Σύμφωνα με την εφημερίδα Κεφάλαιο, το Ταμείο αναφέρει ότι είναι πιο συμφέρον να προσφύγεις στα δικαστήρια, παρά να πληρώσεις τους φόρους που σου βεβαιώνονται μετά τη διενέργεια ενός φορολογικού ελέγχου.

Με βάση όσα αναλύονται στην έκθεση, η οποία έχει συνταχθεί από τετραμελή ομάδα εμπειρογνωμόνων του ΔΝΤ, οι λόγοι που εντοπίζονται και για τους οποίους είναι παράλογο να πληρώσει κάποιος φόρους στην Ελλάδα είναι οι εξής:

1. Η μη πληρωμή φόρων είναι ένα μέσο για να παραμείνει μια επιχείρηση ή ένας ελεύθερος επαγγελματίας στην αγορά, δηλαδή να μη βάλει λουκέτο. Όπως περιγράφεται στην έκθεση, ο φορολογούμενος που είναι καθ΄ όλα τυπικός στις φορολογικές του υποχρεώσεις χρεώνει 23% ΦΠΑ στα προϊόντα και στις υπηρεσίες του, ασφαλίζει τους εργαζομένους του και καταβάλλει συνολικές εισφορές και φόρους ύψους 43% των ακαθάριστων αποδοχών τους και καταβάλλει φόρους κερδών και εισοδήματος δηλώνοντας όλα τα εισοδήματά του.

2. Η πληρωμή των προστίμων για την απασχόληση ανασφάλιστων εργαζόμενων είναι πιο συμφέρουσα σε σχέση με την πληρωμή των εισφορών για τους εργαζομένους! Η επιχείρηση που είναι τυπική επιβαρύνεται με ένα συνολικό εργατικό κόστος για φόρους και εισφορές ύψους 43% των ακαθάριστων αποδοχών των εργαζόμενων. Αντίθετα, η επιχείρηση που απασχολεί ανασφάλιστους κατά μέσο όρο ελέγχεται από την Επιθεώρηση Εργασίας μία φορά κάθε 10 χρόνια και, εφόσον εντοπιστεί ανασφάλιστη εργασία, τότε της επιβάλλεται πρόστιμο 500 ευρώ για κάθε ανασφάλιστο εργαζόμενο. Δηλαδή το πρόστιμο είναι ο μισθός, οι εισφορές και οι φόροι για έναν μόνο μήνα ενός εργαζόμενου. Οι συντάκτες της έκθεσης σημειώνουν ότι ο νόμος προβλέπει και την ποινή της διακοπής λειτουργίας, η οποία όμως επιβάλλεται σπανίως.

3. Η μη δήλωση του εισοδήματος επιφέρει μικρότερες κυρώσεις από τη δήλωσή του και τη μη πληρωμή των σχετικών φόρων στη συνέχεια. Ο φορολογούμενος ο οποίος δηλώνει όλο το εισόδημά του βρίσκεται αντιμέτωπος με τη βεβαίωση του φόρου. Για να πληρώσει, μπορεί να δανειστεί από μια τράπεζα με τραπεζικό επιτόκιο. Αν δεν πληρώσει, θα χρεωθεί με μηνιαίο επιτόκιο 1% και θα αντιμετωπίσει τον κίνδυνο να διωχθεί και ποινικά.

4. Η αναμονή για την επόμενη ρύθμιση τμηματικής εξόφλησης οφειλών. Ο φορολογούμενος που είναι συνεπής στις φορολογικές του υποχρεώσεις πληρώνει στην ώρα τους όλους τους φόρους που του βεβαιώνονται. Ο φορολογούμενος που δεν είναι συνεπής περιμένει την επόμενη ευεργετική ρύθμιση. Εφόσον και πάλι δεν μπορεί να πληρώσει, τότε σταματά να πληρώνει και περιμένει την επόμενη ευεργετική ρύθμιση τμηματικής εξόφλησης που θα προσφέρει έκπτωση στις προσαυξήσεις.

5. Είναι πιο συμφέρον να προσφύγεις στα δικαστήρια, παρά να πληρώσεις τους φόρους που σου βεβαιώνονται μετά τη διενέργεια ενός φορολογικού ελέγχου. Όπως σημειώνουν οι συντάκτες της έκθεσης του ΔΝΤ, ο φορολογούμενος που εντοπίζεται να φοροδιαφεύγει βρίσκεται αντιμέτωπος με τη βεβαίωση πρόσθετων φόρων, προστίμων και προσαυξήσεων. Αυτούς τους πρόσθετους φόρους μπορεί να τους πληρώσει σε έως και 36 μηνιαίες δόσεις. Ωστόσο, λίγοι πληρώνουν. Συμφέρει να ακολουθήσουν μια διαφορετική οδό διαφυγής. Προσφεύγουν στη δικαιοσύνη, όπου η συζήτηση της υπόθεσής τους καθυστερεί έως και 10 χρόνια για να πραγματοποιηθεί. Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις οι αποφάσεις των δικαστηρίων δικαιώνουν τους φοροφυγάδες.

