PLUS
Ο αθέατος «πόλεμος» των ιατροδικαστών με φόντο τους θανάτους-δολοφονίες της Μαλένας και της Ίριδας προκύπτει από το σύνολο των καταθέσεων που δόθηκαν ενώπιον της 35ης τακτικής ανακρίτριας και αποκαλύπτει σήμερα η «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ».
Του ΠΕΤΡΟΥ ΚΟΥΣΟΥΛΟΥ
Η έρευνα της εφημερίδας και οι μαρτυρίες-ντοκουμέντα που βρίσκονται στη διάθεσή μας αποκαλύπτουν την πλήρη αλήθεια αλλά και πολλές αντιφάσεις, καθώς ιατροδικαστές (Αγγελική Τσιόλα) οι οποίοι τον περασμένο Αύγουστο κατέθεσαν για ασφυκτικό θάνατο στην περίπτωση της Ίριδας, έφτασαν στο σημείο στη συμπληρωματική κατάθεση (20.1.2023) να κάνουν λόγο για απροσδιόριστο θάνατο του βρέφους!
Για όσους γνωρίζουν το παρασκήνιο της υπόθεσης, η κυρία Τσιόλα ένιωσε εκτεθειμένη από το όσα κατέθεσε (δις) η παθολογοανατόμος που εξέτασε αρχικά το βρέφος, Αντιγόνη Μητσέλου. Ενώπιον των ανακριτικών Αρχών η συγκεκριμένη επιστήμονας όχι μόνο αποκάλυψε ότι η αιτία θανάτου της Ίριδας δεν ήταν η αγενεσία φλεβόκομβου όπως καταγράφηκε στην ιατροδικαστική εξέταση, αλλά ότι είχε ενημερώσει επ’ αυτού αλλά και των ασφυκτικών ευρημάτων που είχε εντοπίσει την κυρία Τσιόλα, η οποία φέρεται να τη διαβεβαίωνε ότι δεν υπήρχαν «νεκροψιακά και νεκροτομικά ευρήματα»! Ουσιαστικά η παθολογοανατόμος εγκαλεί την προϊσταμένη της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Πατρών για απόκρυψη στοιχείων και κακώσεων, όπως το μικρό τραύμα (λύση της συνεχείας του στοματικού βλεννογόνου) που εντοπίστηκε μέσα στο στόμα της Ίριδας. «Αν είχα μάθει γι’ αυτήν την κάκωση τότε, βεβαίως θα το λάμβανα υπόψη για την όλη μικροσκοπική εικόνα, διότι αυτά που έχω γράψει στην έκθεση συνάδουν και με ασφυκτικά φαινόμενα», κατέθεσε επί λέξει.
Η έρευνα της «Μ» αποκαλύπτει και τη δεύτερη, συμπληρωματική, κατάθεση του παθολογοανατόμου, που ορίστηκε από τους κ. Καρακούκη και Καλόγρηα, Χρήστου Ευτυχιάδη, ο οποίος μέσω της ειδικής χρώσης που εφάρμοσε στην περίπτωση της Ίριδας αποκάλυψε ασφυκτικό θάνατο. Σε αντίθεση με όλα όσα ανέφερε το προηγούμενο διάστημα με δηλώσεις του σε ΜΜΕ ο νέος συνήγορος της Πισπιρίγκου περί αναίρεσης των όσων είχε καταθέσει αρχικά ο παθολογοανατόμος, αποκαλύπτεται ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει! Ο κ. Ευτυχιάδης κατά τη διάρκεια της δεύτερης παρουσίας του στο ανακριτικό γραφείο υπεραμύνθηκε της επιλογής του (χρώση fibronectin), παραθέτοντας μάλιστα σχετική βιβλιογραφία του Rennard B. Dettmeyer βάσει της οποίας με αυτόν τον τρόπο μπορεί να σημειωθεί διαφορική διάγνωση μεταξύ ασφυξίας έναντι αιφνίδιου βρεφικού θανάτου.
Την ίδια στιγμή για υποξία στην περίπτωση της Μαλένας κατέθεσε η ιατροδικαστής Χριστίνα Τσάκωνα, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει και η κατάθεση του Σωκράτη Τσαντίρη, ο οποίος ολοκληρώνοντας τη μαρτυρία του επεσήμανε ότι «τρεις θάνατοι παιδιών στην ίδια οικογένεια είναι εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο να συμβούν. Η συνδυαστική γνώση των τριών θανατηφόρων συμβάντων με προβληματίζει».
