Συνέντευξη στην Ελένη Τσιάβο
Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για έναν από τους πιο χαρισματικούς Έλληνες δικηγόρους της γενιάς του που διαπρέπουν στο εξωτερικό. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, ο Ορέστης Ομράν έχει καταφέρει να είναι πρωταγωνιστής στις Βρυξέλλες εκπροσωπώντας νομικά ελληνικούς παράγοντες και όχι μόνο.
Αρχικά έχοντας ως «όπλο» τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του αποφοίτησε από το Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ έπειτα συνέχισε τις σπουδές του ως μεταπτυχιακός υπότροφος στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Σήμερα, με κύριο γνώμονα την σκληρή δουλειά και την επιμονή διακρίνεται για τις επιδόσεις του σε παγκόσμιας εμβέλειας δικηγορική εταιρεία.
Ειδικότερα, ο Ορέστης είναι επικεφαλής του Ευρωπαϊκού-Ελληνικού Τμήματος της εταιρείας DLA Piper, που περιλαμβάνει συνολικά όλους τους σχετικούς τομείς επιχειρηματικής δραστηριοποίησης των πελατών της τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Πιο αναλυτικά, η Ομάδα της DLA Piper εξειδικεύεται στο Ευρωπαϊκό ρυθμιστικό δίκαιο, το δίκαιο ανταγωνισμού, το εταιρικό, τραπεζικό και χρηματοοικονομικό δίκαιο, όπως επίσης και τη σχετική νομοθεσία περί αναδιαρθρώσεων και χρεοκοπιών.
Ο Ορέστης μεταξύ άλλων, συμμετέχει αρκετές φορές ως ομιλητής σε επιχειρηματικά και νομικά συνέδρια στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Παράλληλα, είναι επισκέπτης λέκτορας σε ευρωπαϊκά και αμερικάνικα πανεπιστήμια. Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε μιλάει για όλα: Την απόφαση του να φύγει στο εξωτερικό, τι του λείπει από την πατρίδα του, τις διαφορές της νομικής ανάμεσα στις χώρες όπου έχει ζήσει αλλά και την οικονομική κρίση στην Ελλάδα.
- Πώς έλαβες την απόφαση να ασχοληθείς με το επάγγελμα του δικηγόρου; Ήταν ένα όνειρο ζωής ή μια οικογενειακή «παράδοση»;
Δεν πρόκειται σίγουρα για οικογενειακή παράδοση – δεν έχω ούτε τρίτου βαθμού συγγενή δικηγόρο! Από σχετικά μικρός, όταν άρχισα να σκέφτομαι ποια είναι τα πράγματα εκείνα που μπορώ να κάνω καλά ώστε να επιλέξω επάγγελμα, συνειδητοποίησα πόσο με ενθουσίαζε να μιλάω και να πείθω τους γύρω μου για κάτι που θεωρούσα σωστό. Το πιο κοντινό σε αυτό ήταν το επάγγελμα του δικηγόρου, οπότε παρά την έλλειψη σχετικής οικογενειακής παράδοσης και αντίστοιχων παραστάσεων αποφάσισα πως θέλω να γίνω δικηγόρος.
- Έχεις μοιράσει τη ζωή σου ανάμεσα σε Ελλάδα και εξωτερικό. Τι διαφορές αλλά και τι δυσκολίες συναντά κανείς φεύγοντας από τη χώρα. Αρχικά σε προσωπικό επίπεδο και έπειτα στο επαγγελματικό σκέλος. Ποια εικόνα έχεις σχηματίσει για τη δικηγορία στις χώρες όπου έχεις ζήσει τελευταία;
Σίγουρα δεν είναι εύκολο να φεύγει κανείς από τη χώρα του. Ομολογώ πως όταν πριν 8 χρόνια έφευγα αρχικά για τις Ηνωμένες Πολιτείες, είχα «άγνοια κινδύνου». Δεν είχα δηλαδή συνειδητοποιήσει την αλλαγή που ήμουν έτοιμος να κάνω στην πλήρη διάστασή της. Δυσκολίες, κυρίως προσαρμογής υπάρχουν – είναι σίγουρα διαφορετική η πραγματικότητα σε μια ξένη χώρα – ωστόσο με την πάροδο του χρόνου συνηθίσαμε – βοηθάει και η παγκοσμιοποίηση σε έναν βαθμό που μειώνει τις αποστάσεις και «καταργεί» τα σύνορα. Σε ανθρώπινο επίπεδο καλείσαι να αλλάξεις, να διαχειριστείς τα συναισθήματά σου, να βάλεις καινούριους ανθρώπους στη ζωή σου, να αντέξεις σε ένα ανταγωνιστικό εργασιακό περιβάλλον και αυτό είναι μία πρόκληση, απαραίτητη όμως για τον σύγχρονο άνθρωπο. Σε επαγγελματικό επίπεδο, σίγουρα υπάρχουν δομικές διαφορές, στο εργασιακό περιβάλλον, στην εσωτερική οργάνωση, στην κοινωνική ασφάλιση καθώς σε κάποιες χώρες ιδίως έχουν επιλυθεί ζητήματα στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, τα οποία εμείς πασχίζουμε ακόμα να αντιμετωπίσουμε στην Ελλάδα. Στο δικό μου επάγγελμα συγκεκριμένα, οι διαφορές έγκεινται τόσο στην ουσία της ασκήσεως της δικηγορίας, η οποία για εμάς τους διεθνείς δικηγόρους είναι περισσότερο προληπτικής-συμβουλευτικής παρά δικαστηριακής φύσεως αλλά και στην εταιρική κουλτούρα, η οποία διέπει την ασκούμενη σε συλλογικότητες δικηγορία στο εξωτερικό. Έχουν εκλείψει επίσης φαινόμενα άνισης μεταχείρισης, άσχημων συνθηκών εργασίας κλπ – κυρίως σε νέους δικηγόρους- που συχνά πυκνά βλέπουμε στην Ελλάδα.
