PLUS
Σοκ, δέος και ανατριχίλα προκαλούν οι καταθέσεις όσων έζησαν από κοντά τις τελευταίες στιγμές της Μαλένας, η οποία κατέληξε το μεσημέρι της 13ης Απριλίου 2019 ούσα νοσηλευόμενη από ιάσιμη λευχαιμία στο «Παίδων».
Της ΤΖΕΝΗΣ ΜΑΡΚΟΥ
• Η «Μ» αποκαλύπτει τις συγκλονιστικές μαρτυρίες των γιατρών και των νοσηλευτών της Μαλένας.
• Πλήρες άδειασμα των ισχυρισμών της κατηγορουμένης και της «ηπατικής ανεπάρκειας» που διέγνωσε η Χρ. Τσάκωνα.
Η «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ» ανοίγει σήμερα τον σκοτεινό φάκελο του δωματίου «217», όπου το 3,5 ετών νήπιο ξεψύχησε στα καλά καθούμενα την ώρα που κοιμόταν, με το κατηγορητήριο να κάνει λόγο για έναν σκληρό, απάνθρωπο, ασφυκτικό θάνατο που υπέστη από τα χέρια της τροφού του, της ίδιας της μητέρας του! Γιατροί και νοσηλευτές οι οποίοι βίωσαν το αδόκητο φευγιό του μικρού αγγέλου με τα εκφραστικά μάτια και το λαμπερό χαμόγελο κατέθεσαν τη δική τους αλήθεια, προσωπική και επιστημονική, διατρανώνοντας -μέσω των καταθέσεών τους- ότι η Μαλένα δεν είχε κανένα λόγο να φύγει από τη ζωή, καθώς και ότι αποκλείεται να κατέληξε από ηπατική ανεπάρκεια όπως διέγνωσε τον Ιούλιο του 2019 η ιατροδικαστής Χριστίνα Τσάκωνα.
Για πρώτη φορά η «Μ» δημοσιεύει τα κυριότερα σημεία των καταθέσεων τριών γιατρών και μίας νοσηλεύτριας που συντρόφευσαν τη Μαλένα κατά τη διάρκεια της εννιαήμερης νοσηλείας της, η οποία διακόπηκε ξαφνικά και άδικα. Επίσης αποκαλύπτουμε όλα όσα ανέφερε στις Αρχές η παιδίατρός της Ε.Ρ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κοινό σημείο των όσων συνεισέφεραν στη Δικαιοσύνη προκειμένου να διαλευκανθεί το μυστήριο του θανάτου του νηπίου είναι ότι κανείς τους δεν πίστευε πως ήταν δυνατόν να πέθαινε αιφνίδια αυτό το παιδί, σε σημείο που η παιδοογκολόγος Μ.Σ. να ισχυρίζεται ότι όταν ενημερώθηκε με μήνυμα πως απεβίωσε η Μαλένα Δασκαλάκη, τηλεφώνησε στη συνάδελφό της για να διαπιστώσει αν έχει γίνει κάποιο λάθος στο όνομα του παιδιού!
Μ.Σ., παιδοογκολόγος Παίδων «Παναγιώτη και Αγλαΐας Κυριακού»
«…Μετά από συνεννόηση και επειδή ήταν ένα παιδί που έμενε στην επαρχία, αποφασίστηκε, την Πέμπτη 4.4.2019, να γίνει το μυελόγραμμα. Το μυελόγραμμα έδειξε ότι το παιδί έπασχε από οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία. Βάσει κριτηρίων ηλικίας και αριθμού λευκών αιμοσφαιρίων κατατασσόταν στις οξείες λεμφοβλαστικές λευχαιμίες χαμηλού κινδύνου. Την ίδια μέρα διακομίσθηκε στο Ογκολογικό Τμήμα για την έναρξη της θεραπείας της, η οποία ξεκίνησε την επόμενη ημέρα, Παρασκευή 5.4.2019», είπε στην κατάθεση της η παιδοογκολόγος Μ.Σ. στις 29.4.2022.
