PLUS
Έγραψε Ιστορία για την Ελλάδα, τη δημόσια υγεία και την αθλητική ναυαγοσωστική ο 81χρονος αθλοσώστης Παντελής Αβραμίδης που νίκησε τον καρκίνο στο παχύ έντερο, και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βετεράνων Ναυαγοσωστικής που διοργάνωσε το International Life Saving Federation κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο!
Του Σταύρου Ζαγκανά
Η ιστορία του 81χρονου αθλοσώστη Παντελή Αβραμίδη που νίκησε τον καρκίνο και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο Βετεράνων Ναυαγοσωστικής στη διοργάνωση της International Life Saving Federation!
Στους αγώνες συμμετείχαν 1.500 αθλοσώστες από 56 χώρες και για πρώτη φορά και επτά αθλοσώστες-μέλη της Ένωσης Αθλητικής Ναυαγοσωστικής Ελλάδος!
Η ιστορία του 81χρονου αθλοσώστη Παντελή Αβραμίδη προκαλεί συγκίνηση. Το 2009, σε ηλικία 68 ετών, ξεκίνησε ο μεγάλος αγώνας του με τον καρκίνο.
Σε αυτόν τον αγώνα δεν υπήρχαν περιθώρια για δεύτερη ευκαιρία. Ήταν… βάθρο ή τίποτα! Έκοψε «μαχαίρι» το κάπνισμα.
Χημειοθεραπείες
Την επομένη του χειρουργείου σηκώθηκε από το κρεβάτι με την πιζάμα και τους ορούς και περπάτησε δύο χιλιόμετρα στους διαδρόμους του νοσοκομείου «για να μη χάσει προπόνηση». Οι οδυνηρές χημειοθεραπείες που ακολούθησαν τού άφησαν το μόνιμο πρόβλημα της απώλειας αίσθησης των κάτω άκρων. Υπάρχουν φορές που, όπως μας λέει, όταν περπατάει παραπατάει γιατί δεν έχει αίσθηση της κίνησης. Παρ’ όλα αυτά άρχισε να προπονείται σε Ανατολική Αττική και Πειραιά και να αγωνίζεται με τις ομάδες Κέκροπας, Τελμησσός και την Ομοσπονδία Ελλήνων Βετεράνων Αθλητών Στίβου. Σήμερα είναι ο γηραιότερος Έλληνας αθλοσώστης, έξι φορές Πανελληνιονίκης ναυαγοσωστικής, μαραθωνοδρόμος και επτά φορές Βαλκανιονίκης στίβου!
Για διάφορους λόγους -όχι αγωνιστικούς ή υγείας- ο Παντελής Αβραμίδης δεν μπορούσε να λάβει μέρος σε διεθνείς αγώνες. Ο Παντελής έχανε την ευκαιρία, όπως έλεγε ο ίδιος, να φέρει χρυσό μετάλλιο στην Ελλάδα. Στενοχωρήθηκε και είπε να τα παρατήσει. Ο γιος του, Στάθης, όμως δεν ήθελε ο πατέρας του να ρίξει τίτλους τέλους… Αβραμίδης
Η τρίτη ηλικία έχει διαφορετικούς «αντιπάλους» από τα νιάτα. Τα χρόνια περνούσαν και η συμμετοχή σε αγώνες απομακρυνόταν. Έτσι μειώθηκαν τα κουράγια, αυξήθηκαν τα θέματα υγείας και μειωνόταν η όρεξη. Ο Παντελής συνέχισε να προπονείται και να αγωνίζεται στον δικό του προσωπικό αγώνα.
Κάποιοι είπαν ότι θα πεθάνει στην κούρσα ή ότι θα βαρεθεί και θα εγκαταλείψει. Ξανά προπονήσεις χειμώνα – καλοκαίρι. Το 2021, μετά την καραντίνα της COVID-19, δόθηκε μια δεύτερη ευκαιρία για συμμετοχή και διάκριση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ναυαγοσωστικής. Ούτε εκεί, για άλλους λόγους, ήταν παρών ο Παντελής… Το 2022 στο ίδιο έργο θεατές. Έτος παγκοσμίων αγώνων. Η δυνατότητα συμμετοχής ήταν ξανά αδύνατη, επειδή διοργανώθηκαν προκριματικοί αγώνες στην παραλία δίχως αδειοδότηση από το αρμόδιο υπουργείο και συνεπώς η συμμετοχή του Παντελή στα δρομικά αγωνίσματα θα στερούνταν νομιμοποίησης.
