PLUS
Το σε ζωντανή σύνδεση θέαμα των πυραύλων που στόχευαν το Τελ Αβίβ το βράδυ της Τρίτης ήταν το πιο ξεκάθαρο σημάδι μιας περιφερειακής σύγκρουσης που όλοι απεύχονταν και όμως μπορεί τελικά να έχει ανάψει.
Η χθεσινή επίθεση ήταν η δεύτερη ιρανική αεροπορική επίθεση στο Ισραήλ σε λιγότερο από έξι μήνες, αλλά με διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά καθώς η προηγούμενη είχε προαναγγελθεί πριν από αρκετές ημέρες. έγινα από drones και οι ιρανικοί πύραυλοι κρουζ είχαν σαν στόχο ήταν μια στρατιωτική βάση στην ακατοίκητη έρημο της Νεγκέβ.
Αυτή τη φορά, οι βαλλιστικοί πύραυλοι έφτασαν στο Ισραήλ μέσα σε ένα διάστημα 12 λεπτών και οι στόχοι φαίνεται να περιλάμβαναν πυκνές αστικές περιοχές σηματοδοτώντας ουσιαστικά την κήρυξη πολέμου από το Ιράν.
Παρά το γεγονός ότι δεν υπήρξαν θύματα, το γεγονός ότι στοχοποιήθηκαν πόλεις θα είναι κρίσιμο για την απάντηση του Ισραήλ. Μετά την επίθεση του Ιράν τον περασμένο Απρίλιο, τα αντίποινα ήταν σε μεγάλο βαθμό συμβολικά. Ο μόνος στόχος που χτυπήθηκε μέσα στο Ιράν ήταν ένα φυλάκιο αεράμυνας σε στρατιωτική βάση κοντά στο Ισφαχάν.
Τώρα που οι Ισραηλινοί πολίτες απειλήθηκαν τόσο ξεκάθαρα το βράδυ της Τρίτης, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου αναμένεται να απαντήσει με πολύ πιο ολοκληρωμένο τρόπο. Οι επιλογές του Ισραήλ έχουν ήδη καταρτιστεί, έτοιμες να τις επιλέξει το πολεμικό υπουργικό συμβούλιο και η λίστα στόχων αναμένεται να είναι ουσιαστική και σύμφωνα με τους αναλυτές θα περιλαμβάνουν τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν.
Την Τρίτη, ο Λευκός Οίκος που πρώτος σήμανε συναγερμό για την επικείμενη εκτόξευση των ιρανικών πυραύλων, στερώντας από τους Ιρανούς το στοιχείο του αιφνιδιασμού και με την αμυδρή ελπίδα να την αποτρέψει το πολιτικό όφελος για τις ΗΠΑ είναι ότι η Ουάσιγκτον δεν αιφνιδιάστηκε, δίνοντας ένα σημαντικό πλεονέκτημα στην πολιτική των ΗΠΑ, πέντε εβδομάδες πριν από τις κρίσιμες προεδρικές εκλογές, στις οποίες ο Ντόναλντ Τραμπ επιδιώκει να παρουσιάσει την κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν. και της Καμάλα Χάρις ως απούσα από την παγκόσμια σκηνή.
Οι ΗΠΑ απέτυχαν εδώ και πολλούς μήνες να μεσολαβήσουν σε μια συμφωνία ομήρων για ειρήνη στη Γάζα και οι προσπάθειές τους με τη Γαλλία να διαπραγματευτούν μια κατάπαυση του πυρός στον Λίβανο κατά τη διάρκεια της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ την περασμένη εβδομάδα ήταν επίσης άκαρπες. Με την επίθεση του Ιράν έγινε ξεκάθαρο χθες το βράδυ είναι πως από το ξέσπασμα του πολέμου στη Γάζα, στις 7 Οκτωβρίου του περασμένου έτους, όσο και αν προσπάθησε η κυβέρνηση Μπάιντεν για την αποτροπή της βίας η οποία θα μετατραπεί σε μια επικίνδυνη περιφερειακή σύγκρουση απέτυχε επίσης παταγωδώς.