6. Χορηγούνται συνεχείς παρατάσεις στις προθεσμίες εκπλήρωσης των φορολογικών υποθέσεων. Οι φορολογούμενοι που είναι συνεπείς εκπληρώνουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις εγκαίρως και πληρώνουν και τους φόρους τους εγκαίρως. Αντίθετα, πολλοί περιμένουν τη χορήγηση παράτασης, η οποία συνήθως δίνεται, και καθυστερούν με αυτόν τον τρόπο και την πληρωμή των φόρων.

7. Οι φορολογούμενοι νιώθουν ότι οι φόροι τους δεν έχουν κάποια ανταποδοτικότητα. Καλούνται να πληρώσουν φόρους και την ίδια στιγμή ξοδεύουν αδρά για βασικές κρατικές υπηρεσίες, όπως είναι η παιδεία, η υγεία και οι μεταφορές. Στην παιδεία τα νοικοκυριά αιμορραγούν οικονομικά, λόγω της παραπαιδείας (φροντιστήρια κ.λπ.), ενώ στην υγεία αναγκάζονται να πληρώνουν ποσά κάτω από το τραπέζι, όπως είναι το γνωστό «φακελάκι». Στις μεταφορές αναγκάζονται να πληρώνουν πολύ ακριβά διόδια για τη χρήση αυτοκινητοδρόμων. Την ίδια στιγμή, οι υπηρεσίες που παρέχει το κράτος είναι στην καλύτερη περίπτωση χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους φόρους που καλούνται να πληρώσουν οι φορολογούμενοι.

Σύμφωνα με το Mega, μόλις οι φορολογούμενοι υποβάλουν ηλεκτρονικά τη δήλωσή τους, το σύστημα θα διασταυρώνει αυτόματα:

– Τα εισοδήματα που δήλωσαν

– Τους φόρους που έχουν παρακρατηθεί

– Τα στοιχεία περιγραφής των ακινήτων και των οχημάτων τους που αποτελούν τεκμήρια

– Τις δαπάνες που δήλωσαν με σκοπό να πετύχουν έκπτωση φόρου

– Τα δεδομένα από τις πιστωτικές κάρτες, τα δάνεια και τις καταθέσεις τους.

Εφόσον το σύστημα ανάλυσης κινδύνου αναγνωρίσει ύποπτα στοιχεία, ο φορολογούμενος θα καλείται να περάσει από την εφορία για… τα περαιτέρω.

Από το μικροσκόπιο θα περάσουν μάλιστα όλοι όσοι έχουν παρακρατούμενο φόρο, ακόμα και αν έχουν μηδενικά ή ακόμη και χρεωστικά εκκαθαριστικά.

Μέχρι πέρυσι ο υποχρεωτικός έλεγχος αφορούσε μόνο όσους είχαν επιστροφή πάνω από 1.500 ευρώ.

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγε η «ΑΓΕΤ Ηρακλής» και ζητάει να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική, παράνομη, αντίθετη στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία και νομολογία όπως και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), η από 26.4.2013 απόφαση του υπουργού Εργασίας με την οποία δεν εγκρίθηκαν οι ομαδικές απολύσεις 229 εργαζομένων στο εργοστάσιο της στη Χαλκίδα, μετά τη διακοπή της λειτουργίας του.

Σύμφωνα με την τσιμεντοβιομηχανία, η άρνηση του υπουργού Εργασίας να εγκρίνει τις ομαδικές απολύσεις 229 εργαζομένων είναι αντίθετη στα άρθρα 5 (επαγγελματική ελευθερία) και 25 (αρχή αναλογικότητας) του Συντάγματος, στην ΕΣΔΑ, που προστατεύει με το άρθρο 1 την ιδιοκτησία και στο άρθρο 4 της ευρωπαϊκής οδηγίας 98/59/ΕΚ για τις ομαδικές απολύσεις. Η εταιρεία ανήκει στον πολυεθνικό όμιλο Lafarge και έχει τρία εργοστάσια στη χώρα μας σε Αγριά Βόλου, Αλιβέρι Ευβοίας και Χαλκίδα.

