Από τα αφανή σημεία της πορείας του Τόλη Βοσκόπουλου καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας του στο πεντάγραμμο και το θεατρικό σανίδι αποτελεί η άρρηκτη σχέση του με τους φυλακισμένους. Κι αυτός κι ένας εν ζωή μεγάλος επίσης τραγουδιστής, βοηθούσαν ανέκαθεν όσους αποφυλακίζονταν είτε τις οικογένειες τους.
Του Μιχ. Ι. Ασημάκη
Προϋπόθεση για να συμβεί κάτι τέτοιο βέβαια ήταν να τους «ζυγίσει» με τη ματιά του ή να τους γνωρίζει από τη «νύχτα» αφού αν μη τι άλλο για περισσότερα από 40 χρόνια ο Βοσκόπουλος πρωταγωνιστούσε και ως πρίγκηπας της πίστας και ως επαγγελματίας με τη δική του πολυάριθμη ομάδα μετρ, σερβιτόρων, παρκαδόρων, με εργαζόμενες στα «λουλούδια», στη «γκαρνταρόμπα», στη λάντζα και παλαιότερα στο φαγητό.
Άλλωστε έπαιρνε στη «δούλεψη» του μέλη οικογενειών φυλακισμένων ή τους ίδιους όταν αποφυλακίζονταν, γι΄ αυτό και πλέον της τεράστιας λαϊκής απήχησης του, φίλοι κι αντίπαλοι τον χαρακτήριζαν ως τον έχοντα την καλύτερη πληροφόρηση «στα πάνω και στα κάτω πατώματα».
«Χωρίς αυτήν ποτέ μου»
Σταθμό στην καριέρα του θεωρούσε πάντα το «Χωρίς αυτήν ποτέ μου» που το πρωτοείπε το ’70 και δεν το έβγαλε ποτέ από το πρόγραμμα του. Τραγούδι «αχόρευτο» από ‘κεινα που χαρακτήριζαν τον Πάνου. Ταξιδιάρικο και πάνω στα μέτρα της φωνής του Βοσκόπουλου. Όταν ο συνθέτης σκότωσε τον φίλο της κόρης του, το καλοκαίρι του ’97, κι έφαγε ισόβια, ο Βοσκόπουλος λέγεται ότι τον έβλεπε στον Κορυδαλλό λίγο πριν τον μεταφέρουν στο Τζάνειο όπου πέθανε από καρκίνο το 2000.
Ο Άκης Πάνου τον αναγνώριζε ως μουσικό κι ο Βοσκόπουλος είχε επηρεαστεί από ‘κεινον γράφοντας τραγούδια επίσης «καμηλιέρικα» όπως το «Αποκοιμήθηκα» που έδωσε στον Διονυσίου μετά την αποφυλάκιση του από τις αγροτικές της Τυρίνθου το 1976.
Ο θρύλος θέλει τον Βοσκόπουλο και τον Πάνου να “έπαιξαν” μέσα στη φυλακή 3-4 τραγούδια , παρουσία λίγων κρατουμένων….