«Δεν μπορούσα να ερμηνεύσω την ηπατική ανεπάρκεια»
Όπως υποστήριξε έμεινε άναυδη όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο της Μαλένας, καθώς ήταν κάτι που η ίδια δεν περίμενε σε καμία περίπτωση. «Παρά το γεγονός όμως ότι την εξέτασα μόνο δύο φορές, στις καθημερινές ενημερώσεις που συμμετέχουν όλοι οι γιατροί του Τμήματος για τα παιδιά που νοσηλεύονται, μάθαινα ότι η Μαλένα είχε μια ομαλή πορεία χωρίς οξείες παρενέργειες από τη θεραπεία. Γενικά ήταν ένα παιδί που δεν μας προβλημάτιζε καθόλου. Το Σάββατο 13.4.2019, αργά το απόγευμα, μου έστειλε μήνυμα η εφημερεύουσα κ. Μ.Ν. στο οποίο μου έγραφε ότι πέθανε η Δασκαλάκη. Με το που το διάβασα την πήρα κατευθείαν τηλέφωνο γατί εξεπλάγην. Θεώρησα ότι είχε κάνει λάθος στο όνομα του παιδιού. Μόλις μου επιβεβαίωσε ότι ήταν η Μαλένα που είχε πεθάνει, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ήταν κάτι που σε καμία περίπτωση δεν περίμενα ότι θα συμβεί. Όταν μετά από καιρό έμαθα ότι η αιτία του θανάτου, σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση, ήταν ηπατική ανεπάρκεια δεν μπορούσα να το ερμηνεύσω. Οι εργαστηριακές εξετάσεις της Μαλένας την προηγούμενη ημέρα δεν δικαιολογούσαν ηπατική ανεπάρκεια και από συζητήσεις που κάναμε με τους συναδέλφους μου που εφημέρευαν την ημέρα που κατέληξε, η κλινική της εικόνα ήταν άριστη και σε καμία περίπτωση δεν είχε συμπτώματα που θα είχε ένα παιδί που θα πέθαινε μετά από λίγες ώρες από ηπατική ανεπάρκεια», ανέφερε.
Δ.Δ., παιδοογκολόγος Παίδων «Παναγιώτη και Αγλαΐας Κυριακού»
«Ποτέ κανένα παιδί με τη συγκεκριμένη ιατρική κατάσταση δεν έχει καταλήξει αιφνίδια στο Τμήμα μας»
Ούτε ο παιδοογκολόγος Δ.Δ. μπόρεσε να ερμηνεύσει την ηπατική ανεπάρκεια (που διέγνωσε μετά από πολύ… κόπο η κυρία Τσάκωνα) με βάση την κλινική εικόνα της Μαλένας. «Το Σάββατο 13.4.2019, το απόγευμα μου έστειλε μήνυμα η κ. Μ.Ν., η οποία εφημέρευε, και μου έγραφε ότι το παιδί κατέληξε. Μόλις το διάβασα εξεπλάγην, γιατί δεν υπήρχε οποιαδήποτε προηγηθείσα ιατρική κατάσταση που να δικαιολογούσε τον αιφνίδιο θάνατο του παιδιού. Και αυτό σας το λέω γιατί έχουμε δει στη Μονάδα εκατοντάδες παιδιά με αυτή τη διάγνωση και στην ίδια χρονική φάση θεραπείας με το συγκεκριμένο παιδί. Ποτέ λοιπόν κανένα παιδί με αυτή τη διάγνωση και τη συγκεκριμένη ιατρική κατάσταση, την 9η ημέρα θεραπείας, δεν έχει καταλήξει αιφνίδια στο Τμήμα μας. Αργότερα έμαθα ότι ο θάνατος της Δασκαλάκη αποδόθηκε σε ηπατική ανεπάρκεια, σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να ερμηνευθεί με βάση την κλινική εικόνα του παιδιού και τα εργαστηριακά ευρήματα της προηγούμενης ημέρας», υποστήριξε στις 27.4.2022 στην κατάθεσή του».
