«Παιχνίδια» ισορροπιών

Ανάλογα με τη σκοπιά του, ο καθένας το είδε είτε ως θρίαμβο είτε ως πατατράκ γεμάτο παρατράγουδα (ή ως έναν συνδυασμό των δύο).

Μία εβδομάδα μετά το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και μιλάμε μόνο για τους διάφορους «γραφικούς» που πήραν τον λόγο στο Συνέδριο του κόμματος ψεκάζοντας την αίθουσα με ανοησίες.

Όπως για παράδειγμα η τρανς «οπαδός» που, άσχετα αν είπε και κάποια ενδιαφέροντα πράγματα, από τη δική της ιδεολογική σκοπιά έκανε το λάθος να μιλήσει για τους «φασίστες του ΠΑΣΟΚ» αλλά και να επιτεθεί στη μακαρίτισσα Φώφη Γεννηματά.  Ή ο συμπαθής βουλευτής Κυκλάδων Νίκος Μανιός, με τον «Ιμπραήμ» και τους «καραβανάδες».

Αλλά, σιγά το θέμα! Τέτοιοι τύποι υπάρχουν και αλλού, απλώς στον ΣΥΡΙΖΑ τους έδωσαν τον λόγο. Ας πρόσεχαν…

Δεν έχει και μεγάλη σημασία ούτε ποιος μιλάει ούτε αυτά που λέει. Το κόμμα είναι του Τσίπρα. Αν ο Τσίπρας κερδίσει τις εκλογές, όλοι θα έχουν κερδίσει. Αν ο Τσίπρας τις χάσει, τότε το κόμμα θα εξαφανιστεί στο 4%, όπως πολλοί μέσα στο Συνέδριο βλέποντας τα «παρατράγουδα» με την «Ομπρέλα» δεν δίστασαν να ομολογήσουν. Γεγονός που σίγουρα θα το δούμε να παίζει δεόντως στα διάφορα σποτάκια πριν από τις επερχόμενες εκλογές.

Σε κάθε περίπτωση, τα όσα έγιναν με τις «Ομπρέλες» τη βροχερή περασμένη Κυριακή δεν μας έπεισαν πως υπάρχει μια σοβαρή εσωτερική αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ. Μια άλλη «οπτική» πλην αυτής του Αλέξη. Και όποιο και να είναι το αποτέλεσμα των εκλογών -όποτε γίνουν- κανείς δεν πρόκειται να βγάλει λέξη. Κανείς δεν θα σηκωθεί να φύγει, όπως έκανε ο Λαφαζάνης το 2015… Ούτε γι’ αστείο! Απλώς γιατί όλοι θυμούνται ότι χάρη στον Αλέξη κάθισαν σε μια υπουργική καρέκλα. Για πρώτη και ίσως μοναδική φορά αριστερά