PLUS
Ο Αναπληρωτής Καθηγητής Παθολογίας Παναγιώτης Χαλβατσιώτης, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής Επαγγελματικής Ένωσης Παθολόγων Ελλάδος, μιλάει για τα κίνητρα που πρέπει να δοθούν ώστε να στηριχθούν οι γιατροί παθολόγοι πάνω στους οποίους «ακουμπάει» ολόκληρο το ΕΣΥ.
Συνέντευξη στην ΑΛΕΞΙΑ ΣΒΩΛΟΥ
– Πώς προχωρεί η συμμετοχή των παθολόγων στον θεσμό του προσωπικού γιατρού;
Από τις επίσημες ανακοινώσεις γνωρίζουμε ότι έχουν ενταχθεί στον θεσμό του προσωπικού γιατρού γύρω στους 3.500 συναδέλφους, μοιρασμένους ισόποσα μεταξύ παθολόγων και γενικών γιατρών. Επειδή έχουν ενταχθεί και γιατροί των Δημόσιων Δομών Υγείας, όπως Κέντρων Υγείας, ΤΟΜΥ κ.λπ., οι ελευθεροεπαγγελματίες παθολόγοι υπολογίζεται ότι δεν υπερβαίνουν τους 1.200, ποσοστό πολύ χαμηλότερο από αυτό που ανέμενε το υπουργείο Υγείας. Τα αίτια της μειωμένης ένταξης στον θεσμό του προσωπικού γιατρού οφείλονται στις χαμηλές οικονομικές απολαβές, στον μεγάλο αριθμό ασθενών που θα πρέπει να καλύπτει κάθε γιατρός, αλλά και σε ένα μεγάλο φάσμα από οργανωτικά – διαδικαστικά προβλήματα που θολώνουν το τοπίο της ορθής άσκησης του ιατρικού έργου μετά την ένταξη σε ένα σύστημα κανόνων που δεν έχει ακόμη τις απαραίτητες διευκρινίσεις.
– Για να καλυφθούν οι ανάγκες των πολιτών θα μπορούσαν να απευθύνονται με ένα αντίτιμο σε μη συμβεβλημένο γιατρό;
Αυτό το θέμα αποτελεί ένα πάγιο αίτημα της Επαγγελματικής Ένωσης Παθολόγων Ελλάδος και οι πληροφορίες που έχουμε είναι ότι σύντομα θα ανακοινωθεί και επισήμως. Είναι σημαντικό να επιτρέπεται στον ασθενή η ελεύθερη επιλογή γιατρού, αφού ο ίδιος θα καλύπτει και τη δαπάνη των επισκέψεων. Ο κάθε πολίτης έχει πλέον έναν ψηφιακό ιατρικό φάκελο που αποτελεί πολύτιμο εργαλείο για την προστασία της υγείας και θα έπρεπε να είναι προσβάσιμος από κάθε αδειοδοτημένο γιατρό που προσφέρει τις ιατρικές του υπηρεσίες στον κόσμο. Ο γιατρός της επιλογής του κάθε ασθενούς πρέπει επίσης να φροντίζει τα αρχεία του φακέλου αλλά και να προγραμματίζει όλο τον απαιτούμενο προληπτικό έλεγχο.
Επίσης στις προτάσεις μας περιλαμβάνεται να υπάρχει ένα voucher που θα χορηγείται από την πολιτεία σε οικονομικά αδύναμους που δεν κατάφεραν να ενταχθούν στη δύναμη κάποιου προσωπικού γιατρού και θα καλύπτει τις βασικές επισκέψεις σε γιατρό τουλάχιστον για τον συνήθη περιοδικό προληπτικό έλεγχο.
– Εκτιμάτε ότι θα μπει μια τάξη στην πολύπαθη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας;
Η καθιέρωση μια καλά οργανωμένης Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) είναι ένας μαραθώνιος και όχι ένας αγώνας ταχύτητας, και αποτελεί βέβαια έναν από τους πυλώνες της Δημόσιας Υγείας. Οι πληροφορίες που έχουμε συγκλίνουν στην άποψη ότι το υπουργείο Υγείας θα σκοπεύσει πρώτιστα στην ιατρική κάλυψη όλου του πληθυσμού στον τομέα των προληπτικών ελέγχων μέσω της επέκτασης των προσκλήσεων για ένταξη στον θεσμό του προσωπικού γιατρού και στη συνέχεια θα προγραμματίσει για τις επιπλέον ανάγκες παρακολούθησης των χρονίως πασχόντων.