Ε.Α., νοσηλεύτρια Παίδων «Παναγιώτη και Αγλαΐας Κυριακού»
Η νοσηλεύτρια Ε.Α. που έτρεξε με τον εντατικολόγο κ. Τζιούβα να σώσουν τη Μαλένα περιέγραψε στην κατάθεσή της αναλυτικά τη μοιραία εκείνη ημέρα. «Το Σάββατο 13.4.2019 είχα βάρδια από τις 3 το μεσημέρι μέχρι τις 11 το βράδυ. Γύρω στις 5 το απόγευμα, δεν θυμάμαι να σας πω ακριβώς τι ώρα ήταν, γιατί έχουν περάσει και τρία χρόνια από τότε, μας κάλεσαν από το Ογκολογικό Τμήμα του νοσοκομείου για καρδιοαναπνευστική ανακοπή ενός παιδιού που νοσηλευόταν εκεί. Αμέσως ο γιατρός της Μονάδας κ. Τζιούβας κι εγώ πήραμε τον εξοπλισμό μας και το βαλιτσάκι με τα φάρμακα και ξεκινήσαμε να πάμε στο Ογκολογικό Τμήμα. Να σας πω ότι η Μονάδα από το Ογκολογικό Τμήμα απέχει μεγάλη απόσταση, οπότε ο χρόνος που κάναμε να φτάσουμε εκεί πρέπει να ήταν περίπου 10 λεπτά, δεν θυμάμαι ακριβώς, να σας πω την αλήθεια. Πάντως κάπου εκεί πρέπει να ήταν. Για να φτάσεις από τη Μονάδα στο Ογκολογικό χρειάζεται να διασχίσεις όλο το νοσοκομείο ‘‘Αγλαΐα Κυριακού’’, στον 5ο όροφο του οποίου βρίσκεται η Μονάδα, να περάσεις στο ‘‘Αγία Σοφία’’, και αφού διασχίσεις και αυτό φτάνεις στο κτίριο ‘‘Ελπίδα’’ όπου βρίσκεται το Ογκολογικό Τμήμα. Μόλις φτάσαμε στο Τμήμα, στον διάδρομο μας περίμενε μια νοσηλεύτρια του Τμήματος, η οποία μόλις μας είδε μας φώναξε στο δωμάτιο του παιδιού.
Όταν μπήκαμε μέσα στο δωμάτιο, αυτό που είδα ήταν ένα κοριτσάκι, άσφυγμο, απνοϊκό, μυδριασμένο, κυανωτικό στο δέρμα, και τα άκρα του ήταν ψυχρά. Μέσα στο δωμάτιο ήταν η γιατρός του Ογκολογικού Τμήματος κ. Ν. και δύο νοσηλεύτριες, οι οποίες μέχρι να φτάσουμε εμείς είχαν ήδη ξεκινήσει ανάνηψη. Δεν θυμάμαι να σας πω τι ενέργειες ακριβώς είχαν κάνει μέχρι να φτάσουμε εμείς, είχαν πάντως ξεκινήσει ήδη ΚΑΡΠΑ. Επίσης δεν θυμάμαι να σας πω αν ήταν κάποιος άλλος μέσα στο δωμάτιο, όπως για παράδειγμα κάποιος συνοδός που με ρωτάτε. Θυμάμαι σίγουρα τη μαμά του παιδιού κάπου στον χώρο, αλλά όχι αν βρισκόταν στον διάδρομο ή μέσα στο δωμάτιο. Από τη στιγμή που φτάσαμε, αναλάβαμε εγώ και ο κ. Τζιούβας την καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση. Μας βοηθούσαν φυσικά και η γιατρός με τις νοσηλεύτριες του Ογκολογικού Τμήματος σε ό,τι χρειαζόμασταν, αλλά επικεφαλής της διαδικασίας ήταν ο κ. Τζιούβας ως πιο έμπειρος. Συνεχίσαμε την ΚΑΡΠΑ στο παιδί, ενώ του χορηγούσαμε οξυγόνο μέσω της AMBU.
