PLUS
Σοκ έχει προκαλέσει η πρόταση της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής για αλλαγές στο άρθρα του Ποινικού Κώδικα που αφορούν τόσο στην κατάργηση των ισοβίων του ν.1608/50 περί καταχραστών, αλλά στο άρθρο 187 για την εγκληματική οργάνωση που θέτει ως προϋπόθεση για την στοιχειοθέτηση του αδικήματος τον προσπορισμό οικονομικού οφέλους.
Ειδικότερα, η τροπολογία που ετοιμάζεται, έρχεται να αλλάξει άρδην το σκηνικό για την τιμωρία των κατηγορουμένων της Χρυσής Αυγής ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης. Κι αυτό γιατί θέτει ως αναγκαία προϋπόθεση για την τιμωρία τους το οικονομικό όφελος. Προαπαιτούμενο δηλαδή που δεν υπάρχει στη δικογραφία για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής.
Πρόκειται για αμνηστία
Η πρόταση αυτή, λένε εισαγγελείς και δικαστές, σε περίπτωση που υιοθετηθεί, ισοδυναμεί με αμνηστία για τους κατηγορούμενους της Χρυσής Αυγής οι οποίοι βαρύνονται με το αδίκημα της ένταξης και διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης. Και αυτό γιατί δεν θα μπορεί να στοιχειοθετηθεί το αδίκημα αφού δεν προκύπτει οικονομικό όφελος για τους κατηγορουμένους.
Χαράλαμπος Αθανασίου: Δεν δεσμεύομαι από τις προτάσεις
Κύκλοι του Υπουργείου πάντως, από την πλευρά τους σημειώνουν με νόημα, ότι οι προτάσεις των επιτροπών δεν υιοθετούνται κατ’ ανάγκη και δεν είναι δεσμευτικές για τον Υπουργό. Με τον τρόπο αυτό αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο η επίμαχη πρόταση να μείνει μόνο στα χαρτιά και να μη μπορέσει τελικά να περάσει.
Ευνοημένοι οι καταχραστές
Ο ίδιος θόρυβος έχει προκληθεί και για το ν.1608/50 αφού η πρόταση της επιτροπής είναι η κατάργηση των ισόβιων (και επιβολή ποινής μέχρι 20 χρόνια) για τους καταχραστές του δημοσίου σε περίπτωση που καταδικαστούν για απιστία ή υπεξαίρεση μεγάλων ποσών. Δικαστές και εισαγγελείς υποστηρίζουν ότι εάν περάσει μία τέτοια διάταξη θα δώσει συγχωροχάρτι σε δεκάδες ανοιχτές δικογραφίες διασπάθισης δημόσιου χρήματος, αφού θα πρόκειται για ευνοϊκότερο από τον προηγούμενο νόμο και θα έχει αναδρομική ισχύ.
Οι ίδιες πηγές αναρωτιούνται μάλιστα γιατί η επιτροπή επέλεξε αυτή τη χρονική συγκυρία να προβεί σε μία τέτοια πρόταση, τη στιγμή που η χώρα ταλανίζεται από την οικονομική κρίση συνεπεία της κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος.
Οι υπέρμαχοι της διάταξης πάντως υποστηρίζουν ότι δεν μπορεί να τιμωρείται ένα οικονομικό έγκλημα όσο και η αφαίρεση μίας ανθρώπινης ζωής (δηλαδή με ισόβια) καθώς παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας, η οποία είναι βασική αρχή του Συντάγματος.
