PLUS
Ο κόσμος του ποδοσφαίρου θρηνεί εδώ και λίγες ώρες το χαμό μιας από τις εμβληματικότερες φυσιογνωμίες του. Το όνομα του Πελέ υπήρξε επί δεκαετίες σημείο αναφοράς ως το ανώτατο επίπεδο στο οποίο θα μπορούσε να φτάσει κάθε παιδί, κάθε έφηβος, κάθε άνδρας που ονειρευόταν μια λαμπρή ποδοσφαιρική καριέρα.
Ο «βασιλιάς» ήταν παγκοσμίως γνωστός και απολάμβανε καθολικής εκτίμησης τόσο στο χώρο του αθλητισμού, όσο και του πολιτισμού και της πολιτικής. Ας δούμε τι έχουν πει γι΄αυτόν από τα χρόνια που μεγαλουργούσε στα γήπεδα και μέχρι τις μέρες μας:
«Ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία ήταν ο Ντι Στέφανο. Αρνούμαι να κατατάξω τον Πελέ ως ποδοσφαιριστή. Ήταν κάτι ανώτερο».
– Φέρεντς Πούσκας (Ουγγαρία)
«Όταν είδα τον Πελέ να παίζει, αισθάνθηκα ότι έπρεπε να κρεμάσω τα παπούτσια μου»
– Ζιστ Φοντέν (Γαλλία)
«Ο Πελέ ήταν ο GOAT. Παρέμεινε στην κορυφή για 20 χρόνια. Όλοι οι υπόλοιποι –ο Μαραντόνα, ο Κρόιφ, ο Πλατινί- βρίσκονται από κάτω. Κανείς δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί του»
– Φραντς Μπεκενμπάουερ (Γερμανία)
«Υπάρχει ο άνθρωπος Πελέ και ο ποδοσφαιριστής Πελέ. Όταν παίζει ο Πελέ είναι σα να παίζει ο Θεός»
– Εουσέμπιο (Πορτογαλία)
«Στα δικά μου μάτια, ένας καλλιτέχνης είναι κάποιος που φωτίζει ένα σκοτεινό δωμάτιο. Δεν έχω ακόμα ανακαλύψει, ούτε θα ανακαλύψω, τη διαφορά που έχει η πάσα του Πελέ στον Κάρλος Αλμπέρτο στον τελικό του Μουντιάλ 1970, με την ποίηση του Αρθούρου Ρεμπό. Και στα δύο, υπάρχει η ανθρώπινη γιορτή, μια έκφραση ομορφιάς που μας αγγίζει και μας δίνει το αίσθημα της αιωνιότητας»
– Ερίκ Καντονά (Γαλλία)
«Σε κάποιες χώρες ήθελαν να τον αγγίξουν, σε κάποιες να τον φιλήσουν. Σε άλλες ήθελαν να φιλήσουν το χορτάρι που πάτησε. Ήταν υπέροχο, απλά υπέροχο…»
– Κλοντοάλντο (συμπαίκτης του Πελέ στη Σάντος και την εθνική Βραζιλίας)
– Ο καλύτερος όλων των εποχών; Ο Πελέ! Ο Μέσι και ο Ρονάλντο είναι σπουδαίοι παίκτες με συγκεκριμένες ικανότητες. Ο Πελέ ήταν καλύτερος»
– Οσβάλντο Αρντίλες (Αργεντινή)
«Το μεγάλο του μυστικό ήταν ο αυτοσχεδιασμός. Τα πράγματα που έκανε ξαφνικά, μέσα σε μια στιγμή. Είχε απίστευτη οπτική του παιχνιδιού»
– Κάρλος Αλμπέρτο Τόρες (συμπαίκτης του Πελέ στη Σάντος και την εθνική Βραζιλίας)
«Ήταν ο πιο ολοκληρωμένος παίκτης»
– Μπόμπι Μουρ (Αγγλία)
«Ήρθα ελπίζοντας ότι θα μπορούσα να σταματήσω έναν μεγάλο παίκτη. Έφυγα πεπεισμένος ότι ήταν κάποιος ο οποίος δεν γεννήθηκε στον ίδιο πλανήτη με εμάς»
– Κόστα Περέιρα (αμυντικός της Μπενφίκα, μετά την ήττα από τη Σάντος στον τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου το 1962)
«Ο Πελέ ήταν ένας από τους λίγους που καταρρίπτουν τη θεωρία μου: αντί για 15 λεπτά δημοσιότητας, θα έχει 15 αιώνες»
– Άντι Γουόρχολ (ΗΠΑ)
«Είμαι οπαδός του Πελέ από παιδί. Μετά άνοιξε η κουβέντα για τη σύγκριση με τον Μαραντόνα. Για εμένα πάντα ήταν ο Πελέ»
– Σερ Αλεξ Φέργκιουσον (Σκωτία)
«Ήταν ο μόνος ποδοσφαιριστής που ξεπέρασε τα σύνορα της λογικής»
– Γιόχαν Κρόιφ (Ολλανδία)
«Πριν από τον αγώνα έλεγα στον εαυτό μου ότι κι αυτός είναι φτιαγμένος από σάρκα και οστά όπως όλοι μας. Έκανα λάθος…»
– Ταρτσίζιο Μπούρνιτς (Ιταλία, μάρκαρε τον Πελέ στον τελικό του Μουντιάλ 1970)
«Μερικές φορές νιώθω ότι το ποδόσφαιρο ανακαλύφθηκε γι΄αυτόν τον μαγικό παίκτη»
– Σερ Μπόμπι Τσάρλτον (Αγγλία)
Μάλκομ Άλισον: «Πώς γράφεται η λέξη ΠΕΛΕ;»
Πατ Κρίραντ: «Εύκολο: Θ.Ε.Ο.Σ.»
– Διάλογος ανάμεσα σε δυο βρετανούς τηλεσχολιαστές, σε αγώνα του Μουντιάλ του Μεξικού το 1970
«Ο Πελέ έπαιξε ποδόσφαιρο επί 22 έτη και έκανε περισσότερα για να προωθήσει την παγκόσμια φιλία και αδελφοσύνη, από οποιονδήποτε πρεσβευτή»
– J.B. Πινέιρο, Βραζιλιάνος πρέσβης στον ΟΗΕ
«Είμαι ο Ρόναλντ Ρέιγκαν, πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Εσύ δεν χρειάζεται να συστηθείς, γιατί όλοι γνωρίζουν ποιος είναι ο Πελέ»
– Ρόναλντ Ρέιγκαν στη συνάντησή του με τον «βασιλιά»
«Τη στιγμή που η μπάλα έφτανε στα πόδια του Πελέ, το ποδόσφαιρο μεταμορφωνόταν σε ποίηση»
– Πιέρ Πάολο Παζολίνι (Ιταλός ποιητής και σκηνοθέτης)
«Κυριολεκτικά όλοι ήθελαν να του σφίξουν το χέρι, να βγάλουν μια φωτογραφία μαζί του. Να λες ότι ήσουν σε ένα πάρτι μαζί με τον Πελέ, ήταν το μεγαλύτερο παράσημο»
– Μικ Τζάγκερ (Άγγλος ροκ σταρ)
«Να τον βλέπεις να παίζει ήταν ο συνδυασμός της λάμψης ενός παιδιού με την εξαίρετη χάρη ενός ολοκληρωμένου άνδρα»
– Νέλσον Μαντέλα
