PLUS
«Σου αρέσει ή όχι, ομορφούλα μου, πρέπει να το δεχτείς». Τη φράση αυτή, που ομοιοκαταληκτεί στα ρωσικά, χρησιμοποίησε ο Βλαντιμίρ Πούτιν απευθυνόμενος στον Ουκρανό ηγέτη, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, στην κοινή συνέντευξη με τον Εμανουέλ Μακρόν τη Δευτέρα.
Ο δήθεν αυτός «αστεϊσμός», που παραπέμπει στον σεξουαλικό βιασμό, σχολιάστηκε ευρέως στα ρωσόφωνα και ουκρανικά κοινωνικά μέσα. Αν και την επομένη μέρα, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, αναγκάστηκε να εξηγήσει ότι ο Πούτιν εννοούσε ότι η Ουκρανία πρέπει να σεβαστεί τις υποχρεώσεις της και ότι η φράση προέρχεται από τη ρωσική λαϊκή παράδοση, το σχόλιο του Πούτιν παραμένει ένα άκρως σεξιστικό σχόλιο που δίνει στον κόσμο ένα δείγμα της κοσμοθεωρίας αλλά και του τι κρύβει στην ψυχή του.
Η χυδαία, δημώδης γλώσσα που χρησιμοποίησε και ο τρόπος που απευθύνθηκε δημόσια με ένα σεξιστικό υπονοούμενο δεν είναι ένα χοντροκομμένο αστείο.
Ο Πούτιν συνηθίζει τέτοιες σεξιστικές φράσεις («δεν είμαι γυναίκα, δεν έχω κακές μέρες»), που φαίνεται ότι αποτελούν μέρος του ανδροπρεπούς πολιτικού στυλ που συστηματικά καλλιεργεί. Για να μην αναφέρουμε τις θέσεις που επίσημα έχει πάρει για τον σεξουαλικό προσανατολισμό.
Ένα σεξιστικό αστείο δεν είναι απλώς ένα αθώο αστείο. Και δεν είναι ότι όλοι εμείς που δεν τα δεχόμαστε δεν έχουμε χιούμορ ή ότι είχαμε χιούμορ και το χάσαμε. Απλώς το χιούμορ μας είναι καλύτερο απ’ αυτό και τώρα πια δεν φοβόμαστε να το πούμε και να καταδικάζουμε όποιον το χρησιμοποιεί με αυτόν τον τρόπο.
Ακόμη και αν είναι ο Πούτιν. Tα «αστεία» που πάνε να δικαιολογήσουν και να ξεπλύνουν τη συστημική καταπίεση ανθρώπων που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση δεν είναι αστεία. Είναι bullying. Και αυτό ας το βάλουμε σοβαρά στο τραπέζι των συζητήσεων.
