτια τους. Αντίθετα κλιμακώνουν τη σύγκρουση που βράζει στα βόρεια σύνορα στον περιφερειακό πόλεμο που οι ΗΠΑ και πολλοί από τους γείτονες του Ισραήλ έχουν εργαστεί σκληρά για να αποφύγουν.
Αυτή η βόρεια περιοχή στα σύνορα του Ισραήλ που συνορεύει με τους λόφους του Λιβάνου και τους απότομους, γυμνούς βράχους των Υψωμάτων του Γκολάν, μπορεί να μην ήταν ποτέ το πιο ακμάζον μέρος του Ισραήλ λόγω των εχθροπραξιών. Ωστόσο, ήταν μια περιοχή με μικρές φάρμες φρούτων και προβάτων και ήσυχο τουρισμό γύρω από τη Γαλιλαία στα νότια.
Τώρα, είναι μια έρημη περιοχή φάντασμα , με τους κατοίκους της να μετεγκαθίστανται σε ολόκληρο το Ισραήλ .
Τα δάση τριγύρω καίγονται κατά τμήματα από της ρουκέτες της Χεζμπολάχ ή από τις αναχαιτίσεις από το αντιπυραυλικό σύστημα Iron Dome και οι λίγοι εναπομείναντες κάτοικοι της είναι πλέον σίγουροι πως κανείς δεν πρόκειται να επιστρέψει αν δεν υπάρξει μία σοβαρή προοπτική ειρήνευσης στην περιοχή. Στην απέναντι πλευρά του Λιβάνου οι καταιγιστικοί, πολύνεκροι βομβαρδισμοί των τελευταίων ημερών έριξαν στους δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που υπερβαίνουν τις 500.000, που φεύγουν από τον νότο προς κάθε κατεύθυνση.
Κλιμάκωση
Προς το παρόν όμως αυτό που βλέπουμε καθημερινά να συμβαίνει είναι μια ολοένα και μεγαλύτερη κλιμάκωση της σύγκρουσης με τη Χεζμπολάχ όσο και με τον υποστηρικτή και τροφοδότη της Ιράν. Και αυτό ακριβώς δεν θέλουν να δουν οι ΗΠΑ και οι άλλοι σύμμαχοι του Ισραήλ
Προς το παρόν τα σημάδια δείχνουν ότι το Ιράν δεν είναι διατεθειμένο να συμμετάσχει σε μια σφοδρή σύγκρουση. Κυρίως γιατί ένας ευρύτερος πόλεμος μπορεί να αποδειχθεί δύσκολο να ελεγχθεί και θα εμποδίσει τις διπλωματικές προσπάθειες του νέου Ιρανού προέδρου να εξασφαλίσει ελάφρυνση των δυτικών κυρώσεων απέναντι στην χώρα του.
Συνεχής πόλεμος
Σχεδόν ένα χρόνο μετά τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου, όταν η Χαμάς σκότωσε περίπου 1200 Ισραηλινούς και πήρε 250 ομήρους, το Ισραήλ δεν φαίνεται να βρίσκεται πιο κοντά στην επίλυση της σύγκρουση διανύοντας μιας από τις μεγαλύτερες κρίσεις στην ιστορία του. Η καταδίωξη της Χαμάς στη Γάζα οδήγησε σε περισσότερους από 40.000 θανάτους Παλαιστινίων, σύμφωνα με τις αρχές της Γάζας, προκαλώντας τεράστια διεθνή κριτική για τις μεθόδους που ακολουθήθηκαν.
Περισσότεροι από 100 όμηροι παραμένουν στη Γάζα, αν και πολλοί είναι γνωστοί ή πιστεύεται ότι είναι νεκροί.
Στο εσωτερικό του το Ισραήλ είναι οικτρά διχασμένο, μεταξύ εκείνων που θέλουν να επιστρέψουν οι όμηροι στην πατρίδα τους ως προτεραιότητα και εκείνων που συμφωνούν με την καταδίωξη της Χαμάς ακόμη και με το κόστος της ζωής των ομήρων.
Η αυξανόμενη βία στη Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένης της βίας από Ισραηλινούς εποίκους, έχει οδηγήσει στο θάνατο περισσότερων από 600 Παλαιστινίων από τις 7 Οκτωβρίου και απειλεί να επιδεινώσει την κατάσταση σε ένα περαιτέρω μέτωπο σύγκρουσης. Η ειρήνη φαίνεται τόσο άπιαστη όσο ποτέ.
Ένας πιθανός δρόμος για πιο σταθερές περιφερειακές σχέσεις, μέσω της εξομάλυνσης με τη Σαουδική Αραβία και των υφιστάμενων διπλωματικών σχέσεων με πέντε αραβικά κράτη παραμένει εξίσου δύσκολος όσο συνεχίζονται οι μάχες στη Γάζα.
Καθώς πλησιάζει η επέτειος των επιθέσεων της 7ης Οκτωβρίου, το Ισραήλ στερείται στρατηγικής για την ειρήνη.
Ν.Β.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