Από το σύνολο των καταθέσεων προκύπτει το εξής, ανησυχητικό, συμπέρασμα. Ότι τις ημέρες της κρίσης (όταν σημειώθηκαν οι θάνατοι Μαλένας και Ίριδας) ιατροδικαστές και παθολογοανατόμοι αδυνατούσαν να συνεννοηθούν. Προτάσσοντας τον επιστημονικό εγωισμό τους, χάνοντας ευρήματα (σύμφωνα με τη γνωμοδότηση-κόλαφο των Καρακούκη – Καλόγρηα) και στις δύο περιπτώσεις απέδωσαν σε παθολογικά αίτια τους θανάτους, χωρίς καν (όπως η Χριστίνα Τσάκωνα) να λάβουν υπόψη τους τον ιατρικό φάκελο του θύματος (Μαλένα). Όμως ακόμη και σήμερα ορισμένοι εξ αυτών προκειμένου να περισώσουν το επιστημονικό τους κύρος αγνοούν ή παρερμηνεύουν ευρήματα που οι ίδιοι στο παρελθόν θεωρούσαν σημαντικά ή πειστήρια.
Πλέον όλων αυτών αξίζει να σημειωθεί ότι στη συμπληρωματική κατάθεσή της η κυρία Αγγελική Τσιόλα υποεκτιμά ακόμη και την εύρεση του ματωμένου πανιού της Ίριδας, που η ίδια προέτασσε σε επιστολές που έστελνε στο Ανθρωποκτονιών και στην Εισαγγελία ζητώντας συνδυαστικό επανέλεγχο για τις περιπτώσεις των τριών παιδιών από την Πάτρα. Η ιατροδικαστής επιμένει ότι η κάκωση μέσα στο στόμα της Ίριδας αποτελεί μεταθανάτιο εύρημα, το οποίο προκλήθηκε κατά τη διάρκεια της προσπάθειας αναζωογόνησης. Όμως κάτι τέτοιο έρχεται σε αντίθεση με αυτά που κατέθεσε ο διασώστης του ΕΚΑΒ που προσπάθησε να επαναφέρει στη ζωή το βρέφος, αλλά και η αδελφή της κατηγορουμένης, Δήμητρα Πισπιρίγκου, η οποία επεσήμανε ότι το πρωί που σηκώθηκε και πήγε στην κούνια είδε συγκεκριμένα σημάδια στο πρόσωπο της αδικοχαμένης ανιψιάς της, τα οποία ήταν ίδια με εκείνα της φωτογραφίας που της επέδειξε η ανακρίτρια!
Η πρώτη κατάθεση της Αγγ. Τσιόλα
Καταθέτοντας στις 18 Αυγούστου 2022 στην ανακρίτρια κυρία Τζωρτζάτου ανέφερε ότι η Ίριδα κατέληξε από ασφυκτικό θάνατο. Χαρακτήρισε το πανάκι ως πειστήριο και έκανε λόγο για έντονο πνευμονικό οίδημα, το οποίο είχε καταγράψει και την είχε προβληματίσει. Αναφερόμενη στο τι έπραξε αμέσως μετά τον θάνατο της Ίριδας σημείωσε: «…Μετά τη νεκροτομή αφού είχα και επικοινωνία με τους γονείς του βρέφους, όπως συμβαίνει συνήθως επειδή είχαμε δεύτερο θάνατο στην ίδια οικογένεια μέσα σε περίπου δύο χρόνια, γεννήθηκαν προβληματισμοί για την οικογένεια, αν υπήρχε κάτι παθολογικό… Επίσης είχα ένα πειστήριο που μου παραδόθηκε σε δεύτερο χρόνο, το πανάκι με το αιματηρό υγρό… Επίσης με προβλημάτισε το αιμορραγικό πνευμονικό οίδημα το οποίο δεν το συναντάμε συνήθως. Το αιμορραγικό πνευμονικό οίδημα το συναντάμε σε περιπτώσεις παρατεταμένης υποξίας. Θα μπορούσε να είναι σε ενήλικες χρήστες ουσιών. Η συγκεκριμένη παθολογία σε παιδιά δεν γίνεται να βρεθεί. Δεν μου έχει τύχει να συναντήσω τόσο έντονο αιμορραγικό πνευμονικό οίδημα…».
