PLUS
Μετά την άνανδρη δολοφονία με ψαροντούφεκο του «Κωστή», της φώκιας-μασκότ της Αλοννήσου, και τα αμέτρητα περιστατικά κακοποίησης -έως θανάτου- ζώων που έχουν κοινοποιηθεί στα social media, πολλά από τα οποία έχει γίνει στην περιφέρεια και ειδικότερα στην Κρήτη – αμαυρώνοντας την εικόνα του νησιού, ήρθαν οι πυρκαγιές του Αυγούστου να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα σε ανυπολόγιστο αριθμό ζώων της άγριας ζωής, αλλά και σε κατοικίδια που δεν πρόλαβαν να ξεφύγουν.
Tης ΑΛΕΞΙΑΣ ΣΒΩΛΟΥ
Στη Σάμο, τη Μύκονο και στους Λειψούς δημιουργήθηκαν φιλοζωικές οργανώσεις από ντόπιους και επισκέπτες, σώζοντας εκατοντάδες ζώα που είχαν εγκαταλειφθεί
Συνήθως τα νησιά πρωτοστατούν στα περιστατικά τέτοιου είδους κακοποίησης, καθώς πολλοί αγρότες είναι εξαιρετικά σκληροί με τα ζώα και τα χρησιμοποιούν μόνο ως «εργαλείο δουλειάς».
Φωτεινή εξαίρεση αποτελούν τρία νησιά, η Σάμος, η Μύκονος και οι Λειψοί, που με επικεφαλής εθελοντές, αλλά και τη βοήθεια των δημοτικών αρχών, έχουν αποκτήσει φιλοζωικές οργανώσεις με ντόπιους, με Αθηναίους που έφυγαν από την πρωτεύουσα και επέστρεψαν στον τόπο καταγωγής τους ή ξένους φαν της Ελλάδας που ήρθαν στη χώρα μας για διακοπές, την ερωτεύτηκαν και έμειναν για πάντα.
Το καταφύγιο
Λαμπρό παράδειγμα προς μίμηση αποτελεί ο Σπύρος Κουμούλας, κάτοικος Νέου Ηρακλείου Αττικής, που αποφάσισε να γυρίσει στο νησί και να δημιουργήσει στο Καρλόβασι Σάμου, στην περιοχή Ποτάμι, μια υπέροχη πράσινη έκταση δίπλα στη θάλασσα, ένα καταφύγιο ζώων «κόσμημα» για κάθε φιλόζωο. Το Κέντρο Προστασίας Αδέσποτων Ζώων Σάμου είναι πραγματικά μια πρότυπη δομή, με τον ίδιο τον Σπύρο να έχει να διηγηθεί πολλές ιλαροτραγικές ιστορίες, ευτυχώς οι περισσότερες με καλό τέλος, με γατάκια, σκυλάκια, κατσίκια, τράγους και άλογα.
Ίσως το μεγαλύτερο επίτευγμά του είναι πως κατάφερε να σώσει ένα σκυλάκι, τον Πεπίνο που βρέθηκε σε οικτρή κατάσταση πεταμένο σαν σκουπίδι σε κάδο απορριμμάτων, με το σώμα του γεμάτο πληγές. Αν και φαινόταν απίστευτο να ζήσει, με φροντίδα κι αγάπη τα κατάφερε, και σήμερα χαίρει άκρας υγείας στο νέο του σπίτι στη Γερμανία.
Μία άλλη ιστορία του Σπύρου αφορά στη διάσωση ενός κατσικιού που τελικώς αποδείχθηκε τράγος.
Με το φουσκωτό του, ο Σπύρος είχε βρεθεί σε μια παραλία, όπου άκουσε τυχαία ότι ο ταβερνιάρης είχε φέρει ένα κατσικάκι για να το σφάξει και να το μαγειρέψει για μια παρέα παραθεριστών. Πήγε αμέσως στον ταβερνιάρη ως αγοραστής, έδωσε το διπλάσιο ποσό από την άλλη παρέα και πήρε μαζί του ζωντανό το κατσίκι, δήθεν για να το μαγειρέψει. Πήγε το ζώο στο Κέντρο Προστασίας Αδέσποτων Ζώων της Σάμου και εκεί το κατσικάκι εξελίχθηκε σε έναν… ορεξάτο τράγο, βάζοντας τον Σπύρο και τα άλλα φιλοξενούμενα ζώα σε περιπέτειες. «Κατ’ αρχάς τα σκυλιά του καταφύγιου έγιναν χορτοφάγα, καθώς μιμήθηκαν τον τράγο και έτρωγαν ό,τι έτρωγε εκείνος.