Η εταιρεία αναφέρει ότι το τρίτο δεκαήμερο του Μαρτίου 2013 αποφάσισε την οριστική διακοπή της λειτουργίας του εργοστασίου της Χαλκίδας εξαιτίας της σημαντικής μείωσης του κύκλου εργασιών του κατά τα τελευταία χρόνια και της ανάγκης προσαρμογής της παραγωγικής δυνατότητας της εταιρείας.

Η τσιμεντοβιομηχανία επισημαίνει ότι η διεθνής και ειδικά η ελληνική οικονομική κρίση έχουν προκαλέσει την κατάρρευση του κατασκευαστικού κλάδου και περαιτέρω τη μείωση των πωλήσεων τσιμέντου της εταιρείας, μεταξύ των ετών 2006 και 2012 κατά 79% στην εσωτερική αγορά και κατά 53% στην εξωτερική αγορά.

Το εργοστάσιο της Χαλκίδας –πάντα κατά την «ΑΓΕΤ Ηρακλής»- παρουσίασε τη μεγαλύτερη μείωση της παραγωγής (της τάξεως του 90%) μεταξύ όλων των εργοστασίων της εταιρείας, λόγω συγκεκριμένων εγγενών αδυναμιών, όπως είναι:

1) το σημαντικά υψηλότερο κόστος πρώτων υλών σε σύγκριση με τα άλλα δύο εργοστάσια, κάτι που οφείλεται στην ποιότητα του εξορυσσόμενου ασβεστόλιθου από το παρακείμενο λατομείο και στην ύπαρξη μειωμένων αποθεμάτων,

2) στην ανάγκη μεγαλύτερης κατανάλωσης θερμικής και ηλεκτρικής ενέργειας σε σύγκριση με τα άλλα δύο εργοστάσια που οφείλεται στο σχεδιασμό και στις εγκαταστάσεις του,

3) στην αδυναμία πραγματοποίησης εξαγωγών εξαιτίας της μη δυνατότητας προσέγγισης μεγάλων πλοίων στις λιμενικές εγκαταστάσεις του εργοστασίου στη Χαλκίδα και

4) στην συρρίκνωση κατά 80% της αγοράς της Αττικής τα τελευταία χρόνια.

Στην προσφυγή αναφέρεται πως η εταιρεία τον περασμένο Μάρτιο ενημέρωσε εγγράφως τους εκπροσώπους των εργαζομένων για την απόφασή της να κλείσει οριστικά το εργοστάσιο της στη Χαλκίδα και τους κάλεσε συγχρόνως εγγράφως σε διαβούλευση, όπως προβλέπει ο νόμος 1387/1983 για τις ομαδικές απολύσεις.

Οι εργαζόμενοι δεν ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της «ΑΓΕΤ Ηρακλής», η οποία επανήλθε με νέα πρόσκληση, αλλά χωρίς και πάλι ανταπόκριση.

Με την είσοδο του περασμένου Απριλίου η επίμαχη εταιρεία κάλεσε τρίτη φορά σε διαβούλευση τους εκπροσώπους των εργαζομένων και συγχρόνως τους ενημέρωσε γραπτώς για τις σχεδιαζόμενες απολύσεις.

Και πάλι οι εργαζόμενοι δεν προσήλθαν στο τραπέζι της διαβούλευσης. Στη συνέχεια η τσιμεντοβιομηχανία κατέφυγε στον υπουργό Εργασίας, ο οποίος όμως δεν ενέκρινε τις ομαδικές απολύσεις.

Στην προσφυγή της η «ΑΓΕΤ Ηρακλής» υπογραμμίζει ότι η άρνηση του υπουργού Εργασίας αντιβαίνει την ευρωπαϊκή οδηγία 98/59/ΕΚ περί ομαδικών απολύσεων, αλλά και σχετικές αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Παράλληλα, η υπουργική άρνηση παραβιάζει και τη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς το σκέλος που αφορά την κυκλοφορία κεφαλαίων, υπογραμμίζει η επίμαχη τσιμεντοβιομηχανία.

Εξάλλου, η «ΑΓΕΤ Ηρακλής» τονίζει ότι η άρνηση του υπουργού Εργασίας να εγκρίνει τις ομαδικές απολύσεις παραβιάζει την ΕΣΔΑ που προστατεύει την περιουσία, καθώς η επιβολή καταβολής μισθών στους εργαζόμενους μιας εκμετάλλευσης που δεν λειτουργεί, θίγει τον πυρήνα του δικαιώματος της ιδιοκτησίας της επεμβαίνοντας την ίδια στιγμή στην οικονομική ελευθερία της και την επιχειρηματική δραστηριότητά της.

