Όλοι χασμουριόμαστε και όλοι γνωρίζουμε ότι σχετίζεται με το πόσο κουρασμένοι αισθανόμαστε. Αλλά εν αντιθέσει με την άπνοια ύπνου ή άλλες παθήσεις, το χασμουρητό είναι μια πτυχή του ύπνου που η επιστήμη δεν έχει ακόμη καταφέρει να μελετήσει σε βάθος.

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν γνωρίζουμε τίποτα απολύτως για το χασμουρητό. Συγκεντρώσαμε και σας παρουσιάζουμε γνωστά και άγνωστα επιστημονικά στοιχεία για το χασμουρητό.

Πολλές θεωρίες και λίγες αποδείξεις

Ελάχιστες είναι οι έρευνες που παρέχουν επαρκή υποστήριξη σε διάφορες θεωρίες που έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς για το χασμουρητό. Κατ’ αρχάς, δεν χασμουριόμαστε μόνο όταν είμαστε κουρασμένοι. Και επίσης δεν αντανακλά μόνο την έλλειψη οξυγόνου, αν και αυτή η θεωρία δεν είναι τελείως λάθος, όπως εξηγεί ο Δρ Μάικλ Ντέκερ, επίκουρος καθηγητής στη Νοσηλευτική Σχολή «Frances Payne Bolton» του Πανεπιστημίου Case Western Reserve και εκπρόσωπος Τύπου της Αμερικανικής Ακαδημίας Ιατρικής του Ύπνου.

Οι κατώτεροι λοβοί των πνευμόνων δεν λειτουργούν όταν είμαστε σε φάση ηρεμίας. Και χρησιμοποιούμε την μέγιστη πνευμονική μας ικανότητα μόνον όταν γυμναζόμαστε έντονα, αλλά η βαθιά αυτή αναπνοή διατηρεί τους πνεύμονες μας υγιείς. Στην περίπτωση των χειρουργικών ασθενών, έχει παρατηρηθεί ότι κάποιοι χάνουν μέρος της πνευμονικής λειτουργίας λόγω πνευμονίας, ειδικά μετά από αναισθησία. «Το χασμουρητό είναι λοιπόν σαν ομοιοστατική αντίδραση στην μη βαθιά αναπνοή», εξηγεί ο Δρ Ντέκερ, αλλά ελάχιστες είναι οι αποδείξεις ότι αυτός είναι ο πρωταρχικός λόγος που χασμουριόμαστε.

[quote_text color=”#000000″ text_color=”#ffffff”]Το χασμουρητό πάντως φαίνεται να πηγαίνει χέρι-χέρι με την βαρεμάρα, τουλάχιστον όπως έχει αποδείξει μικρή μελέτη που έγινε το 1986 σε ομάδα φοιτητών. Οι συμμετέχοντες χασμουριόντουσαν περισσότερο όταν έβλεπαν διαρκώς ένα πεδίο με χρώματα, παρά όταν έβλεπαν ένα φιλμ 30 λεπτών με ροκ μουσική.[/quote_text]

Σύμφωνα πάντως με πιο πρόσφατα στοιχεία το χασμουρητό δείχνει να είναι ένας τρόπος μείωσης της θερμοκρασίας του εγκεφάλου. Προκαλεί την έκταση και σύσπαση των τοιχωμάτων της στοματικής κοιλότητας διοχετεύοντας αέρα στον εγκέφαλο, ο οποίος μειώνει την θερμοκρασία του. Μελέτη έχει δείξει εξάλλου ότι οι άνθρωποι χασμουριούνται περισσότερο τον χειμώνα, όταν ο εξωτερικός αέρας είναι σαφώς ψυχρότερος, συγκριτικά με το καλοκαίρι, όταν το χασμουρητό αποτυγχάνει να παράσχει δροσερό αέρα στον εγκέφαλο.