Ο κ. Τζιούβας διασωλήνωσε το παιδί αμέσως και ξεκίνησα να του χορηγώ αδρεναλίνη κάθε πέντε λεπτά, έπειτα από εντολή του κ. Τζιούβα. Στην ερώτησή σας αν χορήγησα στο παιδί κάποιο άλλο φάρμακο καθ’ όλη τη διαδικασία της ανάνηψης ή αν πήρα εντολή να χορηγήσω κάποιο άλλο φάρμακο εκτός από αδρεναλίνη, σας απαντάω όχι. Το μόνο που χορηγήσαμε ήταν αδρεναλίνη, όπως σας είπα και πριν. Το παιδί όμως δεν αντέδρασε ποτέ. Μάλιστα, κάτι άλλο που θέλω να σας πω είναι ότι κατά τη διάρκεια της ανάνηψης το παιδί είχε αρχίσει να μελανιάζει, να σχηματίζονται δηλαδή στο σώμα του υποστάσεις. Το παιδί δεν κατάφερε να επανέλθει ποτέ και στα 40 λεπτά περίπου σταματήσαμε», είπε.
«Η αντίδραση της μητέρας»
Η ίδια μάλιστα ήταν ιδιαίτερα περιγραφική για τη συμπεριφορά της κατηγορουμένης, Ρούλας Πισπιρίγκου: «…Να σας πω ότι όσα χρόνια εργάζομαι στη Μονάδα έχω ζήσει πολλούς θανάτους και πολλές καταστάσεις σαν και αυτή, όπου δηλαδή χρειάζεται να επέμβει η ΜΕΘ για να κάνει καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση. Παρ’ όλα αυτά η συγκεκριμένη περίπτωση μου έχει μείνει στο μυαλό και δεν μπορώ να την ξεχάσω. Ο λόγος είναι η εικόνα που έχω στο μυαλό μου μόλις μπήκα μέσα στον θάλαμο. Η εικόνα, δηλαδή, αυτού του παιδιού σε συνδυασμό με αυτά που έμαθα αργότερα για το ιστορικό της υγείας του. Ότι δηλαδή ήταν ένα ‘‘καλό’’ παιδί, ένα παιδί που παρ’ όλο που έπασχε από λευχαιμία είχε πάρα πολύ καλή πρόγνωση. Μάλιστα θυμάμαι τις νοσηλεύτριες του Ογκολογικού να συζητάνε ότι μέχρι και το πρωί έπαιζε. Όλο αυτό τότε με είχε στενοχωρήσει πολύ, οπότε γι’ αυτό και μου έχει μείνει στο μυαλό. Αφού τελειώσαμε και βγήκαμε από τον θάλαμο, θυμάμαι τη μαμά να κλαίει και να μας λέει ‘‘ευχαριστώ’’. Είχε κι άλλο κόσμο έξω από το δωμάτιο, αλλά δεν ξέρω αν αυτοί ήταν συγγενείς του παιδιού στο οποίο κάναμε ανάνηψη ή αν ήταν γονείς παιδιών από άλλα δωμάτια. Αυτό που θυμάμαι πάντως ήταν ότι επικρατούσε μια μικρή αναστάτωση και ακουγόντουσαν κλάματα, αλλά χωρίς κάτι υπερβολικό ή έντονο από κανέναν. Σε αρκετές περιπτώσεις οι γονείς αντιδρούν υπερβολικά, φωνάζουν, οδύρονται ή ακόμα λιποθυμούν πολλές φορές. Η μαμά του παιδιού αυτού δεν είχε τέτοια αντίδραση. Αυτό που μου έχει μείνει από εκείνη είναι το ‘‘ευχαριστώ’’ που μας είπε όταν τελειώσαμε την προσπάθεια ανάνηψης», υποστήριξε.