Όμως, παραβιάζει και το άρθρο 5 του Συντάγματος που προστατεύει την επιχειρηματική ελευθερία, καθώς με την άρνηση του υπουργού Εργασίας , εισάγονται φραγμοί στην οικονομική δραστηριότητα της εταιρείας, καταλήγει η τσιμεντοβιομηχανία στην προσφυγή που κατέθεσε στο ΣτΕ.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Μορφή χιονοστιβάδας έχουν λάβει το τελευταίο χρονικό διάστημα οι συλλήψεις επιχειρηματιών ή πρώην επιχειρηματιών στην πόλη της Ξάνθης για οφειλές σε Φ.Π.Α. και ασφαλιστικές εισφορές, καταδεικνύοντας με τον πλέον παραστατικό τρόπο την δεινή οικονομική θέση στην οποία έχουν περιέλθει οι ίδιοι.

Σύμφωνα με το thrakitoday.com, τα χρέη που ξεκινούν από μερικές χιλιάδες ευρώ αγγίζουν ακόμη και το εκατομμύριο, κατά μεμονωμένες περιπτώσεις (κυρίως εργολάβοι), με το σύνολο των χρεών να προέρχεται από δραστηριότητες που έλαβαν χώρα την τελευταία τριετία. Όπως έχει επισημανθεί επανειλημμένως και στο παρελθόν από τους εκπροσώπους του εμπορικού και επιχειρηματικού κόσμο της περιοχής, η τοπική αγορά στενάζει με αποτέλεσμα το σύνολο των επιχειρήσεων που καταφέρνουν να παραμείνουν εν λειτουργία να παρουσιάζουν χρέη χιλιάδων ευρώ τόσο σε Φ.Π.Α. όσο και σε ασφαλιστικές εισφορές.

Αναζητώντας τρόπο να προχωρήσουν στην εξόφληση των χρεών τους πολλοί είναι αυτοί που αναζητούν λύσεις σε ρυθμίσεις αποπληρωμής των οφειλών τους, αφού πρώτα ωστόσο λάβουν τα σχετικά ειδοποιητήρια με τα βαρβάτα χρέη. Και σε αυτήν ωστόσο την περίπτωση δεν είναι λίγοι αυτοί που παρουσιάζονται ασυνεπείς, δεδομένης και της κατακόρυφης πτώσης των εσόδων τους ως απορία της συρρίκνωσης της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών.

Βροχή οι συλλήψεις για χρέη!

Μόλις πριν από λίγες ημέρες ένας 74χρόνος πρόεδρος επιχείρησης που δραστηριοποιείται στην Ξάνθη συνελήφθη για μη απόδοση ΦΠΑ. Πρόκειται για χρέη μόνο του 2011 τα οποία ανέρχονται σε 277.000 ευρώ, ενώ ο ίδιος οδηγήθηκε στην Εισαγγελέα Πρωτοδικών Ξάνθης.

Το ύψος των οφειλών είναι σίγουρα συνάρτηση του κύκλου εργασιών μιας επιχείρησης και δεν μπορεί να αποκλείσει κανείς το ότι πέραν της οικονομικής δυστοκίας, ορισμένοι λειτουργούν και ως “μπαταχτσήδες” επιλέγοντας να μην καταβάλουν τα προβλεπόμενα στο Ελληνικό δημόσιο.

«Είμαι στα πρόθυρα να με συλλάβουν και εμένα» αναφέρει ο Β.Ε., ιδιοκτήτης μικρομεσαίας επιχείρησης στην Ξάνθη εξηγώντας πως «χρωστάω πάνω από 10.000 ευρώ στην εφορία από ΦΠΑ που ενώ δεν έχω ακόμη εισπράξει εγώ πρέπει να καταβάλω». Στην ίδια μοίρα και η Μ.Μ., επιχειρηματίας της περιοχής, που σημειώνει πως «έχω κάνει ρύθμιση στο ΙΚΑ για τις οφειλές μου που ανέρχονται σε αρκετές χιλιάδες ευρώ και προς το παρών δίνω 150 ευρώ κάθε μήνα. Δεν είμαι σίγουρη όμως ότι και αυτό το ποσό θα μπορώ να το καταβάλω».

Ένας 61χρόνος στο Διδυμότειχο, πρώην ιδιοκτήτης καταστήματος, συνελήφθη πριν από μερικές ημέρες για χρέη 373.000 ευρώ προς το δημόσιο, ενώ την ίδια περίοδο ένας 48χρόνο στην Κομοτηνή συνελήφθη για χρέη 146.000 ευρώ.