Το χασμουρητό είναι όντως «κολλητικό»

Είναι αλήθεια! Μελέτη έχει δείξει ότι όταν κάποιος παρακολουθεί σκηνές με χασμουρητό έχει 50% πιθανότητα να αρχίσει να χασμουριέται. Αυτό μάλιστα ισχύει ακόμη και για τα ζώα. Έρευνα που έγινε το 2004 εστίασε στο χασμουρητό και τον μιμητισμό μεταξύ χιμπατζήδων, μπαμπουΐνων και μακάκων. Αλλά πιο εντυπωσιακό ήταν το εύρημα ότι οι σκύλοι αρχίζουν να χασμουριούνται απλά ακούγοντας τους ιδιοκτήτες τους να κάνουν το ίδιο. Μάλιστα, ο άνθρωπος δεν χρειάζεται καν να δει κάποιον να χασμουριέται, η σκέψη και μόνο αρκεί!

Σύμφωνα με τον Ρόμπερτ Προβιν, ψυχολόγο και καθηγητή Νευροεπιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, η περίεργη αυτή αντίδραση δεν θα πρέπει να μας ξενίζει καθώς και πολλές άλλες αντιδράσεις είναι «κολλητικές». Αρκετές μελέτες έχουν αποδώσει το χασμουρητό στην ενσυναίσθηση. «Το χασμουρητό είναι περισσότερο ένα κοινωνικό φαινόμενο, παρά κάτι σωματικό», εξηγεί ο Δρ Ντέκερ και από αυτό αποδεικνύεται ότι δεν χασμουριόμαστε μόνον όταν είμαστε κουρασμένοι.

Το χασμουρητό είναι πιο κολλητικό μεταξύ φίλων

Σύμφωνα με έρευνα που έγινε το 2012, το χασμουρητό είναι μεταδοτικό μεταξύ φίλων. Όσο πιο στενή σχέση έχουν δύο άτομα μεταξύ τους, γενετικά ή συναισθηματικά, τόσο πιο πιθανό είναι το χασμουρητό να είναι «κολλητικό». Η διαπίστωση αυτή εν μέρει εξηγείται από την θεωρία της ενσυναίσθησης, αφού οι φίλοι και οι συγγενείς έχουν ισχυρότερα συναισθήματα μεταξύ τους.

Το χασμουρητό, ως ένδειξη νόσου

Δεν είναι ασυνήθιστο το πρώτο σύμπτωμα μιας παθολογικής κατάστασης να είναι το χασμουρητό, αφού σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να σηματοδοτεί παθήσεις, όπως η έλλειψη ύπνου. Σύμφωνα με τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ, το υπερβολικό χασμουρητό μπορεί να είναι αντίδραση που προκαλείται από το πνευμονογαστρικό νεύρο, ένδειξη καρδιολογικού προβλήματος. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί επίσης να σηματοδοτεί προβλήματα λειτουργικότητας του εγκεφάλου.

Και τα έμβρυα χασμουριούνται

Αν και κανείς ακόμη δεν γνωρίζει το γιατί, τα έμβρυα χασμουριούνται. Ενώ οι υπερηχογραφικές εικόνες του εμβρύου με ανοιχτό το στόμα είναι συνήθεις, ανασκόπηση που έγινε το 2012 σε απεικονίσεις τεσσάρων διαστάσεων κατάφερε να διακρίνει πότε το αναπτυσσόμενο έμβρυο χασμουριόταν και πότε είχε ανοιχτό το στόμα του για άλλους λόγους. Οι ερευνητές εικάζουν ότι ενδεχομένως να έχει να κάνει με την ανάπτυξη του εγκεφάλου και ίσως να αποτελεί δείκτη φυσιολογικής ανάπτυξης του εμβρύου.