– Οι ελλείψεις σε παθολόγους αποτελούν σημαντικό πρόβλημα. Θα βελτιωθούν ή θα επιδεινωθούν;
Οι παθολόγοι είναι λίγοι παντού στον δημόσιο τομέα, επαρχιακό και αστικό. Ο υπερβολικός φόρτος δουλειάς, οι απαράδεκτες εργασιακές συνθήκες και οι πενιχρές απολαβές έχουν συμβάλει σε αρνητικές διαπιστώσεις τους υποψηφίους για ειδικότητα, με αποτέλεσμα όσοι νέοι γιατροί μείνουν στην Ελλάδα και δεν φύγουν στο εξωτερικό να αποφεύγουν την Παθολογία και να επιλέγουν άλλες ειδικότητες. Ο ιδιωτικός τομέας, που είναι πιο ευέλικτος, αντιπαρέρχεται την έλλειψη παθολόγων, αφού προσφέρει πιο ελκυστικές οικονομικά προτάσεις και έτσι απογυμνώνονται από παθολόγους οι κρατικές δομές. Πολύ φοβούμαι ότι πολλές από τις νέες θέσεις που θα προκηρυχθούν είτε θα μείνουν άγονες ή πολύ γρήγορα θα κενωθούν, γιατί καθώς ο αριθμός των παθολόγων θα μειώνεται, οι συνθήκες εργασίας θα γίνονται βαρύτερες. Απαιτούνται γενναίες αποφάσεις για να κρατηθούν οι γιατροί στον δημόσιο τομέα και ιδιαίτερα οι παθολόγοι όπου στηρίζεται η λειτουργία όλων των βαθμίδων της ΠΦΥ και ιδιαίτερα των νοσοκομείων.
– Τι απαντάτε στα (άνισα) κίνητρα που εξαγγέλθηκαν για τον επαναπατρισμό γιατρών;
Η πρόταση αυτή είναι υποτιμητική για όσους έμειναν στην Ελλάδα και στήριξαν το ΕΣΥ και θα πρέπει να μη συζητηθεί. Η Ρουμανία, που οικονομικά ως χώρα ίσως και να υπολείπεται της Ελλάδος, μπροστά στον κίνδυνο να χάσει το ιατρικό της προσωπικό με τη φυγή του στο εξωτερικό για ανεύρεση αξιοπρεπών αποζημιώσεων και συνθηκών εργασίας, τριπλασίασε τις ιατρικές αμοιβές και έλυσε το πρόβλημα. Για την ιατρική κάλυψη γεωγραφικά απομονωμένων περιοχών οι συνάδελφοι πρέπει να ενισχυθούν ακόμη περισσότερο, γιατί δεν είναι μόνο η «υγειονομική μοναξιά» που πρέπει να αντιπαρέλθουν, με ό,τι κινδύνους μπορεί να υποκρύπτει, αλλά θα πρέπει να βρουν αξιοπρεπές κατάλυμα σε τουριστικούς προορισμούς υψηλού κόστους. Επίσης οφείλουν να δημιουργήσουν συνθήκες οικογενειακής ευτυχίας με μικρά παιδιά, αφού συνήθως οι γιατροί που θα επανδρώσουν αυτές τις περιοχές είναι νεαρής ηλικίας, σε αναπαραγωγική ζώνη ζωής και επομένως θα έχουν μικρής ηλικίας παιδιά, με αυξημένες τις οικογενειακές δαπάνες τους. Όσον αφορά την Κύπρο, οι ενταγμένοι στον θεσμό του προσωπικού γιατρού αμείβονται με τριπλάσιες απολαβές από ό,τι οι συνάδελφοι στην Ελλάδα.
– Πόσο δύσκολο είναι σήμερα να είσαι παθολόγος στην Ελλάδα;
Για όλους τους λόγους που προαναφέραμε, οι νέοι γιατροί που επιθυμούν τον Παθολογικό Τομέα θα γίνουν ειδικοί, όπως για παράδειγμα γαστρεντερολόγοι, γιατί θα έχουν καλύτερες συνθήκες εργασίας και υψηλότερες απολαβές. Στα δημόσια νοσοκομεία όλα τα περιστατικά, και μάλιστα τα βαριά και σύμπλοκα, καταλήγουν στις Παθολογικές, αφού μόνο οι παθολόγοι έχουν την ολιστική θεώρηση αντιμετώπισης των ασθενών. Έτσι και αυτοί φέρουν βαρύ φορτίο σε αριθμό αλλά και βαρύτητα των περιστατικών, αποτελώντας τη ραχοκοκαλιά της δομής υγείας, αλλά και υποστηρίζουν όλες τις άλλες ειδικότητες, χειρουργικές και παθολογικές. Επειδή χωρίς την Παθολογική Κλινική ένα νοσοκομείο δεν είναι νοσοκομείο, η πολιτεία οφείλει άμεσα να προτείνει μέτρα για να γίνει η ειδικότητα της Παθολογίας ελκυστική.
Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί
