Αιχμηρή αναφορά στη διαγραφή του και κριτική στην εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης, έκανε ο πρώην πρωθυπουργός και ανεξάρτητος, πλέον, βουλευτής  Aντώνης Σαμαράς , μιλώντας στο συνέδριο της εφημερίδας «Βήμα» για τα 50 χρόνια της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.

«Νομίζετε ότι όσα είπα μόνο εγώ τα πιστεύω; Αν ήμουν μόνο εγώ, δεν θα ενοχλούσα κανένα. Οτι χαλάω τη σούπα. Τη σούπα του κατευνασμού, τη σούπα της ακρίβειας, τη σούπα της ασφάλειας, του προβλήματος της μεσαίας τάξης σε σχέση με τις ροές χρημάτων από την Ευρώπη που ένα μικρό ποσοστό καταλήγει στον Ελληνα μικρομεσαίο. Τη σούπα της μετάλλαξης της Ν.Δ. σε Ποτάμι. Στην ομιλία μου στη Βουλή τα είπα όλα και ο κόσμος άκουσε μια άλλη άποψη. Ηταν κάτι προαποφασισμένο. Η ιστορία του καθενός μας δεν διαγράφεται. Ξέρω ότι έγινε μια δημοσκόπηση που έλεγε ότι οι απόψεις Σαμαρά και Καραμανλή είχαν απήχηση 50% και ότι 40% διαφωνούσε με τη διαγραφή» είπε ο πρώην πρωθυπουργός, απαντώντας σε ερώτηση για την αποπομπή του.

«Οι παραιτήσεις δεν είναι ένα περίεργο φαινόμενο. Θα σας πω ότι 1,3 εκατομμύρια Νεοδημοκράτες παραιτήθηκαν από το να ψηφίσουν. Δεν ψήφισαν, γιατί λίγο πλέον η Ν.Δ. μοιάζει με την παράταξη που όλοι ξέρουμε. Θα παραμείνω και μάχιμος και παρών» συμπλήρωσε ο Αντώνης Σαμαράς.

Για την εξωτερική πολιτική
«Υποστηρίζω ότι έχουμε χάσει την πυξίδα μας και αυτό δεν λέγεται εξωτερική πολιτική» είχε πει νωρίτερα στην ομιλία του ο πρώην πρωθυπουργός. «Το να πηγαίνουμε για Πρέσπες Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου δεν είναι εξωτερική πολιτική. Είναι παραίτηση από κάθε εξωτερική πολιτική. Η ειρήνη δεν υπηρετείται από υποκλίσεις» είπε, επαναλαμβάνοντας τις αιχμές για τον νυν υπουργό Εξωτερικών, Γ. Γεραπετρίτη, υποστηρίζοντας πως «έχουμε εγκαταλείψει την εγκαταλείψει  την Κύπρο»

«Αποδυναμώνουμε την αποτροπή μας, μοιάζουμε να εγκαταλείπουμε το διεθνές δίκαιο. Φτάσαμε στο σημείο να μας παραπέμπει η Κομισιόν γιατί δεν εφαρμόζουμε τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό για να μην ερεθίσουμε την Τουρκία. Δεν διεκδικούμε κανένα ρόλο στην περιοχή μας και εμείς απλώς δεν υπάρχουμε. Αυτά λέγονται εγκατάλειψη πλήρης της εξωτερικής περιοχής».

Για την Τουρκία
«Αντί να κάνουμε σημαία μας τον χάρτη, κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε. Η Τουρκία ζητάει συνεκμετάλλευση κι εμείς απλώς φοβικά παίζουμε το παιχνίδι της καθυστέρησης (…) Είχαμε λέει ήρεμα νερά αλλά στον αέρα. Δηλαδή δεν είχαμε πολλές παραβιάσεις. Είχαμε αλλεπάλληλες τουρκικές NAVTEX, τη σοβαρότατη πρόκληση στην Κάσο. Τα ήρεμα νερά παρέμεναν ήρεμα γιατί αυτοί μας προκαλούσαν και εμείς κοιτούσαμε αλλού. Κατά την περίοδο της πρωθυπουργίας μας θεωρώ ότι μείναμε όρθιοι στην Ευρώπη παρά το γεγονός ότι ο Ερντογάν γνώριζε ότι περνούσαμε υψηλές αναταράξεις. Θεωρώ ότι δεν έκανε αυτά που δεν έκανε γιατί ήξερε και τον χαρακτήρα μας».

Από τις διατυπώσεις του δεν έλειψαν και άλλες, πλάγιες και έμμεσες «βολές» όπως για παράδειγμα στο σημείο που επιχείρησε μία αντιπαραβολή νέων και παλαιών ηγετών: «Είχα την τύχη να γνωρίσω προσωπικά τα περισσότερα ιερά τέρατα της εποχής, Μιτεράν, Θάτσερ, Ντελόρ. Μια πρώτη παρατήρηση, καμία σχέση με τους σημερινούς, οι διαφορές σε ηγετικότητα αβυσσαλέες».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο κ. Σαμαράς σχολίασε ότι η «νεο-οθωμανική» Τουρκία «δημιουργεί τριβές με όλους τους γείτονές της και κύριος στόχος της είναι να αποτρέψει τη δημιουργία κουρδικού κράτους στα νοτιοανατολικά της και να επεκτείνει τον έλεγχό της στα δυτικά, σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου».

«Σε αυτά τα 50 χρόνια πράγματι έγιναν πολλά, άλλαξαν πολλά και ζήσαμε συγκλονιστικές ανατροπές, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό», ανέφερε στην εισαγωγή του, υποστηρίζοντας πως η ελληνική εξωτερική πολιτική είχε «τρεις διακριτές προσεγγίσεις».

Παπανδρέου – Σημίτης – Καραμανλής
Κατά τον Αντώνη Σαμαρά, επί Ανδρέα Παπανδρέου η χώρα διατήρησε μία «αυστηρά εθνοκεντρική πολιτική» και παράδειγμα το ενιαίο αμυντικό δόγμα Ελλάδας – Κύπρου. Επί Κώστα Σημίτη, σύμφωνα με τον πρώην πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, εφαρμόστηκε μία πολιτική που εκχωρούσε την υπεράσπιση των ελληνικών συμφερόντων στο διεθνές δίκαιο και στους διεθνείς οργανισμούς, κυρίως την Ενωμένη Ευρώπη ενώ επί Κωνσταντίνου Καραμανλή ακολουθήθηκε μία «πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που συνέθετε τις δύο προηγούμενες προσεγγίσεις, κρατώντας όμως τις ισορροπίες και τα όρια, με κορυφαίο παράδειγμα την ένταξη της χώρας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς».

«Αυτή την πολυδιάστατη πολιτική, μετά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, επιτρέψτε μου να πω, την υπηρέτησε και ο Κώστας Καραμανλής και εγώ», πρόσθεσε ο Αντώνης Σαμαράς.

«Η Δύση παραπαίει»
Ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε και στα πεπραγμένα του κατά τη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε. το 2014 με φόντο τις μεταναστευτικές ροές: «Προσπάθησα να αφυπνίσω τους ομολόγους μου για το νέο, μεγάλο και επικίνδυνο πρόβλημα που είχε εμφανιστεί, τη λαθρομετανάστευση. Επεσα σε τοίχο, έκαναν ότι δεν με άκουγαν, αδιαφορούσαν. Το κατάλαβαν όμως πολύ αργότερα, όταν το πλήρωσαν ακριβά και οι κοινωνίες τους και οι χώρες τους και οι ίδιοι. Ηταν τότε που η Ευρώπη ξεκίνησε να μη βλέπει πια μπροστά της, η Δύση που παραπαίει».

«Σεισμός από την εκλογή Τραμπ»
«Και τώρα τι βλέπουμε; Προσωρινή ακυβερνησία στην Αμερική, όμως η εκλογή του Τραμπ προκαλεί σεισμούς σε όλο τον κόσμο. Για παράδειγμα, η θέση του για το ΝΑΤΟ. Βλέπουμε ουσιαστική ακυβερνησία στη Γαλλία και στη Γερμανία, με ανύπαρκτο πλέον τον γαλλογερμανικό άξονα, την ώρα που και η καρέκλα της νέας βρετανικής κυβέρνησης ήδη τρίζει».

«Σταθερά απειλητική η Τουρκία»
«Σε μια Ελλάδα που άλλαζε συνεχώς αυτά τα 50 χρόνια, μέσα σε έναν κόσμο που συνεχώς μεταμορφωνόταν, παρέμεναν δύο σταθερές: Πρώτον ότι πάντα είχαμε απέναντί μας μια απειλητική Τουρκία. Μια Τουρκία με όλο και πιο αναθεωρητική συμπεριφορά, σήμερα πια προς κάθε κατεύθυνση. Μία Τουρκία νεο-οθωμανική, που δημιουργεί τριβές με όλους τους γείτονές της και που κύριος στόχος της είναι να αποτρέψει τη δημιουργία κουρδικού κράτους στα νοτιοανατολικά της και να επεκτείνει τον έλεγχό της στα δυτικά, σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου. Αυτό που τώρα ονομάζει “Γαλάζια Πατρίδα”, να ελέγξει την Ανατολική Μεσόγειο. Δεύτερη σταθερά, η ένταξη και η παραμονή μας στον ατλαντικό γεωστρατηγικό χώρο, δηλαδή στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση», πρόσθεσε ο πρώην πρωθυπουργός.

«Το ζήτημα όμως δεν είναι σε ποιο διεθνές πλαίσιο εντασσόμαστε, αλλά πώς λειτουργεί ο συνασπισμός μέσα στον οποίο ανήκουμε και πώς λειτουργούμε εμείς μέσα σε αυτόν. Διότι γεωπολιτική ένταξη σημαίνει να χτίζει συμμαχίες, όχι να αναζητάς συνεχώς προστάτες. Οταν χτίζεις συμμαχίες και αναλαμβάνεις ρόλους, σε εκτιμούν οι φίλοι σου και σε υπολογίζει ο αντίπαλος. Οταν αναζητάς προστάτες, οι φίλοι σου σε αντιμετωπίζουν ως βαρίδι, οι αντίπαλοί σου ως εύκολο στόχο και στη μεγάλη ανάγκη χάνεις τους συμμάχους σου και μένεις χωρίς προστάτες».

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στην κορυφή της τηλεθέασης οι “Υποθέσεις” με τον Πέτρο Κουσουλό

Άγιον Όρος: Νεκρός βρέθηκε ο μοναχός που αγνοούνταν από τις 29 Νοεμβρίου