Σε ό,τι αφορά τον φλεβόκομβο η ιατροδικαστής επεσήμανε ότι «δεν θα απέδιδα ως αιτία θανάτου την υποπλασία με βάση τις γενικές πληροφορίες που έχουν έρθει σε γνώση μου».
Ανακρίτρια: Εμμένετε στην αιτία θανάτου;
Τσιόλα: …Όχι σε καμία περίπτωση δεν εμμένω στην αιτία θανάτου με βάση την ιστολογική αυτή επανεκτίμηση (σ.σ. του κ. Ευτυχιάδη) … χωρίς να μπορώ να κάνω αξιολόγηση αυτής… Όπως ήταν δεσμευτική η έκθεση της κυρίας Μητσέλου, έτσι δεσμευτική θα ήταν κι αυτή (σ.σ. Ευτυχιάδη) ως αιτία θανάτου που θα κατέγραφα την ασφυξία…
Ανακρίτρια: Με βάση τις γνώσεις και την εμπειρία σας υφίσταται πιθανότητα να συνέβη στο βρέφος κάποιο ατύχημα που να προκαλέσει ασφυκτικό θάνατο;
Τσιόλα: …Με βάση αυτά που μου είπατε από τη θέση και μόνο που βρέθηκε το βρέφος στην κούνια του, η οποία δεν είναι πρηνής, αλλά ήπια, δηλαδή ανάσκελα, απομακρυνόμαστε και αποκλείουμε το ενδεχόμενο της ατυχηματικής απόφραξης…». Μάλιστα η κυρία Τσιόλα προσδιόρισε τον θάνατο της Ίριδας κοντά στην ώρα που κλήθηκε το ΕΚΑΒ, ενώ σε ό,τι αφορά το τραύμα στο στόμα επεσήμανε ότι «έχει προκληθεί κατά τη διάρκεια της αναζωογόνησης.
Ανακρίτρια: Σας ζητήθηκε ποτέ από κάποιον από το οικογενειακό περιβάλλον του βρέφους να τους αποδώσουμε το πανάκι τύπου πετσετέ που σας έχει αποσταλεί από την Αστυνομία Πατρών; Σε καταφατική περίπτωση, από ποιον και πότε;
Ναι, τηλεφωνικώς από τη μητέρα. Δεν θυμάμαι ακριβώς πότε, πάντως πρέπει να ήταν κατά τη νοσηλεία του μεγαλύτερου παιδιού της οικογένειας. Μου ζήτησε ευγενικά να πάρει το πανάκι πίσω, εγώ της το αρνήθηκα και της εξήγησα ότι το πανάκι αποτελεί πειστήριο. Μου το ζήτησε ευγενικά γιατί ήθελε να κρατήσει τα πράγματα του μωρού, όπως μου είπε.
Θα μπορούσε να έχει γίνει απόφραξη των αεροφόρων οδών με το πανάκι;
Δεν το γνωρίζω…
Η δεύτερη κατάθεση
Το εντυπωσιακό της δεύτερης κατάθεσης της κυρίας Τσιόλα είναι ότι όχι μόνο αμφισβητεί τη μέθοδο Ευτυχιάδη και τη γνωμοδότηση Καρακούκη – Καλόγρηα, η οποία, όπως λέει, καταγράφει «ψευδείς κακώσεις», αλλά και τον ίδιο της τον εαυτό, καθώς υπενθυμίζεται ότι εκείνη ήταν που είχε κινήσει τις διαδικασίες (με επιστολές στην Εισαγγελία και στο Ανθρωποκτονιών) προκειμένου μετά τον θάνατο της Τζωρτζίνας να γίνει μια συνδυαστική έρευνα για την υπόθεση της Πάτρας, την οποία μάλιστα επιθυμούσε να αναλάβει! Στο δεύτερο ραντεβού της με την ανακρίτρια η ιατροδικαστής κάνει λόγο όχι για ασφυξία, αλλά για «απροσδιόριστο» θάνατο, φτάνοντας στο σημείο να υποεκτιμήσει την αξία του ματωμένου πανιού, το οποίο η ίδια χαρακτήριζε ως πειστήριο!
Ακολουθούν τα βασικότερα σημεία της κατάθεσής της.