Το μέσο χασμουρητό διαρκεί έξι δευτερόλεπτα

Αν και δεν υπάρχει επιστημονική μελέτη γι’ αυτό, ο μέσος χρόνος διάρκειας ενός χασμουρητού έχει υπολογιστεί στα έξι δευτερόλεπτα. Κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου, ο καρδιακός παλμός αυξάνεται σημαντικά. Σε μελέτη του 2012 που καταγράφηκε η δραστηριότητα του ανθρωπίνου σώματος πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το χασμουρητό διαπιστώθηκαν διάφορες σημαντικά σωματικές αλλαγές που λάμβαναν χώρα κατά τη διάρκεια αυτών των έξι δευτερολέπτων, οι οποίες κρίθηκαν ως μοναδικές και μη επαναληπτικές όταν οι συμμετέχοντες απλώς έπαιρναν μια βαθιά εισπνοή.

Ευχάριστα νέα για όσους έχουν χάσει την όρασή τους, αφού ομάδα Αυστραλών επιστημόνων και ειδικών σχεδιαστών παρουσίασαν το πρωτότυπο του πρώτου βιονικού ματιού παγκοσμίως.

Πιστεύεται ότι το «βιονικό μάτι» θα βοηθάει όσους δεν έχουν όραση να κινούνται καλύτερα στον χώρο.

Σύμφωνα με τον καθηγητή Μαρκ ‘Αρμστρονγκ, αν το «βιονικό μάτι» στεφθεί από επιτυχία άτομα που θεωρούνται «νομικά» τυφλά θα μπορέσουν να αποκαταστήσουν έως και το 85% της όρασής τους.

Η συσκευή θα εξεταστεί σε κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους το 2014.

[quote_text color=”#000000″ text_color=”#ffffff”]Η συσκευή συνίσταται σε μια μικροσκοπική κάμερα, η οποία προσαρμόζεται σε έναν σκελετό γυαλιών, και ένα μικροτσίπ το οποίο εμφυτεύεται στον εγκέφαλο. Οι εικόνες που συλλαμβάνονται από την κάμερα μετατρέπονται σε σήματα τα οποία μεταδίδονται στο τσιπ.[/quote_text]

Τα μικροτσίπ θα δοκιμαστούν σε κλινικές δοκιμές, θα εμφυτεύονται με τη μορφή μικροσκοπικού πλέγματος απευθείας στην επιφάνεια του οπτικού φλοιού, στο πίσω μέρος του εγκεφάλου του ασθενούς, στο πλαίσιο μιας χειρουργικής επέμβασης ρουτίνας.

Το γιαούρτι είναι μια από τις αρχαιότερες τροφές που γνωρίζει ο άνθρωπος. «Θεραπευτική ουσία» το χαρακτήρισαν οι αρχαίοι Έλληνες. Αιτία, το σύνολο των ευεργετικών ιδιοτήτων του γιαουρτιού στην ανθρώπινη υγεία. Αναφορές στο γιαούρτι έχουμε από τον ιστορικό Ηρόδοτο και από τον περίφημο γιατρό του δεύτερου π.χ. αιώνα Γαληνό. Ένας από τους πιο ένθερμους καταναλωτές του ήταν ο λόγιος και φυσιοδίφης Πλίνιος που έζησε τον πρώτο μ.Χ. αιώνα.

Υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με το πώς πρωτοδημιουργήθηκε. Η πιο επικρατούσα προσδιορίζει ως χώρο εμφάνισης τη Μέση Ανατολή, γύρω στη νεολιθική εποχή. Είναι πιθανό ότι η ανακάλυψή του έγινε τυχαία: κάποιο δοχείο γάλα που έτυχε να ζεσταθεί κατά τυχαίο τρόπο για αρκετές ώρες, μετατράπηκε σε γιαούρτι. Το θερμό κλίμα της περιοχής προσέφερε ένα γόνιμο περιβάλλον στους βακίλους του γιαουρτιού για να πολλαπλασιαστούν με φυσικό τρόπο.