Και ενώ όλα έδειχναν τελειωμένα, ένα αναπάντεχο ταξίδι άλλαξε τη ροή της ιστορίας. Ο διεθνής παράγοντας έδωσε τη λύση. Ο Παντελής θα συμμετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ναυαγοσωστικής Βετεράνων με το Leuvense Reddingsclub. Η προετοιμασία ξεκίνησε με φιλότιμο και συνέπεια, αλλά συγκρατημένη επιθυμία λόγω κόπωσης. Ο γιος Στάθης προπονούσε τον πατέρα Παντελή σε θάλασσα, βουνό, στάδιο και σπίτι. Όσο αυξανόταν η κούραση μειωνόταν η όρεξη. Όσο μειωνόταν η όρεξη εξασθενούσε η επιθυμία. Ο Στάθης προσπαθούσε να του δώσει κουράγιο: «Μην εγκαταλείπεις. Κανείς δεν μπορεί να καταφέρει ό,τι εσύ. Είσαι η μοναδική ελπίδα της Ελλάδας!». «Τι θέλω εγώ τους αγώνες σε αυτή την ηλικία!» απαντούσε εκείνος κουρασμένος. Σε μια προπόνηση, όμως, φάνηκε η φλόγα του πρωταθλητή. «Τρέξε για τη χαρά της συμμετοχής που σου στερήθηκε και ας τερματίσεις τελευταίος», έλεγε ο Στάθης. Ο Παντελής ξέσπασε: «Είμαι ΠΟΛΥ κουρασμένος. Με το ζόρι προπονούμαι. Πονάει όλο μου το σώμα. Τα μουδιάσματα χειροτέρεψαν και όταν τρέχω δεν αισθάνομαι τα πόδια μου. Δεν ξέρεις πώς είναι να τρέχεις χωρίς να νιώθεις ότι έχεις πόδια». Και τότε έκανε κάτι για πρώτη φορά. Τόλμησε να ονειρευτεί φωναχτά. «Θέλω να φέρω ένα μετάλλιο στην Ελλάδα, αλλά δεν τολμώ να το πω στην περίπτωση που αποτύχω», είπε.
Μετάλλιο… Απαγορευμένη λέξη, για πολλούς λόγους (έλλειψη εμπειριών, υγείας και «συνθηκών»). Άγνωστο εάν ήταν ανοιχτός ο ουρανός και η ευχή εισακούστηκε. H προετοιμασία ολοκληρώθηκε. Ήρθε η ημέρα του ταξιδιού.
Το ταξίδι
Στη γιορτή του Αγίου Ευσταθίου, στις 20 Σεπτεμβρίου 2022, το ταξίδι συμμετοχής στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ήταν δώρο για τους Έλληνες αθλοσώστες, αφού γινόταν πραγματικότητα το όνειρο δεκαετιών. Οι δέκα Έλληνες ταξίδεψαν με δύο πτήσεις. Αθλοσώστες ήταν οι Εφραίμ Χαλκιάς, Εργά Χριστίνα, Βασίλειος-Ισίδωρος Γλυνάτσης, Μάμμας Ζωγραφάκης, Ιωάννης Κενενούνης, Στάθης Αβραμίδης και Παντελής Αβραμίδης. Οι πέντε πρώτοι θα αγωνίζονταν με τον Πρωτέα Καλύμνου και οι δύο τελευταίοι με το Leuvense Reddingsclub. Η αποστολή ενισχύθηκε από τον Τμηματάρχη Εκπαίδευσης ΕΑΝΕ Γιάννη Δημακόπουλο και τη συνοδό του Πρωτέα Κατερίνα Μαστροβασίλη.