Ανακρίτρια: Διαπιστώσατε στη συγκεκριμένη περίπτωση αιμορραγική διήθηση;
Τσιόλα: Δεν υπάρχει προκληθείσα κάκωση. Οι κακώσεις οι οποίες αναφέρονται στην έκθεση των γνωμοδοτούντων κ. Καρακούκη και Καλόγρηα είναι ψευδείς. Στη σελίδα επτά αναφέρουν κακώσεις κάτω από το στοματικό βλεννογόνο στο άνω χείλος του στόματος αριστερά της μεσότητας και δύο εκδορές στη βάση του αριστερού ρουθουνιού…
Σύμφωνα με την από 18 Αυγούστου 2022 κατάθεσή σας η λύση της συνέχειας του στοματικού βλεννογόνου που καταγράφεται στην ανωτέρω ιατροδικαστική σας έκθεση είναι μεταθανάτια και προκλήθηκε κατά τη διάρκεια της αναζωογόνησης. Σας θέτω υπόψη ότι η θεία του βρέφους, ο πρώτος άνθρωπος που φέρεται να βρήκε, να σήκωσε το βρέφος από την κούνια του πριν δηλαδή αρχίσει οποιαδήποτε προσπάθεια αναζωογόνησης από ιατρικό ή νοσηλευτικό προσωπικό, έχει καταθέσει τόσο προανακριτικά όσο και ανακριτικά επιβεβαιώνοντας ως προς τούτο συγκεκριμένα την προανακριτική της κατάθεση ότι όταν το σήκωσε από την κούνια του είχε την εικόνα που αποτυπώνει ανωτέρω φωτογραφία με αριθμό 4168. Εσάς η φωτογραφία αυτή τι αποδεικνύει;
Όπως είπα η λύση της συνέχειας του βλεννογόνου επήλθε κατά τη διάρκεια της καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης. Η αποξήρανση είναι ένα από τα σημεία που δεν παρατηρούνται και δεν αποτελεί βλάβη.
Ο γιατρός του ΕΚΑΒ κύριος Απατζίδης έχει καταθέσει ότι φορούσαν γάντια και ήταν πολύ προσεκτικοί και το σημείο που υπάρχουν πιθανότητες να τραυματιστεί κάποιος ασθενής ελαφρώς κατά την τοποθέτηση λαρυγγικής μάσκας για αερισμό είναι ο ουρανίσκος. Και ότι δεν του έχει τύχει ποτέ να τραυματιστεί κάπου αλλού στο στόμα κάποιος ασθενής κατά την τοποθέτηση αυτού του σωλήνα. Θέλετε να προσθέσετε κάτι άλλο εσείς;
Γνωρίζω ότι όταν το περιστατικό είναι επείγον όπως κατέθεσα και στην προηγούμενη κατάθεση μου και όπως ήταν και το συγκεκριμένο περιστατικό από τη φύση του επείγον … O κ. Απατζίδης αναφέρεται στα πιθανά σημεία στα οποία θα μπορούσε να έχει προκληθεί κάκωση και τραυματισμός, συμφωνώ ότι αν δηλαδή ήταν από τη σωλήνα θα ήταν υπερώα κατά πάσα πιθανότητα. Να υπενθυμίσω όμως ότι σύμφωνα με τις φωτογραφίες που εγχείρισα και στην προηγούμενη κατάθεσή μου και αποκομίζουν τα στάδια τοποθέτησης της λαρυγγικής μάσκας, ο γιατρός στέκεται πίσω από το κεφάλι του ασθενούς και με τα δάχτυλα ανασηκώνει το χείλος προκειμένου να τοποθετηθεί η λαρυγγική μάσκα…
Στην ίδια ως άνω φωτογραφία και στο σύνολο των φωτογραφιών της σορού που διαλαμβάνονται στον ίδιο ψηφιακό δίσκο και θα σας θέτω υπόψη εντοπίζετε κάποια σημάδια ή τραύματα στον κορμό της σορού του βρέφους;
Κυάνωση των ονύχων και στον θώρακα σημεία νυγμών που δεν τα αξιολογούμε, δεν τα αναφέρουμε…
Ποιος είναι ο λόγος που καταγράψετε τη μικρή λύση της συνέχειας του βλεννογόνου την οποία χαρακτηρίζετε ως μεταθανάτια στα πλαίσια αναζωογόνησης, αλλά όχι και τα ανωτέρω σημάδια στον κόσμο του βρέφους εφόσον και η τελευταία έγινε στα ίδια πλαίσια;
