PLUS
Μεταγραφή χαμηλού κόστους, με υψηλότερη προοπτική είναι αυτή του Αλεξάντερ Γερεμέγεφ για τον Παναθηναϊκό. Οι πράσινοι έμαθαν για τη ρήτρα εξαγοράς του και κινήθηκαν. Το σκεπτικό γύρω από τον δανεισμό του Σουηδού στον Λεβαδειακό.
Έχει κάνει μεταγραφές και μεταγραφές τα τελευταία χρόνια ο Παναθηναϊκός. Μόνο επί ημερών Γιάννη Αλαφούζου, ήτοι από το 2012 κι έπειτα, έχει ξεπεράσει τις 130.
Κίνηση όμως τόσο αθόρυβη και… άψε-σβήσε (με υπογραφές μέσα σε 48 ώρες απ’ την ώρα που βγήκε η αρχική πληροφορία), σαν αυτή του Αλεξάντερ Γερεμέγεφ απ’ την πρωταθλήτρια Σουηδίας, Χάκεν, δύσκολα θα βρει κανείς, όσο κι αν ψάξει.
Ακόμα πιο μεγάλη έκπληξη προκάλεσε το γεγονός της απόφασης των ανθρώπων του “τριφυλλιού” να παραχωρήσουν τον 29χρονο φορ και πρώτο σκόρερ της περσινής σουηδικής Allsvenskan (22 γκολ σε 27 ματς) για έξι μήνες στον Λεβαδειακό, λίγες ώρες αφότου οριστικοποιήθηκε η μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό έως τον Δεκέμβριο του 2025 (3ετές συμβόλαιο).
Μία μεταγραφή που έγινε με συγκεκριμένο σκεπτικό και λογική, παρά το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δεν είχε ως προτεραιότητά του σ’ αυτή τη μεταγραφική περίοδο την απόκτηση καθαρόαιμου φορ “9αριού”.
Για την ακρίβεια, προέκυψε η όλη κίνηση, με τους πράσινους να επιλέγουν ένα συγκεκριμένο πλάνο για την ενσωμάτωσή του στην ομάδα, αφού περάσει πρώτα ένα εξάμηνο τσεκάρισμα στις συνθήκες της Super League.
Ο Παναθηναϊκός είχε κυκλώσει το όνομα του Γερεμέγεφ εδώ και μήνες, όταν το τμήμα σκάουτινγκ προχώρησε (και με σειρά ταξιδιών κι επαφών με ομάδες κι ατζέντηδες) σε μία αναλυτική παρακολούθηση ποδοσφαιριστών που αγωνίζονται στις σκανδιναβικές Λίγκες.
Εκεί, στη Σουηδία συγκεκριμένα, ο 29χρονος επιθετικός έκανε θραύση τον τελευταίο χρόνο, οδηγώντας τη Χάκεν στην κατάκτηση του πρωταθλήματος με τα 22 τέρματά του.
Έμαθαν για τη ρήτρα εξαγοράς του και κινήθηκαν
Στον Παναθηναϊκό άρχισαν να ψάχνουν αναλυτικά το καθεστώς του συμβολαίου του και τη συνεργασία του Γερεμέγεφ με τη Χάκεν.
Οι Σουηδοί το περασμένο καλοκαίρι απέρριψαν δύο προτάσεις από ομάδες του εξωτερικού για τον βασικό φορ τους, οι οποίες έφτασαν έως και τα 2,5 εκατ. ευρώ.
Μόνο και μόνο για να μην αποδυναμωθούν στην προσπάθεια που έκαναν για τον τίτλο πήραν το ρίσκο να μην πουλήσουν τον Γερεμέγεφ, γνωρίζοντας πως από την 1η Ιανουαρίου 2023 έμπαινε στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του κι αυτόματα “ενεργοποιείτο” η ρήτρα εξαγοράς του, η οποία έφτανε μόλις τις 270.000 ευρώ (3 εκατ. σουηδικές κορώνες).
Οι πράσινοι έμαθαν για το ποσό του buy-out, το οποίο ήταν πολύ χαμηλό για τους αριθμούς και την προοπτική επένδυσης που υπήρχε πάνω στον Σουηδό κι έπειτα από σύσκεψη κορυφής που πραγματοποιήθηκε, αποφασίστηκε να γίνει η μεταγραφή του.
Κι ας μην ήταν προτεραιότητα… Η κίνηση έγινε περισσότερο ως “ευκαιρία” απόκτησης ενός παίκτη που είχε προοπτικές να εξελιχθεί σε κάτι πολύ καλό και χρήσιμο για τα επόμενα χρόνια.
