“Όταν μιλάμε για εργασία και καταπολέμηση της ανεργίας, δεν κάνουμε απολύσεις”

«Όταν μιλάμε για εργασία και καταπολέμηση της ανεργίας, δεν κάνουμε απολύσεις.  Αντί να μένουμε απαθείς και να ανεχόμαστε να απολύονται άνθρωποι με ανάγκες που διορίστηκαν με αντικειμενικά κριτήρια και με την διαδικασία των μορίων βάσει των προσόντων που προσδιορίσαν οι τότε προκηρύξεις ,απολύτως αξιοκρατικά με νομικό και κοινωνικό έλεγχο

Δηλαδή,

Φύλακες σχολείων, Δημοτικοί αστυνομικοί ,κ.λ.π

Καλό θα ήταν να διεκδικηθεί,

Η κινητικότητα (όχι απολύσεις) να εφαρμοστεί με σχέδιο και στόχο προς υπηρεσίες που είναι ελλειμματικές σε προσωπικό, αλλα πρώτης προτεραιότητας και για την εξυπηρέτηση του πολίτη και για την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος.

ΠΧ:

α) κοινωνικές υπηρεσίες, πχ. ΙΚΑ

Β) ελεγκτικοί μηχανισμοί που είναι αποψιλωμενοι π.χ εφορίες ,επιθεωρήσεις εργασίας ,Υπουργείο εμπορίου για έλεγχο τιμών στην αγορά ,επιτροπή ανταγωνισμού ,Υπουργείο Γεωργίας για τρόφιμα και αγορά ,Υπουργείο υγείας κ.λ.π.

γ) δικαστήρια ….Κ.Λ.Π

Θεωρώ δε, όταν διατρανώνουμε σε όλους τους τόνους ότι κοπιάζουμε στοχεύοντας για την καταπολέμηση της ανεργίας και την ενίσχυση της εργασίας,

Όταν μιλάμε δηλαδή για εργασία δεν μπορούμε να μιλάμε ταυτόχρονα για απολύσεις.

Είναι και πολιτική και κοινωνική και οικονομική αντίφαση.

Αν όμως κάποιοι ,έσα στην κρίση δεν μπορούν να σχεδιάσουν ούτε προς όφελος των ανθρώπων ούτε προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος στην δημόσια διοίκηση με ορθολογικό τρόπο, με ατομικούς στόχους, χρονοδιαγράμματα για την εξυπηρέτηση των πολιτών και για την ανάπτυξη,

Τότε ας επιδιώξουν οι επιλεκτικές τους προτεραιότητες να είναι όχι εκείνοι που πέρασαν με αξιοκρατικό τρόπο για να βρουν δουλειά, αλλά αυτοί που παραμονές εκλογών του 2009 μεταφλερονταν με καραβάνια στις υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού και όχι μόνο, αλλά και αυτοί που με φαυλονόμους τους επανέφεραν στο δημόσιο μετά από 25 χρόνιαφαυλοαναμονης… (ρουσφετολογικές εκκρεμότητες της περιόδου 1990-1993 και που αριθμούν πολλές χιλιάδες)

Και να σταματήσει επιτέλους η καλλιέργεια της λογικής του κοινωνικού αυτοματισμου,άνεργοι εναντίον εργαζομένων και εργαζόμενοι εναντίον ανέργων.

Η ανεργία και οι απολύσεις αναπαράγουν ανεργία φτώχεια και υπανάπτυξη.

Μιχάλης Καρχιμάκης».