Και ενώ μετά την ιρανική πυραυλική επίθεση στο Ισραήλ τον περασμένο Απρίλιο, η κυβέρνηση των ΗΠΑ προέτρεψε το Ισραήλ να περιοριστεί σε μια “χλιαρή” απάντηση χρησιμοποιώντας τη μόχλευση της αμερικανικής αεροπορικής βοήθειας για να πείσει τον Νετανιάχου να «κερδίσει» καταρρίπτοντας σχεδόν όλα τα ιρανικά βλήματα, αυτή τη φορά, με την δεύτερη αυτή Ιρανική επίθεση φαίνεται πως οι ΗΠΑ είναι αναγκασμένες να δώσουν το ελεύθερο στο Ισραήλ να πραγματοποιήσει μια πιο δυναμική και ουσιαστική επί του πεδίου απάντηση.
Από πολιτική άποψη, η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι δένει τα χέρια του Ισραήλ του να απαντήσει έναντι της ιρανικής επίθεσης στις ισραηλινές πόλεις ενώ το ιρανικό καθεστώς αισθάνεται την πίεση να δείξει στους περιφερειακούς πληρεξούσιους και συμμάχους του, από τη Χεζμπολάχ έως τους Χούτι στην Υεμένη, ότι δεν είναι μια αδύναμη αλλά μια περιφερειακή δύναμη ουσίας, ο ηγέτης του «άξονα αντίστασης “.
Ο Νετανιάχου, εν τω μεταξύ, έχει πια τα χέρια του ελεύθερα με τους ιρανικούς πυραύλους πάνω από το Τελ Αβίβ, να δράσει τόσο εναντίον του Ιράν όσο και στον Λίβανο όσο πιο σκληρά μπρορεί χωρίς να ανησυχεί για τους πολιτικούς αντιπάλους που ζητούν την ανατροπή του. Είναι επίσης πολύ πιο κοντά στη μακροχρόνια φιλοδοξία του: να εμπλέξει τις ΗΠΑ σε έναν πόλεμο κατά του Ιράν που θα καταστρέψει το πυρηνικό του πρόγραμμα, που βρίσκεται πολύ στην ικανότητα κατασκευής όπλου μετά την κατάρρευση της πολυμερούς συμφωνίας του 2015, της JCPOA, η οποία κρατούσε το πρόγραμμα εντός των ορίων που έθεταν οι ΗΠΑ.
Όμως δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε πως οι πόλεμοι του Ισραήλ ενάντια στους περιφερειακούς εχθρούς του, πρώτα τη Χαμάς και μετά τη Χεζμπολάχ, θα ενισχύσουν τα επιχειρήματα των Ιρανών στρατιωτικών ότι μόνο ένα πυρηνικό όπλο μπορεί να κρατήσει τη χώρα ασφαλή και ισχυρή.
Μέχρι τώρα η Ουάσιγκτον προσπαθούσε με κάθε τρόπο να περιορίσει και να αντιστρέψει τη λογική της κλιμάκωσης αλλά ο άνδρας που κατοικεί αυτή τη στιγμή στο Οβάλ Γραφείο είναι ένας αποδυναμωμένος πρόεδρος που αγνοήθηκε σε σημείο ταπείνωσης τους τελευταίους μήνες από τον στενότερο σύμμαχο των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή αλλά και από το ίδιο του το Κόμμα.
Οι φωνές των στρατιωτικών των ΗΠΑ που ζητούσαν από τον Λευκό Οίκο να ενεργήσει προληπτικά κατά του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος θα αυξηθούν τώρα σε μεγαλύτερο βαθμό προσπαθώντας να ανατρέψουν τις επιφυλάξεις της κυβέρνηση του Μπάιντεν όταν πρόκειται για στρατιωτικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό. Κάτι που αναμφίβολα επηρεάζει και την πορεία της νυν αντιπροέδρου Καμάλα Χάρις προς την προεδρία η οποία δεν έχει το ίδιο συναισθηματικό δέσιμο με το Ισραήλ. Η κλιμακούμενη βία στη Μέση Ανατολή μπορεί να βλάψει τις πιθανότητές της να διαδεχθεί τον Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο και να φέρει πιο κοντά την προοπτική της επιστροφής του μεγαλύτερου μπαλαντέρ όλων, του Ντόναλντ Τραμπ.
Ν.Β.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
