PLUS
Του ειδικού συνεργάτη
O “Νόμος Δραγασάκη” που υποχρεώνει τα πιστωτικά Ιδρύματα να δημοσιεύουν την λίστα με τις ετήσιες διαφημιστικές δαπάνες και χορηγίες, άνοιξε τον δρόμο αλλά και τα μάτια πολλών όσων αναρωτιούνται για τους τρόπους με τους οποίους παίζεται το παιγνίδι. Ένα παιγνίδι φαινομενικά αθώο, το οποίο όμως, σε μια δεύτερη ανάγνωση, καταδεικνύει τον δρόμο που χαράσσεται η νεοδιαπλοκή και νομιμοποιείται το πολιτικό χρήμα.
Μέσα ενημέρωσης, έντυπα και διαδικτυακά, χωρίς καμία επιρροή, αναγνωσιμότητα ή επισκεψιμότητα ταΐζονται με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ από το… χέρι του τραπεζίτη. Mε ποιο κριτήριο; Και με ποιου την απόφαση; Εύλογα ερωτήματα τα οποία είναι πιθανόν να απαντηθούν εάν και εφόσον οι δικαστικές Αρχές της χώρας αποφασίσουν, σοβαρά, να ασχοληθούν με το ζήτημα.
Οι παραδοξότητες που παρουσιάζονται δεν έχουν να κάνουν μόνο με το γεγονός ότι εφημερίδες ιδιαίτερα χαμηλής κυκλοφορίας εμφανίζονται να λαμβάνουν πακτωλό χρημάτων από τα πιστωτικά Ιδρύματα. Έχει να κάνει και με ιστοσελίδες οι οποίες βρίσκονται γύρω στο 40.000 και άνω στον πίνακα του Alexa (σσ κοινώς δεν υπάρχουν στον χάρτη) λαμβάνουν περισσότερες από 100.000 ευρώ από μία και μόνο τράπεζα!
Πρόκειται για έναν κρυφό δρόμο που προφανώς επιλέχτηκε για να πριμοδοτηθεί ακόμη περισσότερο συγκεκριμένο κανάλι περιορισμένης εμβέλειας και δυναμικής, μιας και ο άτυπος ιδιοκτήτης ή όπως λέγεται συνεταίρος τους συγκεκριμένου ανύπαρκτου σάιτ είναι ο ιδιοκτήτης του τηλεοπτικού σταθμού που απασχολούσε κόσμο με 200 ή 300 ευρώ τον μήνα και οφείλει, ακόμη και σήμερα, σε εργαζόμενούς του.
Όπως τονίσαμε και χθες τα κριτήρια χαρακτηρίζονται τουλάχιστον περίεργα, αφού δεν υπήρξε καμία αξιοκρατία και “δικαιοσύνη” στην αναλογία χρημάτων και τηλεθέασης/επισκεψιμότητας/φύλλων (όταν μιλάμε για τηλεόραση, sites και εφημερίδες αντίστοιχα) με χαρακτηριστικό παράδειγμα την “Αυγή” των 1500 φύλλων σε καθημερινή βάση, η οποία έλαβε 550.000 ευρώ από το σύνολο των τραπεζών και τον “Ριζοσπάστη” των 5.500 φύλλων, ο οποίος έλαβε 60.000 ευρώ.
Διατρέχοντας τις λίστες με τα επίσημα στοιχεία για τα ποσά που διατέθηκαν στα Μέσα, διαπιστώνει κανείς πως για το 2015 η προσκείμενη στον ΣΥΡΙΖΑ εφημερίδα «Αυγή» πήρε εννιά φορές χρήματα, αν και έχει μικρότερη κυκλοφορία από την εφημερίδα «Ριζοσπάστης». Πρόσωπα της αγοράς με τα οποία ήρθε σε επαφή το ereportaz.gr σχολίαζαν ότι ουσιαστικά πρόκειται για αγωνιώδη προσπάθεια των συγκεκριμένων τραπεζιτών να βρουν μια χείρα βοηθείας στο πολιτικό σύστημα και στο νέο σκηνικό που διαμορφώθηκε με την “πρώτη φορά” αριστερή κυβέρνηση. Κοινώς κάνουν λόγο για μια ξεκάθαρη έκφραση της νεοδιαπλοκής όπως τουλάχιστον καταγράφεται από την διαδρομή του χρήματος.