Μεταγραφή χαμηλού κόστους, με υψηλότερη προοπτική
Από εκεί και πέρα, όλα πήραν το δρόμο τους πολύ γρήγορα. Ο Παναθηναϊκός πλήρωσε “ντούκου” τις 270.000 ευρώ του buy-out και συμφώνησε πολύ γρήγορα με τον Γερεμέγεφ για τριετές συμβόλαιο με αποδοχές που φτάνουν καθαρά (χωρίς δηλαδή τα μπόνους) σε ετήσια βάση τις 100.000 ευρώ.
Απ’ αυτές τις 300.000 ευρώ συνολικά, οι 50.000 ευρώ θα πληρωθούν από τον Λεβαδειακό προς τον παίκτη που θα καλύψει το συμβόλαιο του εξάμηνου δανεισμού του.
Κοντολογίς το όλον κόστος της απόκτησής του πήγε συνολικά 520.000 ευρώ στον Παναθηναϊκό (χωρίς την εφορία).
Πολύ χαμηλό ποσό για τα δεδομένα της μεταγραφής ενός διεθνούς ποδοσφαιριστή, που κρίθηκε πως άξιζε να δοθεί, διότι το ρίσκο ήταν πολύ μικρότερο από άλλες κινήσεις.
Πάμε να δούμε τώρα την απάντηση στο μεγαλύτερο ερώτημα που έχουν όλοι οι φίλοι του Παναθηναϊκού, απ’ το απόγευμα της Τετάρτης (18/1) όταν έγινε γνωστό πως το “τριφύλλι” πήγαινε να κλείσει τον Γερεμέγεφ και θα τον έδινε για έξι μήνες δανεικό στον Λεβαδειακό:
Το “γιατί δόθηκε ως το τέλος της σεζόν στην ομάδα της Λιβαδειάς και δεν παρέμεινε στο ρόστερ για να δώσει έξτρα “βάθος” σε μία σεζόν που είναι ακόμα πολύ μεγάλη, τα ματς πολλά και η καταπόνηση και οι απουσίες ακόμη περισσότερες”;
Το σκεπτικό γύρω από τον δανεισμό του Σουηδού
Το σκεπτικό της απόφασης που πάρθηκε στη σύσκεψη που έγινε (και) για τον Σουηδό, ήταν συγκεκριμένο: Ο Παναθηναϊκός προχώρησε στην αγορά του Γερεμέγεφ κάνοντας μία επένδυση χαμηλού κόστους, που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να εξελιχθεί σε… λαβράκι. Μπορεί όντως να “βγει”, μπορεί και όχι.
Στην παρούσα φάση, ωστόσο, κρίθηκε ότι θα έπαιρνε λίγες, πολύ λίγες ευκαιρίες, για να παίξει μπροστά από τους Σπόραρ, Ιωαννίδη και ως εκ τούτου να αξιοποιηθεί και να αξιολογηθεί σωστά κι επαρκώς.
Γι’ αυτό, οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού αποφάσισαν να δοθεί κάπου δανεικός που θα παίξει τουλάχιστον για 15-20 αγώνες, να αξιολογηθεί ακόμα πιο αναλυτικά απ’ τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς (απ’ την στιγμή που ο Σέρβος δεν είχε ως προτεραιότητά του για το τώρα μία τέτοια κίνηση) και να επιστρέψει για να ξεκινήσει από μηδενική βάση το καλοκαίρι.
Όχι απαραίτητα επειδή θα πωληθεί κάποιος εκ των Σπόραρ ή Ιωαννίδη. Αν αξίζει θέση στο ρόστερ θα έχει την ευκαιρία να το δείξει σε σερί αγώνες κι όχι σε σποραδικές εμφανίσεις των 10-15-25 λεπτών.
Αυτός ήταν κι ο λόγος που δόθηκε εντέλει στον Λεβαδειακό, απ’ την στιγμή που κι ο ίδιος ο Γερεμέγεφ το αποδέχθηκε, δίχως να έχει πρόβλημα. Αλλά φανερώνοντας διάθεση να “δείξει” και να αποδείξει…
Κι ακόμη κι αν δεν βγάλει στο γήπεδο τα προσδοκώμενα σ’ αυτό το εξάμηνο στη Λιβαδειά, η (οικονομική) “ζημιά” θα είναι ελάχιστη, σε σχέση πάντα με την προοπτική που υπήρχε στη συγκεκριμένη επιλογή…