Η λύση της συνέχειας του στοματικού βλεννογόνου δεν είναι κάτι το σύνηθες…
Στην από 18 Αυγούστου 2022 κατάθεσή σας την έχετε αναφερθεί στις επικοινωνίες με την παθολογοανατόμο κυρία Μητσέλου, η τελευταία ενώπιον μας αρχικά κατέθεσε ότι επικοινώνησε μαζί σας και σας ξεκαθάρισε γιατί έγραψε πως δεν εντόπισε φλεβόκομβο και ότι σας ανέφερε ότι διαπίστωσε ότι υπήρχε νεύρωση του μυοκαρδίου που μπορούσε να δώσει παλμούς και να λειτουργήσει ο φλεβόκομβος. Επίσης ότι μετά τη σύνταξη της έκθεσης ήδη επικοινώνησε μαζί σας και σας έστειλε φωτογραφίες που της ζητήσατε από το περιστατικό από τα πλακίδια, επισημαίνοντας τα κύρια ευρήματα, τον εγκέφαλο, τους πνεύμονες και το μυοκάρδιο. Επίσης σύμφωνα με συμπληρωματική της κατάθεση προηγήθηκε της σύνταξης της έκθεσής της επικοινωνία της μαζί σας γιατί ήθελε πρώτα να αναφέρει τα ευρήματά της και μετά να προχωρήσει στη σύνταξη της έκθεσης, στην οποία επικοινωνία επιμένατε ότι δεν υπήρχαν ευρήματα νεκροψιακά και νεκροτομικά. Δεδομένης της διάστασης που υφίσταται ως προς το περιεχόμενο της μεταξύ σας επικοινωνίας έχετε κάτι να συμπληρώσετε;
Ασφαλώς και δεν ισχύει, πρόκειται για ψεύδη, θα έλεγα ότι δεσμεύτηκα απόλυτα, όπως οφείλει να κάνει κάθε ιατροδικαστής από την παθολογοανατομική έκθεση της κυρίας Μητσέλου στην οποία έθεσε την αιτία υποπλασία- αγενεσία του ερεθισματαγωγού συστήματος της καρδιάς. Φωτογραφίες από τα πλακίδια ζήτησα πολύ αργότερα και όχι αμέσως μετά την παθολογοανατομική έκθεσή της. Δεν αντιλαμβάνομαι για ποιο λόγο εφόσον ποτέ δεν ανακάλεσε το εύρημα και την αιτία που έθεσε η κυρία Μητσέλου προσπαθεί να με ενοχοποιήσει καταθέτοντας αυτά. Είτε είναι ανεπαρκής είτε απέστειλε μια έκθεση με ένα αίτιο θανάτου, το οποίο δεν ήταν για εκείνη το πραγματικό! Θα περιμένω να μου δώσετε τη δυνατότητα να έχω πρόσβαση στις καταθέσεις της και να διερευνήσετε τον λόγο για τον οποίο ψεύδεται.
Τι εννοείτε όταν λέτε «να με ενοχοποιήσει»;
Αναφέρει στην κατάθεσή της ότι επικοινωνήσαμε τηλεφωνικά αφού απέστειλε την έκθεσή της και με ενημέρωσε ότι υπήρχαν νευρικές απολήξεις στο μυοκάρδιο που λειτουργούσαν ως κόμβος νευρικές απολήξεις… Κατάθεσε ότι υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία για να με ενημερώσει για τη μη ορθότητα του συμπεράσματός της, χωρίς να συντάξει συμπληρωματική έκθεση, ενώ σαν δικαστική παθολογοανατόμος και καθηγήτρια γνωρίζει τι προστάζει η προανακριτική διαδικασία… Εννοώ ότι γνωρίζει ότι αυτή η έκθεση αποστέλλεται στις Αρχές και θα έπρεπε να έχει μεριμνήσει γι’ αυτό! Επίσης προκύπτει σαφώς ότι ψεύδεται και δεν γνωρίζω τον λόγο…
Θα μπορούσε κάποιος να αντλήσει συμπεράσματα από φωτογραφίες της σορού για κακώσεις, βλάβες και τραύματα;
Με επιφύλαξη, αν δεν έχει προηγηθεί φυσική εξέταση της σορού όχι από τον ιατροδικαστή που θα κληθεί να εκφέρει άποψη από φωτογραφικό υλικό, αλλά να μην έχει προηγηθεί η φυσική επαφή από κανένα ειδικό πρόσωπο γι’ αυτό.
