PLUS
Η είσοδος της χώρας στο ΔΝΤ, οι διαπραγματεύσεις, άγνωστα γεγονότα της εποχής του πρώτου Μνημονίου, αποφάσεις που έκριναν την πορεία του ελληνικού χρέους αλλά και διάφορες λεπτομέρειες αναφέρονται στο βιβλίο του πρώην υπουργού Οικονομικών, Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
Άφησε όμως πολλές αιχμές κατά της στάσης του ΔΝΤ στην ελληνική οικονομική κρίση ε εκπομπή του ΣΚΑΙ.
Η αποκάλυψη Προβόπουλου για το έλλειμμα οδήγησε την κυβέρνηση Παπανδρέου σε αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων, σε περίπτωση που χρειάζονταν χρηματοδότηση και οι αγορές το αρνούνταν. Όπως είπε ο Γ. Παπακωνσταντίνου, όταν έθετε τον προβληματισμό στους ομολόγους του, η απάντηση που έπαιρνε ήταν: «Εσείς κάντε τη δουλειά σας πάρτε μέτρα και οι αγορές θα αντιδράσουν θετικά, δεν θα έχετε πρόβλημα».
Ενώ συμπλήρωσε:«οι αγορές όμως ήθελαν εγγύηση ότι θα έπαιρναν να λεφτά τους και αυτή τη εγγύηση δεν μας την έδινε κανείς. Ήταν λοιπόν ζήτημα ευθύνης να βρούμε εναλλακτικές και κάπως έτσι ξεκίνησε η συζήτηση με το ΔΝΤ, αφού η μόνη πηγή χρηματοδότησης, εκ του καταστατικού του, ήταν το Ταμείο» αποκάλυψε ο κ. Παπακωνσταντίνου.
Σχετικά με την ρύθμιση του ελληνικού χρέους, ο πρώην ΥΠΟΙΚ είπε: «Η λέξη αναδιάρθρωση χρέους ήταν απαγορευμένη ρητά ακόμη και ως αναφορά στο Eurogroup. Μια φορά το είπε ο Ολλανδος ΥΠΟΙΚ και ο Τρισέ απείλησε να φύγει λέγοντας ότι ως γνωστόν τα πράγματα διαρρέουν και ότι αυτή τη στιγμή η λέξη αυτή βρίσκεται στα ειδησεογραφικά πρακτορεία και θα δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα για τις υπόλοιπες χώρες, και για την ακεραιότητα του ίδιου του ευρώ».
Ο κ. Παπακωνσταντίνου αποκαλύπτει πως γνώριζαν όλοι τον Φεβρουάριο του 2011, πως ο στόχος για έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις 50 δισεκατομμυρίων ευρώ δεν ήταν ρεαλιστικό, αφήνοντας και πάλι αιχμές κατά του Ταμείου.
“Είναι μία απόφαση που έρχεται από το ΔΝΤ, στην οποία εμείς αντιδράμε και λέμε είναι πάρα πολύ μεγάλο, δεν είναι ρεαλιστικό, και η πρόταση αυτή έρχεται, γιατί το ΔΝΤ βλέπει το θέμα της βιωσιμότητας και λέει ότι εφόσον αποκλείεται αυτή τη στιγμή να υπάρξει μία μετακύλιση ή αναδιάρθρωση του χρέους, πρέπει να δείξουμε στις αγορές, ότι μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα από πώληση δημόσιων περιουσιακών στοιχείων θα μπορέσει να μειωθεί το χρέος, 50 δις, 20 μονάδες του ΑΕΠ. Αν καταφέρουμε να το κάνουμε αυτό, αυτό θα καθησυχάσει τις αγορές. Άρα κι εδώ το Ταμείο έρχεται, προτείνει κάτι το οποίο δεν είναι ρεαλιστικό, και το ξέραμε όλοι μας, απλώς ελπίζαμε ότι αυτό θα αγοράσει λίγο χρόνο ως προς τις αγορές”.
Παραδέχεται πως το πρώτο μνημόνιο έβγαζε σε αδιέξοδο:
«Καταλήξαμε όχι απλώς σε ένα πρόγραμμα που δεν είχε απομείωση χρέους, είτε με κούρεμα, είτε με μετακύλιση σε μεταγενέστερο χρόνο των λήξεων των ομολόγων, αλλά και ένα πρόγραμμα το οποίο όλοι ήξεραν εκ των προτέρων ότι είχε χαρακτηριστικά τιμωρητικά» σημειώνει και συνεχίζει:
«Δηλαδή επιτόκια υπερβολικά ψηλά, χρόνους αποπληρωμής, πολύ μικρούς. Στο Εurogroup που ενέκρινε το ελληνικό πρόγραμμα, όχι ένας αλλά πολλοί, από την επιτροπή από το Εuroworking Group που είχε κάνει την τεχνική προετοιμασία».
