PLUS
Εντυπωσιάζει ο τρόπος με τον οποίο επέλεξε να διαψεύσει ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό, κατά τη διάρκεια κατάθεσής του στο ΜΟΔ Αθηνών όπου εκδικάζεται η υπόθεση της Τζωρτζίνας, ο ιατροδικαστής Σωτήρης Μπουζιάνης.
Του Πέτρου Κουσουλού
Μια αντιπαραβολή όλων όσων κατέθεσε προανακριτικά και ανακριτικά σε σχέση με ορισμένες αναφορές του στο ακροατήριο πείθουν και τον πλέον αδαή ότι (και σε αυτή την περίπτωση) κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας.
Στο Ανθρωποκτονιών αλλά και ενώπιον της κυρίας Σαλάππα ο ιατροδικαστής ανέφερε ότι από τον εργαστηριακό έλεγχο δεν προέκυψαν κακώσεις είτε εσωτερικά είτε εξωτερικά. Ωστόσο, στο ΜΟΔ αυτός ο λαμπρός επιστήμονας έπαιξε 1-2 (για να χρησιμοποιήσω ποδοσφαιρικούς όρους) με την πλευρά της υπεράσπισης σχετικά με οίδημα το οποίο φέρεται να είχε το εννιάχρονο, άτυχο, κορίτσι στο χόριο της τραχείας. Η πλευρά της κατηγορουμένης «πίεσε» (sic) τον κ. Μπουζιάνη εμφανίζοντάς του ένα νέο καινοφανές σενάριο.
Βάσει αυτού του σεναρίου λοιπόν το φερόμενο οίδημα στην τραχεία «μαρτυρά» ότι η Τζωρτζίνα διασωληνώθηκε, άρα ότι ήταν ζωντανή την ώρα που μπήκαν οι γιατροί στο δωμάτιο και ότι αυτοί (οι γιατροί) της χορήγησαν κατά λάθος κεταμίνη σε δόση-μαμούθ, κάτι που φυσικά απέκρυψαν στη συνέχεια!
Σε όλο αυτόν τον χορό του παραλογισμού λοιπόν ο Μπουζιάνης έγνεφε καταφατικά συμμετέχοντας στο πάρτι και διαψεύδοντας τον εαυτό του, ο οποίος, να σημειώσω, επεσήμανε ότι η αναφορά του σε «θανατηφόρα δόση κεταμίνης» έγινε καθ’ υπόδειξιν του τοξικολόγου Νίκου Ράικου! Ανασκόπησα, λοιπόν, το αρχείο μου προκειμένου να θυμηθώ και να μοιραστώ μαζί σας τι ακριβώς είχε καταθέσει αυτός ο λαμπρός επιστήμονας στο παρελθόν.
Ας ξεκινήσουμε με το Ανθρωποκτονιών, δηλαδή την προανακριτική κατάθεση του κ. Μπουζιάνη. Εκεί ο ιατροδικαστής έκανε λόγο για θανατηφόρα δόση κεταμίνης χωρίς να μνημονεύσει τον κ. Ράικο. Από μόνος του είπε επί λέξει: «Η συγκέντρωση της κεταμίνης στο μεταθανάτιο δείγμα αίματος της Δασκαλάκη ήταν ίση με 6,5 μg/mL. Η συγκέντρωση αυτή είναι τοξική-θανατηφόρα γιατί είναι πολύ υψηλή, όπως προκύπτει και από τη διεθνή βιβλιογραφία».
Μάλιστα στη συνέχεια της κατάθεσής του ο εν λόγω επιστήμονας εξηγεί αναλυτικά τον χρόνο που χρειάζεται προκειμένου κάποιος να δολοφονηθεί από κεταμίνη, λέγοντας ότι χρειάζονται ελάχιστα δευτερόλεπτα εάν χορηγηθεί ενδοφλεβίως, 1-5 λεπτά εάν χορηγηθεί ενδομυϊκά, 5-10 λεπτά εάν χορηγηθεί ενδορινικά και 15-20 λεπτά εάν χορηγηθεί από το στόμα. «Από όλα τα ανωτέρω προκύπτει ότι ο θάνατος της Δασκαλάκη Γεωργίας επήλθε συνέπεια θανατηφόρου δηλητηρίασης από φαρμακευτική ουσίας. Το ότι ο θάνατος της Δασκαλάκη επήλθε ταχέως μετά τη χορήγηση της συγκεκριμένης δόσης κεταμίνης επιβεβαιώνεται, εν μέρει, και από τα ευρήματα της ιστολογικής εξέτασης…».
Πάμε τώρα και σε αυτά τα οποία κατέθεσε ο κ. Μπουζιάνης στην ανακρίτρια:
– ΕΡ.: Από τη νεκροψία-νεκροτομή διαπιστώσατε κάποιες πρόσφατες εξωτερικές κακώσεις, είτε εξωτερικά είτε εσωτερικά, σε κάποια όργανα, οι οποίες θα μπορούσαν να συσχετιστούν με τον θάνατο;
– ΑΠ.: Εξωτερικές κακώσεις δεν υπήρχαν που να είχαν κάποια σχέση με τον θάνατο.
Και σε άλλο απόσπασμα:
– ΕΡ.: Το γεγονός ότι βρέθηκε η nor-ketamine στα ούρα της θανούσης τι σηματοδοτεί;
– ΑΠ.: Αυτό σημαίνει ότι όταν χορηγήθηκε κεταμίνη στην Τζωρτζίνα, αυτή ευρίσκετο εν ζωή, δηλαδή τα όργανά της λειτουργούσαν κανονικά ώστε να μεταβολίσουν τη συγκεκριμένη ουσία. Γι’ αυτόν τον λόγο βρέθηκε ο μεταβολίτης της κεταμίνης στα ούρα. Όταν ένας οργανισμός λαμβάνει οποιαδήποτε ουσία, εφόσον είναι ζωντανός, αρχίζει ο άμεσος ο μεταβολισμός αυτής της ουσίας. Εάν όμως έχουν παύσει ζωτικές λειτουργίες του, οποιαδήποτε ουσία κι αν χορηγηθεί στον οργανισμό, αυτή δεν θα ανιχνευθεί κατά την τοξικολογική εξέταση των βιολογικών υλικών. Στην περίπτωση της Τζωρτζίνας γι’ αυτό δεν ανιχνεύθηκε το ροκουρόνιο και η αδρεναλίνη που της χορήγησαν οι γιατροί κατά τη διάρκεια της ανάνηψης, τίποτε άλλο δεν έχω να προσθέσω.
Σε αυτή την κατάθεση λοιπόν ο κ. Μπουζιάνης δεν αναφέρεται πουθενά σε οίδημα στην τραχεία, καθώς επισημαίνει ότι κακώσεις δεν υπήρχαν.
Τα συμπεράσματα δικά σας…