Δηλαδή αν έχει προηγηθεί φυσική εξέταση της σορού δεν θα μπορούσε ειδικό πρόσωπο με την έννοια που προαναφέρατε να αξιολογήσει φωτογραφίες σορού;
Όχι, γιατί σε αυτή την περίπτωση αξία διαγνωστική έχει η άποψη του νεκροτομούντος.
Υπάρχει περίπτωση ο νεκροτομών να σφάλλει;
Όχι ποτέ, άλλα πρόσωπα μπορεί.
Έχετε να προσθέσετε κάτι άλλο;
Θα ήθελα να πω για τη χρέωση φιβεμερκτίνης, διότι στην κατάθεσή μου τον Αύγουστο όπως είχα δεσμευτεί από το πόρισμα της κυρίας Μητσέλου έτσι δεσμεύτηκα απόλυτα και από την παθολογοανατομική έκθεση του κυρίου Ευτυχιάδη. Μετά τη μεταστροφή του ότι αυτή η χρώση χρησιμοποιείται για τη διάγνωση εμφραγμάτων και ισχαιμίας και σε καμία περίπτωση δεν θα τη χρησιμοποιούσε αν δεν είχε την πληροφορία ότι το βρέφος έφερε πολλά εξωτερικά ασφυκτικά ευρήματα, για το οποίο έχω πάρει θέση ότι πρόκειται για κακώσεις οι οποίες έχουν επινοηθεί, μπήκα στη διαδικασία του επιστημονικού ενδιαφέροντος να δω την παραπομπή του Ντετμάγιερ… Διαπίστωσα λοιπόν ότι η συγκεκριμένη παραπομπή είναι άστοχη από τον Ντετμάγιερ διότι αν κάποιος είχε ανατρέξει στις δύο αυτές μελέτες Μπρίκμαν Πόρτμαν διαπιστώνει ότι σε καμία από τις δύο αυτές μελέτες δεν αποτελεί αντικείμενο η εν λόγω φράση και διαπίστωση. Δεν μπορεί να αξιολογηθεί καν η αρχική εκτίμηση, αλλά ούτε και να θέσει διάγνωση. Πρόκειται για μια εσφαλμένη τοποθέτηση διότι ανατρέχοντας στη βιβλιογραφία η θετικοποίηση της χρώσης σύμφωνα με τη μελέτη του τμήματος εγκληματολογικής παθολογίας του Πανεπιστημίου Κίνας που σας εγχειρίζω και σε μετάφραση τα αποτελέσματα έδειξαν ότι θετική χρώση μπορούσε να παρατηρηθεί μόνο σε ομάδες εμφράγματος του μυοκαρδίου και μυοκαρδίτιδας, αλλά δεν μπορούσε να βρεθεί σε ομάδες μηχανικής ασφυξίας, ηλεκτροπληξίας, αιμορραγικού σοκ και δηλητηρίασης… Συνεπώς έχει εσφαλμένα ερμηνευτεί με τον αντίθετο τρόπο από τον κ. Ευτυχιάδη και θεωρώ ότι είναι ατυχής η παραπομπή του Ντετμάγιερ στις δύο μελέτες που προανέφερα.
Αναφέρετε για μεταστροφή του κ. Ευτυχιάδη και ότι δεν θα τη χρησιμοποιούσε αν δεν είχε την πληροφορία για εξωτερικά ασφυκτικά ευρήματα από τους κ. Καρακούκη και Καλόγρηα. Όταν λέτε μεταστροφή δεδομένου ότι αφενός ενώπιόν μας (σ.σ. ο κ. Ευτυχιάδης) επανέλαβε ότι με βάση το απόσπασμα του Ντετμάγιερ η χρώση έχει αποδειχθεί να είναι χρήσιμη στη διαφορική διάγνωση ασφυξίας έναντι του αιφνίδιου βρεφικού θανάτου και αφετέρου τη χρησιμοποίησε ενώ είχε την πληροφόρηση και όχι ότι δεν θα τη χρησιμοποιούσε αν δεν είχε την πληροφορία, τι εννοείτε;
– Είχαμε μείνει με την εντύπωση ότι πρόκειται για αξιόπιστη μέθοδο και αξιόπιστο διαγνωστικό δείκτη ως προς τη διάγνωση του σχετικού θανάτου. Αυτό θα βοηθούσε ιδιαιτέρως σε περίπτωση στην οποία θα είχαμε διαγνωστικό αδιέξοδο, οπότε θα προβαίνουμε σε ανοσοϊστοχημεία με τη συγκεκριμένη χρώση…
– Θα μπορούσε λοιπόν σε αυτή την περίπτωση να χρησιμοποιηθεί αυτή η χρώση;
– Δεν συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε χρώσεις οι ιατροδικαστές. Δεν τη γνωρίζαμε τη συγκεκριμένη χρώση και δεν θα μπορούσαμε να την αμφισβητήσουμε.
