Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2024

Όλα έχουν και ένα όριο

Να δεχθούμε πως το έργο της Γεωργίας Λαλέ, η ροζ σημαία που αποτελεί διαμαρτυρία για τις γυναικοκτονίες στην Ελλάδα, είναι μια εικαστική παρέμβαση με κοινωνικό περιεχόμενο και μήνυμα. Και να δεχθούμε πως η νεαρή εικαστικός μέσα από αυτή τη ροζ σημαία από σεντόνια θέλησε να εκφράσει τη φωνή των Ελληνίδων γυναικών που αγωνίζονται για το δικαίωμα στη ζωή και την ελευθερία και στην Ελλάδα και παγκοσμίως, και δεν θέλησε να προσβάλει την ελληνική σημαία.

Αλλά γιατί να δεχθούμε να αλλοιώνεται το εθνικό μας σύμβολο, καταπατώντας μάλιστα το άρθρο 191Α του Ποινικού Κώδικα (Νόμος 4619/2019) περί προσβολής συμβόλων ή τόπων ιδιαίτερης εθνικής ή θρησκευτικής σημασίας, σύμφωνα με το οποίο όποιος αφαιρεί, καταστρέφει, παραμορφώνει ή ρυπαίνει την Εθνική Σημαία ή έμβλημα της κυριαρχίας του ελληνικού κράτους τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών;

Και γιατί αυτή την αλλοίωση του εθνικού μας συμβόλου, όταν αυτή κατασκευάζεται από σεντόνια ροζ χρώματος με… λουλουδάκια, να τη διαφημίζουμε επίσημα σε ένα δημόσιο κτίριο, όπως είναι το ελληνικό προξενείο;

Και για να εξηγούμαστε. Οι αστείες δικαιολογίες ότι είναι έργο τέχνης δεν πείθουν κανέναν. Αν είναι έργο τέχνης να το πάρει η καλλιτέχνις που το έφτιαξε και να το βάλει σε μια κορνίζα να το εκθέτει στο σπίτι της ή όπου αλλού νομίζει.

Η τοποθέτησή του σε διπλωματικό χώρο, όπως είναι το προξενείο, αποτελεί προσβολή και επιτέλους κάποια στιγμή πρέπει όλοι να καταλάβουμε πως υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι πάνω από όλα, είναι ιερά και πάνω από την οποιαδήποτε τέχνη. Όταν μέσα στα προξενεία μας προσβάλλεται κατ’ αυτόν τον τρόπο η σημαία μας και δεν αντιδρούμε, δεν μπορεί μετά να «ζητάμε τα ρέστα» από τον Ερντογάν επειδή αμφισβητεί την εθνική μας κυριαρχία!

Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί

ΣΧΕΤΙΚΑ

eXclusive

eTop

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