Ακόμα μια περίπτωση που προκαλεί είναι η χρηματοδότηση των Μέσων του Τ. Μαυρίκου («Μαυρίκος ΑΕΒΕ», ιδιοκτήτρια της εφημερίδας με την επωνυμία «Ακρόπολη»), ο οποίος εμπλέκεται στο κύκλωμα των εκβιαστών και πήρε αρκετές χιλιάδες ευρώ. Την μερίδα του λέοντος ο Μαυρίκος την έλαβε από την Τράπεζα Αττικής όπουτ κουμάντο έκανε ο προφυλακισμένος και συγκατηγορούμενός του, Τάκης Μουσσάς.
Αντιδράσεις
Την αντίδραση τους μετά την δημοσιοποίηση των λιστών, εξέφρασαν και πολλά επαρχιακά portals με χαρακτηριστικό παράδειγμα τα haniotika nea, τα οποία μέσα από ένα άρθρο άφησαν να εννοηθεί πως πολλά από τα χρήματα που δόθηκαν στις διαφημιστικές με σκοπό να μοιραστούν στα διάφορα Μέσα, “χάθηκαν” στη διαδρομή.
Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:
Πάντως τα στοιχεία λένε τη μισή αλήθεια, γιατί στις σχετικές λίστες υπάρχουν και ποσά που δόθηκαν προς διαφημιστικές εταιρείες οι οποίες επέλεξαν που θα δώσουν τις διαφημίσεις των τραπεζών.
Για παράδειγμα, σε ό,τι αφορά την Εθνική Τράπεζα και την Κρήτη, το 2015, βάσει της λίστας που έδωσε στη δημοσιότητα, κατέβαλε κατευθείαν σε τηλεοπτικούς σταθμούς του νησιού περίπου 8.000 ευρώ. Δεν φαίνονται όμως τα ποσά που εισέπραξαν τα Μ.Μ.Ε. μέσω διαφημιστικών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα “Χ.Ν.”. Ογδόντα οκτώ ολόκληρα… ευρώ εισέπραξαν για διαφήμιση της Εθνικής Τράπεζας το 2015. Η πληρωμή όμως έγινε μέσω διαφημιστικής εταιρείας, συνεπώς δεν φαίνεται στη σχετική λίστα που έδωσε στη δημοσιότητα η τράπεζα.
Το ίδιο προφανώς συμβαίνει και με όλες τις τράπεζες και με όλα τα ΜΜΕ. Ψύλλους στ’ άχυρα, λοιπόν, αναζητάμε και παίζουμε με μισές αλήθειες.
Η ΛΙΣΤΑ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Η ΛΙΣΤΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ
Η ΛΙΣΤΑ ΤΗΣ EUROBANK
Η ΛΙΣΤΑ ΤΗΣ ATTICA
Η ΛΙΣΤΑ ΤΗΣ ALPHA
Συνοψίζοντας, τα στοιχεία που δημοσιοποίησαν οι τράπεζες δείχνουν ότι ένα ποσοστό της τάξεως του 45-50% των συνολικών δαπανών διαφήμισης στα media απορροφήθηκαν από την τηλεόραση. Στο Μέσο αυτό η αναλογία τηλεθέασης/χρημάτων μπορεί να χαρακτηριστεί αξιοκρατική.
Το μεγάλο… φαγοπότι έγινε στο διαδίκτυο, αφού στους μεγάλους εκδοτικούς ομίλους, που έχουν εκτός όλων των άλλων και μεγάλο site φαίνεται ότι σε πολλές περιπτώσεις δεν υπήρξε μεταχείριση με βάση την αναγνωσιμότητα, ενώ υπάρχουν αντιδράσεις από όσους θεωρούν ότι πρέπει να διεκδικήσουν μεγαλύτερο μερίδιο στην… πίτα των διαφημίσεων, κάνοντας λόγο για δυσανάλογες διανομές.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως από τα 20 πρώτα ΜΜΕ που έλαβαν διαφήμιση από τις τράπεζες τα 16 δεν ανάρτησαν τις λίστες με τις τραπεζικές διαφημιστικές δαπάνες. Για παράδειγμα σύμφωνα με το thepressproject.gr η Ναυτεμπορική την ημέρα που η Εθνική δημοσίευσε την λίστα με τις διαφημιστικές της δαπάνες έχασε το θέμα και αντ’ αυτού ανάρτησε μια άλλη κολακευτική είδηση για την τράπεζα. Τα συμπεράσματα δικά σας
Ο Πίνακας με τα ΜΜΕ που έλαβαν άνω των 200.000€ το 2015 όπως δημοσιεύεται στο the press project