- Σήμερα εργάζεσαι σε παγκόσμιας εμβέλειας δικηγορική εταιρεία στις Βρυξέλλες, έχεις αναπτύξει δημόσια δράση και δίνεις συχνά διαλέξεις σε πανεπιστήμια του εξωτερικού . Μίλησε μας για όλα αυτά που έχεις επιτύχει καθώς και για τους επόμενους στόχους ζωής που έχεις θέσει.
Δεν θεωρώ ότι ακόμα έχω επιτύχει κάτι επαρκώς αξιομνημόνευτο. Όπως και πολλοί άνθρωποι της γενιάς μου, παραμένω ανήσυχος σε προσωπικό και ευρύτερα κοινωνικό επίπεδο. Επαγγελματικά, έχουμε ξεκινήσει στην εταιρεία μου ένα δύσκολο εγχείρημα ενίσχυσης της παρουσίας μας στην Ελλάδα μέσω του γραφείου μας στις Βρυξέλλες και πηγαίνουμε καλά, εκπροσωπώντας ήδη μεγάλες ξένες και ελληνικές επιχειρήσεις στη δραστηριότητα τους στη χώρα. Στόχος είναι να πάμε ακόμα καλύτερα, να διευρύνουμε το μερίδιο μας στην ελληνική αγορά νομικών υπηρεσιών και να προσθέσουμε κάτι νέο, σύγχρονο και δυναμικό στον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιείται ο νομικός χειρισμός των μεγάλων συναλλαγών στη χώρα μας.
Η δημόσια δράση μου τώρα είναι αποτέλεσμα της αγάπης μας για τον τόπο και της επιθυμίας μας να βοηθήσουμε στην αναστροφή της ζοφερής πραγματικότητας που δημιούργησε η κρίση στη χώρα μας. Η εκ των έξω κριτική ποτέ δεν με εξέφραζε, τη θεωρώ δε γενεσιουργό αιτία πολλών θεσμικών παθογενειών της Ελλάδας. Αν καταφέρω να βοηθήσω κι εγώ ενεργά μαζί με τους ανθρώπους της γενιάς μου σε Ελλάδα και εξωτερικό στη δημιουργία ενός ευρύτερου ρεύματος δημιουργικής συλλογικής αφύπνισης για την πρόοδο της χώρας, αυτό θα με έκανε σίγουρα χαρούμενο.