Είναι αξιοπερίεργο, αλλά το γιαούρτι ελάχιστα ήταν γνωστό στη Δυτική Ευρώπη και την Αμερική μέχρι τη δεκαετία του 1920. Το 1908 το Ινστιτούτο Παστέρ στο Παρίσι, σε έρευνες που έκανε πάνω στο πρόβλημα του πρώιμου γήρατος των κατοίκων της Ευρώπης, οδηγήθηκε στο συμπέρασμα ότι η ρωμαλεότητα και η μακροβιότητα των κατοίκων της Ανατολής οφείλονταν στο γιαούρτι. Στη συνέχεια, το γιαούρτι διαδόθηκε ευρύτατα, κυρίως με το μεταναστευτικό ρεύμα προς τις χώρες της Δύσης.

Το γιαούρτι, εξαιτίας του γαλακτικού οξέος που περιέχει, έχει μια ελαφρά όξινη και ευχάριστη γεύση, ενώ συντηρείται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ότι τι φρέσκο γάλα. Οι μικροοργανισμοί που υπάρχουν στο γιαούρτι μετατρέπουν τη λακτόζη σε γαλακτικό οξύ, δίνοντας στο γάλα πηκτή υφή με υπόξινη γεύση και κάνει τα λιπαρά του γάλακτος πιο εύπεπτα. Επίσης, εξουδετερώνει τα παθογόνα μικρόβια του γαστρεντερικού μας συστήματος.

Το γιαούρτι περιέχει υψηλό ποσοστό πρωτεϊνών, βιταμινών, μεταλλικών αλάτων (κυρίως ψευδάργυρο) και ασβεστίου. Είναι ευεργετικά για τους καπνιστές και για όσους καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες οινοπνευματωδών, γιατί προστατεύει το βλεννογόνο του στομάχου. Αποτελεί μια από τις ελαφρότερες και πλουσιότερες τροφές που μπορεί να καταναλώσει κάποιος όταν υποφέρει από γρίπη, ακόμα και με υψηλό πυρετό.

Αποκαθιστά την ισορροπία της χλωρίδας του εντέρου, αλλά και του βλεννογόνου του στόματος όσων κάνουν μακροχρόνια θεραπεία με αντιβιοτικά. Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού. Επιπλέον, το γιαούρτι αντικαθιστά άριστα τροφές όπως η κρέμα γάλακτος και η μαγιονέζα, που έχουν πολύ υψηλό ποσοστό θερμίδων.

Σήμερα, υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία γιαουρτιών και επιδορπίων γιαουρτιού στο εμπόριο (με φρούτα ή/ και δημητριακά, μέλι κ.λπ.) και διαφορετικά ποσοστά λίπους, κυρίως από αγελαδινό γάλα, ενώ τα γιαούρτια από πρόβειο γάλα έχουν χαμηλότερη αποδοχή, κυρίως λόγω της έντονα ξινής γεύσης τους.

Άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα

Βουτυρόγαλα: Πρόκειται για το υγρό που μένει, αφού το γάλα βουτυροποιηθεί. Έχει πιο έντονη γεύση και πιο παχιά υφή από το γάλα.

Κρέμα γάλακτος: Πρόκειται για ένα κρεμώδες, υπέροχο παράγωγο του γάλακτος, που δυστυχώς όμως έχει υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά(40%). Στην εκδοχή χαμηλών λιπαρών περιέχει σαφώς λιγότερα(15%).

Κουόρκ: Παρασκευάζεται συνήθως από αποβουτυρωμένο γάλα και μοιάζει με μαλακό τυρόπηγμα με ήπια και υπόξινη γεύση.

Sour cream: Για την Παρασκευή αυτής της πλούσιας σε γεύση και ελαφρά υπόξινης κρέμας, προστίθενται αβλαβή βακτήρια στην απλή κρέμα. Έχει την ίδια περιεκτικότητα σε λιπαρά με την κρέμα- κάτι λιγότερο από 20%.

Ξινόγαλο: Είναι υποπροϊόν της παρασκευής του βουτύρου, είναι υγρό πηκτό με ευχάριστα ξινή γεύση και έχει χαμηλά λιπαρά, πίνεται δε κατά προτίμηση κρύο. Στην Ήπειρο, σερβίρεται υπέροχα σαν συνοδευτικό με διάφορες πίτες!

Πηγή: diatrofi.gr