Έκανα μεγάλη προσπάθεια να τα πείσω ότι οι σκύλοι δεν είναι χορτοφάγοι και μετά ο τράγος ξεκίνησε τις… σεξουαλικές επιθέσεις σε ανθρώπους οι οποίοι έρχονταν να βοηθήσουν στο κέντρο προστασίας. Είχε μάλιστα βάλει στο μάτι μια συγκεκριμένη κυρία! Τελικά, επειδή προκλήθηκε αναστάτωση στο καταφύγιο ζώων, αλλά απ’ την άλλη μεριά δεν ήθελα να πάθει κάτι το ζώο, έψαξα και βρήκα έναν αγρότη ο οποίος ήθελε απεγνωσμένα έναν τράγο για αναπαραγωγή σε φάρμα εκτροφής για παραγωγή κατσικίσιου γάλακτος. Του έδωσα λοιπόν τον τράγο και έτσι τα σκυλιά σταμάτησαν να… βόσκουν, οι κυρίες που βοηθούν στο κέντρο δεν δέχονται πλέον ‘‘κόρτε’’ και πιθανότατα καλύτερα από όλους περνάει ο τράγος», λέει γελώντας ο Σπύρος Κουμούλας (Facebook-Spyros Koymoylas και Protection of Stray Animals of Samos).
Η Καναδέζα
Αν αφήσει κανείς τη Σάμο και διασχίσει προς τα κάτω το Ικάριο Πέλαγος, το πρώτο νησί που θα συναντήσει είναι η Μύκονος. Εκεί, στη «βασίλισσα των Κυκλάδων», η Sandra Clare (Σάντρα Κλερ), μια Καναδέζα «ερωτική μετανάστρια», μεγαλουργεί έχοντας στήσει μόνη της και σχεδόν αποκλειστικά με ενισχύσεις από ιδιωτική πρωτοβουλία μια οργάνωση φροντίδας και περίθαλψης των αδέσποτων ζώων που ονομάζεται Mykonos Animal Welfare.
Η Sandra Clare, όπως πολλοί ξένοι, ήρθε στη χώρα μας πριν από χρόνια για καλοκαιρινές διακοπές και δεν ξανάφυγε ποτέ. Γνώρισε έναν Έλληνα, τον ερωτεύτηκε, παντρεύτηκε και κάποια στιγμή χώρισε, αλλά δεν σκέφτηκε ποτέ να αποχωριστεί το νησί.
Έμεινε κάνοντας πράξη την αγάπη της για τα ζώα, βοηθά γατάκια, σκυλάκια, πελεκάνους, πάπιες, άλογα, ό,τι ζει στο «νησί των ανέμων», ενώ βρίσκει οικογένειες που υιοθετούν τα «αδεσποτάκια» όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά από όλο τον κόσμο.
Η Sandra Clare ταΐζει σε συγκεκριμένους σταθμούς στο νησί 350 γάτες την ημέρα και μόνο φέτος (2021) έχει στειρώσει με τη συνδρομή κτηνιάτρων 1.300 τετράποδα (γάτες και σκύλους).
Έχει επίσης ολοκληρώσει για φέτος 75 υιοθεσίες, με τα ζώα (γάτες και σκυλάκια) να βρίσκουν πρωτίστως οικογένεια στο εξωτερικό.
Το πρόγραμμα στειρώσεων και διατροφής στηρίζεται με πόρους και κτηνιατρική βοήθεια από τον δήμαρχο Μυκόνου, συγκεκριμένα με 100.000 ευρώ για τις στειρώσεις και 20.000 ευρώ για τη διατροφή, ενώ συντηρείται από δωρεές ανθρώπων από κάθε μέρος του πλανήτη, τουρίστες, Έλληνες και ξένους, και διαμένοντες στο εξωτερικό.
«Μόνο μέσα από τη δημοσιοποίηση της δράσης αυτών των οργανώσεων θα μας μάθει περισσότερος κόσμος και θα συστρατευθούν κι άλλοι άνθρωποι στον ίδιο σκοπό, ενισχύοντάς μας με πόρους ή ανθρώπινο δυναμικό», τονίζει η ιδρύτρια του Mykonos Animal Welfare.