– Είπατε ότι δεν θα μπορούσατε, τώρα όμως την αμφισβητείτε;
– Ναι γιατί φέρνω αντίθετες μελέτες. Η ανοσοϊστοχημεία είναι βοηθητική για τον παθολογοανατόμο γενικότερα, δεν μπορεί να θέσει όμως αιτία θανάτου…
… Στην ιατροδικαστική σας έκθεση είχατε καταγράψει ως αιτία θανάτου αγενεσία, υποπλασία, πνευμονικό οίδημα. Στην κατάθεσή σας ενώπιόν μας είπατε ότι θα καταγράφετε ως αιτία θανάτου την ασφυξία. Αν μείνουμε στην υποπλασία που συνιστά εύρημα το οποίο δεν είναι αυτό που επιφέρει τον θάνατο και ότι επίσης δεσμεύετε την αιτία θανάτου της ιατροδικαστικής σας με βάση την ιστολογική επανεκτίμηση χωρίς να μπορείτε να κάνετε αξιολόγηση της χρώσης φιμπραμεκτίν και λόγω δέσμευσης από την επανεκτίμηση. Στο παρόν στάδιο ποια αιτία θανάτου θα καταγράφατε;
Παραμένει ως εύρημα το πνευμονικό οίδημα, το οποίο ουδείς αμφισβητεί. Εάν πρέπει λοιπόν να θέσω μία αιτία θανάτου υποστηρίζοντας πλήρως τα ευρήματά μου και την πλήρη διερεύνησή μου, θα απαντήσω ότι ως αιτία θανάτου θα έθετα την ίδια που είχα θέσει στο αρχικό πιστοποιητικό θανάτου. Δηλαδή απροσδιόριστος.
Δηλαδή εκτός από τη χρώση, τα υπόλοιπα παθολογοανατομικά ευρήματα που καταγράφονται στην έκθεση της κυρίας Μητσέλου και στην επανεκτίμηση του κ. Ευτυχιάδη δεν θα σας παρέπεμπαν σε κάποια αιτία θανάτου;
Τα ευρήματα που αναφέρονται και στις δύο παθολογοανατομικές εκθέσεις και που δεν συμπίπτουν πλήρως δεν είναι παθογνωμονικά, που σημαίνει ότι συναντώνται σε πολλές κατηγορίες θανάτου.
Στην προηγούμενη κατάθεσή σας αναφερθήκατε στο πνευμονικό οίδημα, τα χαρακτηριστικά του οποίου σας προβλημάτιζαν εντόνως και γι’ αυτό μάλιστα το καταγράφετε στην ιατροδικαστική σας έκθεση για να καταστήσετε σαφές -όπως καταθέσατε- τον προβληματισμό σας για τον χαρακτήρα του πνευμονικού οιδήματος. Ο προβληματισμός για τον χαρακτήρα του πνευμονικού οιδήματος παραμένει;
Όχι, γιατί δεν προκύπτει κανένα επιστημονικό επιπλέον στοιχείο που να επιτείνει και να συντηρεί τον προβληματισμό. Εξάλλου διερευνήθηκε εκ νέου από τον κ. Ευτυχιάδη…
Ανακρίτρια: Οι δύο ενήλικες, δηλαδή η κατηγορουμένη και η αδελφή της, που φαίνονται ότι ήταν με το βρέφος πριν το ΕΚΑΒ, δεν φέρονται να σκούπισαν με το πανάκι. Επιμένετε ότι το πανάκι χρησιμοποιήθηκε για αποσπόγγιση όπως ισχυριστήκατε στην αρχική κατάθεση σας ενωπιόν μας;
Ναι, δεν έχω να αλλάξω κάτι σε αυτό σε σχέση με την αρχική μου κατάθεση.
-Εφόσον θεωρείτε ότι χρησιμοποιήθηκε για αποσπόγγιση, εάν θεωρήσουμε ως βάσιμο τον ισχυρισμό των δύο ενηλίκων περί του ότι δεν το σκούπισαν, υπάρχει κάτι άλλο που θα μπορούσε να έχει γίνει;
Να έχει κυλήσει.