Οι νεαροί Έλληνες αθλοσώστες σημείωσαν εννέα πανελλήνια ρεκόρ και έφτασαν στους ημιτελικούς σε δύο αγωνίσματα. Αξιέπαινη συγκομιδή. Ο Παντελής και ο Στάθης ήταν οι μόνοι αθλοσώστες της αποστολής, αφού οι υπόλοιποι είχαν επιστρέψει στην Ελλάδα. Ο πρώτος αγώνας ήταν ο δρόμος 1 χιλιομέτρου. Οι αθλητές εμφανίστηκαν στην παραλία. Μεγαλείο… Πανδαισία… Αθλοσώστες από 56 χώρες, όλων των ηλικιών, θα αγωνίζονταν για τη συμμετοχή ή τη διάκριση. Οι αθλητές παρατάχθηκαν στην εκκίνηση. O Παντελής αγωνίζεται κόντρα σε αθλοσώστες πέντε και δέκα χρόνια νεότερους. Ο αφέτης δίνει το σύνθημα. Η κούρσα ξεκινάει. Οι αθλητές ξεχύνονται στην άμμο σαν ζώα που βρήκαν την πόρτα της κλούβας ανοιχτή. Τρέχουν. Στρίβουν στα σημαιάκια. Ο Παντελής φτάνει στον τερματισμό. Ο Στάθης κοιτάει τους κριτές. Προσπαθεί να καταλάβει τι έχει γίνει. Και ναι! Ο Παντελής είναι παγκόσμιος πρωταθλητής! Η ζωή κυλάει σαν ταινία. Τα δύσκολα χρόνια, τα προβλήματα υγείας, οι ίντριγκες και η κορύφωση…
Ο δεύτερος αγώνας ήταν ο δρόμος ταχύτητας 70 μ. «Είναι από τα αγωνίσματα που δεν προλαβαίνεις να αγχωθείς», είχε πει ο Παντελής σε μια προπόνηση. Ήταν άγνωστο πώς θα τα πάει, μια που το τρέξιμο στην άμμο από την προηγούμενη κούρσα ήταν κουραστικό και δεν του επέτρεψαν να αγωνιστεί με παπούτσια για να προστατέψει τα μουδιασμένα πόδια του, «γιατί αυτό θα έδινε πλεονέκτημα έναντι των άλλων αθλητών», εξήγησε ο αφέτης. Ο Παντελής είναι ξανά ο γηραιότερος της κούρσας, με έξι χρόνια διαφορά από τους αντιπάλους του. Δίνεται η εκκίνηση. Τρέχει τρίτος σε όλη την κούρσα. Έχει το χάλκινο στα χέρια του. Την τελευταία στιγμή βλέπει τους προπορευόμενους αθλητές να μειώνουν ταχύτητα και νομίζει ότι έχουν περάσει τη γραμμή του τερματισμού. Τραγικό λάθος. Χαλαρώνει. Τότε πετάγεται ένας αθλοσώστης και με ένα μέτρο διαφορά του παίρνει το χάλκινο μετάλλιο από τα χέρια. Είναι μια τέταρτη θέση σε παγκόσμιους αγώνες αποτυχία; Φυσικά και όχι, αλλά δεν είναι η πρώτη θέση. Ο Παντελής ήταν απαρηγόρητος που τερμάτισε τέταρτος, αλλά η στενοχώρια δεν επισκίασε την προηγούμενη επιτυχία.
Ο Πάολο Κοέλιο λέει στον «Αλχημιστή» ότι μια αναζήτηση ξεκινάει με την τύχη του πρωτάρη και τελειώνει πάντα με τη δοκιμασία του κατακτητή. Πώς είναι να βλέπεις κάθε βράδυ το ίδιο όνειρο και ένα πρωί να πραγματοποιείται; Ο Παντελής κατέκτησε χρυσό μετάλλιο. Δικαίωση για τον «αθλητή» και τον «άνθρωπο». Τον αθλητή που στερήθηκε δύο φορές τη συμμετοχή σε πανευρωπαϊκούς αγώνες. Τον άνθρωπο που από 8 ετών, γεννημένος στον πόλεμο, έκανε 42 επαγγέλματα για να ζήσει.
Απονομή
Δεν είπε τι περνούσε από το μυαλό του την ώρα της απονομής γιατί δεν του αρέσουν τα «ηχηρά μηνύματα», αλλά οι πράξεις. Την απονομή έκανε ο γενικός γραμματέας και «πατέρας» της ILS, Dr Harald Vervaecke. Αθλοσώστες και εκπρόσωποι ομάδων από Μπανγκλαντές, Ινδία, Γερμανία και Βέλγιο σήκωσαν τον Παντελή στα χέρια τους ζητωκραυγάζοντας «Hellas, Hellas!». Συγχαρητήρια έδωσαν μεταξύ άλλων ο ILS President Graham Ford και ο σκηνοθέτης του Baywatch, Greg Bonann, που χαρακτήρισε την επιτυχία «φανταστική»…
Αβραμίδης
