Πακιστάν: Ανέβαλαν τον απαγχονισμό παραπληγικού επειδή δεν μπορούσαν να υπολογίσουν το μήκος του σκοινιού

Την προσωρινή αναβολή του προγραμματισμένου απαγχονισμού του κατάφερε να κερδίσει ένας 43χρονος παραπληγικός θανατοποινίτης στο Πακιστάν, μετά από ενέργειες του δικηγόρου του αλλά και τη δυναμική παρέμβαση ακτιβιστών αλλά και οργανώσεων για τα δικαιώματα του ανθρώπου που χαρακτήρισαν απολύτως βάναυση και αλλά και εξευτελιστική για τον ανθρώπινο πολιτισμό την πράξη της εκτέλεσης ενός ούτως ή άλλως απολύτως αδύναμου -λόγω της πλήρους αναπηρίας- ατόμου.

Στην απόφαση όμως της αναβολής στην οποία οδηγήθηκε ο Πακιστανός Δικαστής, βαρύνοντα ρόλο δεν έπαιξε τόσο το ανθρωπιστικό μέρος αλλά κυρίως το… τεχνικό, καθώς, σύμφωνα με τον ισχύοντα κανονισμό εκτελέσεων στη χώρα, ο μελλοθάνατος πρέπει να μπορεί να σταθεί όρθιος και να φτάσει στην αγχόνη περπατώντας, κάτι το οποίο στην περίπτωση του Abdul Basit δεν μπορεί να γίνει αφού, εδώ και χρόνια, βρίσκεται σε αναπηρικό αμαξίδιο.

Ο λόγος για τον οποίο προβλέπεται κάτι τέτοιο και, παρά το εφιαλτικό των λεπτομερειών, είναι πως αν ο θανατοποινίτης δεν μπορεί να σταθεί όρθιος ο δήμιός του δεν έχει τη δυνατότητα να υπολογίσει το σωστό μήκος του σκοινιού της θηλιάς, βάσει ύψους και βάρους του ατόμου, με μεγάλο κίνδυνο πολλά πράγματα στη διαδικασία να πάνε στραβά και ο θάνατος να μην επέλθει όσο το δυνατόν συντομότερα,  επιμηκύνοντας έτσι τις τελευταίες στιγμές του ανθρώπου με τον πλέον μαρτυρικό τρόπο.

Ο Abdul Basit το 2009 είχε καταδικαστεί σε θάνατο για τη δολοφονία ενός άνδρα ο οποίος ήταν θείος μιας γυναίκας με την οποία φέρεται να είχε ερωτικές σχέσεις. Ο ίδιος αρνήθηκε πως διέπραξε τη δολοφονία. Το 2010 προσεβλήθη από φυματίωση και μηνιγγίτιδα, πέφτοντας σε κώμα για αρκετές εβδομάδες και στη συνέχεια παραλύοντας πλήρως από τη μέση και κάτω. 

Υπενθυμίζεται ότι το Πακιστάν επανέφερε τη θανατική ποινήτον Δεκέμβριο του 2014 ως ένα μέτρο για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας μετά την επίθεση ομάδας Ταλιμπάν σε σχολείο του Πεσαβάρ κατά την οποία δολοφονήθηκαν περισσότερα από 150 άνθρωποι, οι περισσότεροι εκ των οποίων μικροί μαθητές. Από τότε έχουν εκτελεστεί συνολικά 239 άτομα.