- Ας μεταφερθούμε στην ελληνική πραγματικότητα. Θεωρείς πως έρχονται καλύτερες μέρες αν λάβουμε υπόψιν τις πολιτικές υποσχέσεις μετά και τη λήξη του Τρίτου Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής; Πώς μπορεί σύμφωνα πάντα με την δική σου οπτική να καταφέρει η χώρα να μπει σταδιακά σε τροχιά ανάπτυξης αφήνοντας πίσω τις μαύρες μέρες της κρίσης;
Θεωρώ πως σε μακροοικονομικό επίπεδο, επίκεινται θετικές εξελίξεις καθώς έχει πλέον επανέλθει μια σχετική σταθερότητα, όπως αυτή μεταφράζεται σε βασικούς οικονομικούς δείκτες και στην ευρύτερη εμπιστοσύνη ξένων επενδυτών που σταδιακά επανέρχεται μετά την πρόσφατη περιπέτειας της χώρας. Το μεγάλο στοίχημα όμως είναι η πραγματική οικονομία και η βελτίωση της ζωής των συμπολιτών μας. Σε αυτό το πλαίσιο, η λήξη του τρίτου Προγράμματος δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να καθησυχάσει τους κυβερνώντες καθώς από μόνη της είναι ανεπαρκής να οδηγήσει στα επιθυμητά αποτελέσματα. Απαιτείται συνέχιση της συνεργασίας με τους ευρωπαίους εταίρους μας, ευρύτερη πολιτική συναίνεση και περαιτέρω προσήλωση στις μεταρρυθμίσεις προκειμένου να υπάρξουν απτά αποτελέσματα στην πραγματική οικονομία. Εξάλλου για την περιβόητη ανάπτυξη, όπως αποδείχθηκε τα τελευταία χρόνια, δεν υπάρχει μαγική συνταγή. Πέραν των ουσιαστικών παρεμβάσεων στην οικονομία, προαπαιτείται κατά την άποψή μου, και ριζική μεταρρύθμιση των θεσμών: Αξιοκρατία, δικαιοσύνη και καταπολέμηση της διαφθοράς πέρα από εύηχα σλόγκαν είναι καιρός να αποτελέσουν τον πυρήνα ριζοσπαστικών κεντρικών πολιτικών επιλογών , οι οποίες θα έρχονται σε ευθεία ρήξη με τα εκάστοτε κατεστημένα και θα προετοιμάσουν το έδαφος για την περίφημη ανάπτυξη.
- Ορέστη, είσαι ιδρυτικό μέλος δύο πρωτοβουλιών, το Consensus και του Brain Gain που απευθύνονται κατά κόρον στους νέους και στην κινητοποίηση τους για την ανόρθωση της χώρας. Πόση δυναμική διαθέτουν αυτές οι πρωτοβουλίες και πόσο ψηλά έχουν θέσει τον πήχη; Μπορεί ένας νέος να σταθεί στα πόδια του στην Ελλάδα της κρίσης χωρίς να επιλέξει την φυγή;
Αμφότερες οι πρωτοβουλίες μας ανέπτυξαν και αναπτύσσουν σημαντική δυναμική, την οποία δεν είχαμε προβλέψει όταν τις ξεκινήσαμε μαζί με ανθρώπους της γενιάς μας στοχεύοντας στην ενίσχυση της σχέσης των Ελλήνων του εξωτερικού με την πατρίδα και στην προώθηση πολιτικών για το ξεπέρασμα της κρίσης. Ιδίως με το Brain Gain, δημιουργήσαμε ένα πραγματικό ρεύμα νέων ανθρώπων ανά την Ελλάδα και το εξωτερικό που αυθόρμητα και ανιδιοτελώς θέλησε να ενώσει τις δυνάμεις του για να αλλάξει το – ας μου επιτραπεί ο όρος – «establishment» το οποίο τους ώθησε στην έξοδο από τη χώρα και εξακολουθεί να εμποδίζει την επιστροφή τους. Ο πήχης παραμένει ψηλά παρά τις δυσκολίες που ευνόητα περιέχει ένα εθελοντικό εγχείρημα όπως το δικό μας. Πιστεύω ότι η πρωτοβουλία μας μπορεί να αποτελέσει τη βάση ενός πιο μαζικού κινήματος που θα περιλάβει στις τάξεις του τις πιο αξιόλογες και δημιουργικές δυνάμεις του τόπου χωρίς καμία διάκριση και θα βοηθήσει να μπουν στέρεες οι βάσεις της Ελλάδας του αύριο.
Φυσικά, οι νέοι άνθρωποι μπορούν αυτοδύναμα και παρά τις παθογένειες του συστήματος να ορθοποδήσουν παραμένοντας στην Ελλάδα. Ίσως η κρίση και οι ανακατατάξεις που αυτή συνεχίζει να δημιουργεί να αποτελούν σημαντική ευκαιρία για τους πιο τολμηρούς και εργατικούς. Το εξωτερικό θα πρέπει να αποτελεί συνειδητή επιλογή όσων επιθυμούν να λάβουν διαφορετικές παραστάσεις ζωής και όχι αναγκαστικό μονόδρομο αξιοπρεπούς διαβίωσης και εργασίας.
- Κλείνοντας αυτή τη συνέντευξη πες μας τι σου λείπει από την Ελλάδα καθώς και αν θεωρείς ότι κάποια μέρα θα επιστρέψεις μόνιμα πια στην παλιά σου γειτονιά.
Πολλά μου λείπουν από την Ελλάδα. Οι άνθρωποι, η θάλασσα, ίσως η δημιουργική διάθεση της αβεβαιότητας που χαρακτηρίζει αυτόν τον τόπο. Και ναι, δεν μπορώ να αποκλείσω την πιθανότητα να γυρίσω στην παλιά μου γειτονιά, στους Αμπελόκηπους. Εξάλλου, η δύναμη της ανάμνησης των παιδικών μας χρόνων μας συντροφεύει πάντα.