Καθώς τα τελευταία χρόνια η Μύκονος έχει προβληθεί στον διεθνή Τύπο σαν η «βασίλισσα της κόκας», το νησί που κουμάντο κάνουν οι συμμορίες ναρκωτικών και προσφάτως έχει αναδειχθεί και ως η «βασίλισσα των κορωνοπάρτι», η αποκάλυψη αυτής της πλευράς, κοινωφελούς και ανθρώπινης, βοηθά να δούμε τη μεγάλη εικόνα, ώστε να μην εστιάζουμε στο… δέντρο όταν κοιτάμε το δάσος. Ακολουθήστε τη Sandra Clare στο Facebook στην ιστοσελίδα Mykonos Animal Welfare.
Μαζική στείρωση γατιών και καταφύγιο δελφινιών στους Λειψούς
Από το top-three των νησιών όπου υπάρχει έντονη φιλοζωική δράση δεν θα µπορούσε να λείπει ένα µαγικό νησάκι της ∆ωδεκανήσου, το οποίο έχει αναδειχθεί µέσα από αποκλειστικό δηµοσίευµα της «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ» ως το µέρος που θα λειτουργήσει το πρώτο θαλάσσιο καταφύγιο στον κόσµο για την απελευθέρωση των δελφινιών, τα οποία σιγά σιγά αποµακρύνονται από τα δελφινάρια.
Οι Λειψοί, που σε ό,τι αφορά τη φιλοζωία τους µόνο… λειψοί δεν είναι, τρέφουν ιδιαίτερο σεβασµό για τα ζώα που δεν περιορίζεται στα θαλάσσια θηλαστικά. Ο πραγµατικά χαρισµατικός δήµαρχος του νησιού Φώτης Μάγγος ξέρει ότι για να πετύχεις κάτι στη ζωή χρειάζεσαι συνεργασίες. Όπως ο ∆ήµος συνεργάστηκε µε το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» για την ίδρυση του πρώτου καταφυγίου απελευθέρωσης δελφινιών, όπως πραγµατοποιεί σε συνεργασία µε τα σχολεία και τους κατοίκους ένα πρότυπο πρόγραµµα ανακύκλωσης και καθαρισµού των ακτών, ώστε οι αµµουδιές του νησιού να θυµίζουν Καραϊβική, έτσι και τον περασµένο Μάιο συνεργάστηκε µε την Ελληνική Κτηνιατρική Εταιρεία για την πρώτη µαζική στείρωση γατιών. Η συντονισµένη επιχείρηση µε τη συνδροµή του Κτηνιατρικού Κέντρου Λέρου, εθελοντών από Πάτµο και Λειψούς και της Οργάνωσης «Σύµπλευση» οδήγησε στο να στειρωθούν 75 γάτες µέσα σε ένα διήµερο και να γίνει η αρχή για τον έλεγχο του πληθυσµού των αδέσποτων, που στα µικρά νησιά ξεπερνούν τον ανθρώπινο πληθυσµό.
Η στείρωση των αδέσποτων πρέπει να εφαρµοστεί σε όλες τις περιοχές της επικράτειας, καθώς υπάρχουν κονδύλια ΕΣΠΑ γι’ αυτόν τον σκοπό, υπάρχουν οι αρµόδιες οργανώσεις και οι πολίτες φορολογούνται µέσω των δηµοτικών τελών για την υποχρέωση του ∆ήµου τους να φροντίζει τα αδέσποτα.
Οι Λειψοί δείχνουν τον δρόµο για το πώς ένα νησί που αγαπά τα ζώα σε στεριά και θάλασσα φροντίζει να µην πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα, αλλά και για τα γερασµένα ζώα µε το µοναδικό καταφύγιο δελφινιών στον κόσµο, στο βόρειο µέρος τους, το οποίο υποδέχεται δελφίνια που αποµακρύνονται από δελφινάρια, τα οποία σταδιακά και κλείνουν και µε το γράµµα του νόµου.
Τα θαλάσσια θηλαστικά που απελευθερώνονται δεν µπορούν να επιβιώσουν και να βρουν την τροφή τους, ενώ ο εγκλεισµός τους σε πισίνες δεν τους επέτρεπε να κοιµηθούν για χρόνια, µε αποτέλεσµα να έχουν παραµείνει ξάγρυπνα και να χρειάζονται πλέον ειδικές συνθήκες για να µπορέσουν να ζήσουν το υπόλοιπο της ζωής τους στο βαθύ µπλε του Αιγαίου.
Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί
