PLUS
Το κιτς έχει πολλά ποδάρια. Δεν του ξεφεύγεις εύκολα. Ανέμπνευστες, «λίγες» και μίζερες. Το πανί μοιάζει φτηνό, σαν να έχουμε Αποκριές. Κινούμενες, γκριζόασπρες κολόνες. Αυτές είναι μερικές μόνο κριτικές από τη συζήτηση -κυρίως σε επίπεδο διαδικτυακό, όπως πάντα τα τελευταία χρόνια- που φούντωσε αυτές τις ημέρες με αφορμή τις ενδυμασίες που σχεδίασε η Μαίρη Κατράντζου για την τελετή της Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας,
Και για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Αποφασίζεις να αλλάξεις τις στολές (όπως τις αποκαλεί ο πρόεδρος της ΕΟΕ Σπύρος Καπράλος) ή τις ενδυμασίες, όπως τις αποκαλούμε εμείς, που δεν ξέρουμε, και τι φτιάχνεις; Τρεις κακόγουστες ενδυμασίες, κατώτερες των προηγούμενων, τους «Χιτώνες» της Κύπριας σχεδιάστριας Ελένης Κυριάκου, με τις όμορφες πτυχώσεις τους που ενέπνευσαν πολλούς μέγιστους στο είδος τους, από τη Madame Grès και τον Gianfranco Ferré μέχρι τον Dior και τον Yohji Yamamoto, και τους προκάλεσαν να κάνουν ανάλογες δοκιμές και στις κολεξιόν τους, με τρεις κακόγουστες στάμπες από κιονόκρανα σαν φτηνά γύψινα από μαγαζάκι με σουβενίρ στο Μοναστηράκι, που δεν συνάδουν με το επίπεδο αισθητικής αυτών των τελετών.
Ναι, η κυρία Κατράντζου είναι όντως μια «Ελληνίδα που διαπρέπει στο εξωτερικό, με αξιοσημείωτη καριέρα». Αλλά εδώ περιμέναμε όλοι κάτι καλύτερο. Και δεν το πέτυχε.
Ο επιμένων (αρχαιο)ελληνικά, αλλά με μια κιτς, μεταμοντέρνα, αρχαιότροπη αναπαράσταση, σαν να ντύνεις ηθοποιούς σε τριτοκλασάτη κινηματογραφική αμερικανιά της δεκαετίας του ’70 και να κερδίζεις το «χρυσό βατόμουρο» για τα κουστούμια. Είναι λυπηρό, απλώς, το παλιό να είναι πιο ωραίο από το καινούργιο.
Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μήνυμα του Πρύτανη του Ε.Κ.Π.Α., Καθηγητή Γεράσιμου Σιάσου, για την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου
Αυξημένα μέτρα της ΕΛ.ΑΣ. για την έξοδο του τριημέρου της 25ης Μαρτίου