Η παιδίατρος
«Η Μαλένα δεν έδειχνε να έχει σημάδια που να παραπέμπουν σε ηπατική ανεπάρκεια»
Από τη δική της πλευρά η παιδίατρος και των τριών παιδιών της οικογένειας Δασκαλάκη αναφερομένη στη Μαλένα υποστήριξε: «…Ήμουν γιατρός της Μαλένας από την αρχή της ζωής της. Το κοριτσάκι αυτό ήταν πάντα ένα χαρούμενο, χαμογελαστό και υγιέστατο παιδάκι. Οι επισκέψεις στο ιατρείο μου ήταν οι κλασικές επισκέψεις ρουτίνας ενός μικρού παιδιού στον παιδίατρο. Κυρίως, δηλαδή, για να κάνει τα προγραμματισμένα εμβόλιά του. Μπορεί να είχε έρθει και για κάποια ίωση, δεν θυμάμαι να σας το πω, γιατί σε αυτές τις ηλικίες είναι πολύ συνηθισμένο ένα παιδάκι να αρρωστήσει ή να κολλήσει κάποια ίωση. Παρ’ όλα αυτά η Μαλένα δεν είχε ποτέ τίποτα που να ήταν σοβαρό ή ανησυχητικό. Η μοναδική φορά που εντόπισα πρόβλημα στη Μαλένα ήταν όταν, περίπου στα 3,5 έτη της, είχα εντοπίσει πρήξιμο στους λεμφαδένες της. Συγκεκριμένα θυμάμαι ότι είχε υπογνάθιο λεμφαδενίτιδα, η οποία σε δέκα ημέρες επεκτάθηκε και στην προωτιαία περιοχή, παρ’ όλο που της είχα χορηγήσει αντιβίωση για περίπου δέκα ημέρες. Συγχρόνως την είχα παραπέμψει για ακτινογραφία θώρακα και εργαστηριακές – αιματολογικές εξετάσεις και αφού δεν βρέθηκε τίποτα από αυτόν τον αδρό έλεγχο, συνέστησα τη μετάβασή της σε νοσοκομείο της Αθήνας, όπως και έγινε. Μετά από περίπου μία εβδομάδα με ενημέρωσαν οι γονείς, και συγκεκριμένα ο πατέρας της, ότι η Μαλένα είχε διαγνωσθεί στο νοσοκομείο Παίδων με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία και θα ξεκινούσε χημειοθεραπεία.
Μετά από αυτήν την επικοινωνία μας, με πήρε ξανά λίγες ημέρες αργότερα, πάλι ο πατέρας της Μαλένας, και μου είπε ότι η Μαλένα πέθανε. Ήταν κάτι που πραγματικά δεν περίμενα να ακούσω, δεν μπορούσα να φανταστώ τι μπορεί να έγινε. Δεν είχε λόγο να πεθάνει αυτό το παιδί τουλάχιστον βάσει της κλινικής του εικόνας μέχρι και τη στιγμή που το είχα δει εγώ, πριν δηλαδή τους παραπέμψω στην Αθήνα για περαιτέρω έλεγχο. Η λευχαιμία της Μαλένας που ήταν λεμφογενής είχε εντοπιστεί πολύ γρήγορα και συνήθως θεωρείται ιάσιμη. Γι’ αυτό σας λέω ότι δεν περίμενα να πεθάνει αυτό το παιδί. Όταν αργότερα έμαθα ότι η αιτία θανάτου της Μαλένας ήταν η ηπατική ανεπάρκεια, το πρώτο που σκέφτηκα ήταν μήπως προκλήθηκε από κάποιο φάρμακο που χρησιμοποιήθηκε στο νοσοκομείο, το οποίο της έκανε τοξικότητα.
Ωστόσο, από συζητήσεις μου με ανθρώπους από το περιβάλλον μου, που είναι και οι ίδιοι γιατροί, ενημερώθηκα ότι σε περιπτώσεις χημειοθεραπείας υπάρχουν ενδείξεις όταν τα φάρμακα που χορηγούνται προκαλούν κάποια τοξικότητα. Ειδικά στα νοσοκομεία γίνονται πολύ συχνά εργαστηριακοί έλεγχοι για να ελέγχονται οι φυσιολογικές τιμές και να ρυθμίζονται οι θεραπείες…».