Αν είχε κυλήσει θα ήταν ίδια η διάταξη των κηλίδων;
Ανάλογα με τη θέση του πανιού, αν ήταν όχι απλωμένο, αλλά τακτοποιημένο κάτω απ’ το κεφάλι του μωρού, θα μπορούσε να ήταν ίδια η διάταξη των κηλίδων…
Οπότε και στην περίπτωση αυτή που θα έχει κυλήσει απ’ το στόμα καστανέρυθρο υγρό θα μπορούσε να μην αφήσει αποτύπωμα πουθενά αλλού παρά μόνο στο πανάκι;
Κατηγορηματικά ναι, αν ήταν τοποθετημένο σε θέση τέτοια που να δικαιολογεί μια τέτοιου είδους κηλίδωση και διάταξη.
Τότε στην αρχική σας κατάθεση για ποιο λόγο προκρίνατε την αποσπόγγιση;
Γιατί τώρα μου τέθηκε ένα άλλο δεδομένο. Πως οι ενήλικες (σ.σ. η Ρούλα και η Δήμητρα Πισπιρίγκου) είπαν ότι δεν το σκούπισαν. Επιμένω όμως ότι δεν χρησιμοποιήθηκε με κανέναν τρόπο… Επιμένω στην αρχική μου κατάθεση συμπληρώνοντας και διευκρινίζοντας ότι τον ρόλο τον οποίο δίνουν γνωμοδοτούντες (σ.σ. Καρακούκης – Καλόγρηας) για το πανί, δηλαδή τη συμμετοχή του στον μηχανισμό θανάτου με ισχυρή πίεση αλλά και με τρίψιμο με αυτό πάνω στο στόμα του βρέφους χωρίς αποκλεισμό ρινός δε συνάδει καθόλου με τα ευρήματά μου…
Δηλαδή θεωρείτε ότι η γνωμοδότηση καταλήγει σε ασφυκτικό θάνατο με απόφραξη μόνο στόματος και όχι μύτης;
Αυτό αντιλαμβάνομαι όπως προκύπτει από κάποια σημεία της γνωμοδότησης, αλλά εκτός αυτού περιγράφεται από τους συναδέλφους χρησιμοποίηση του πανιού, όπως προανέφερα, το οποίο δεν συνάδει με τα ευρήματά μου. Συνάδει μόνο με τις κακώσεις τις οποίες έχουν επινοήσει! Η εξέταση DNA στο πανάκι την οποία επικαλούνται γνωμοδοτούντες συνάδελφοι αποδεικνύει μόνο ότι οποιοδήποτε υλικό ανευρέθη πάνω στο πανί αφορά μόνο στο βρέφος και δεν συνδέεται με το τραύμα και δεν μπορούσαμε να συνδέσουμε υλικό με το τραύμα. Η εξέταση ζητείται πάντοτε για να ταυτοποιηθεί το πρόσωπο, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί το υλικό που ανευρίσκεται να ερμηνευτεί διαφορετικά. Το ότι βρέθηκε αίμα και σάλιο στο συγκεκριμένο πανί και πιστοποιήθηκε ότι προέρχεται από το βρέφος δεν αμφισβητείται σε καμία περίπτωση, όμως δεν μπορεί να εξαχθεί συμπέρασμα…
– Η ποσότητα αίματος το πανάκι θα μπορούσε να το συνδέσει με μηχανισμό θανάτου;
– Ποιος μπορεί να κρίνει για την ποσότητα σε ένα πανάκι;
– Στη δική σας κατάθεση όταν κληθήκατε να διευκρινίσετε τους προβληματισμούς σας για τους οποίους ενημερώσατε την Ασφάλεια Πατρών καταθέσατε ότι αυτή συνίσταται αφενός για την οικογένεια στο αν είχε κάτι παθολογικό και αφετέρου στο ότι είχατε ένα πειστήριο, το πανάκι με αιματηρό υγρό! Εφόσον χρησιμεύει μόνο για ταυτοποίηση προσώπου, γιατί αποτέλεσε έναν από τους δύο λόγους γέννησης του προβληματισμού σας και ενημερώσατε την Ασφάλεια Πατρών;
– Διότι δεν ήταν κάτι συνηθισμένο να το προσκομίζουν σε έναν βρεφικό θάνατο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Πατρα: Δελτίο Τυπου της Αγγελικής Τσιολα ανάβει φωτιές
