Πώς τα αδέρφια Χατζηιωάννου έριξαν στα βράχια τη Sprider

Απλά δε …φτάνουν τα 9 εκατ. ευρώ  που έχουν συγκεντρωθεί από το bazaar των τελευταίων ημερών για να καλυφθούν οι υποχρεώσεις της Sprider προς εργαζομένους και ασφαλιστικά ταμεία. Αυτό τουλάχιστον υποστήριξαν οι νομικοί σύμβουλοι της γνωστής αλυσίδας ένδυσης, που έχει βάλει λουκέτο ήδη από την περασμένη Τρίτη και έχει συνολικές υποχρεώσεις 97 εκατ. ευρώ, κατά τη χθεσινή, τριμερή συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας, με τον υφυπουργό Εργασίας κ. Β. Κεγκέρογλου. Όπως έγινε γνωστό, η αλυσίδα οφείλει δύο και πλέον μήνες στους εργαζόμενους, ενώ ο υφυπουργός Εργασίας ζήτησε γραπτή δέσμευση μέχρι την ερχόμενη Δευτέρα για το χρονοδιάγραμμα καταβολής των δεδουλευμένων. Οσονούπω αναμένεται και νέα τριμερής, στην οποία το υπουργείο έχει ζητήσει και την παρουσία των μεγαλομετόχων αδελφών Χατζηιωάννου.

Τα γεγονότα από την αρχή της κρίσης προμήνυαν το άσχημο τέλος των Sprider Stores, της «μεγαλύτερης ελληνικής πολυεθνικής αλυσίδας οικονομικής μόδας» όπως αρέσκονταν να την αποκαλούν οι ιδιοκτήτες της αδελφοί Χατζηιωάννου, η οποία έφθασε στο απόγειο της δόξας της, στην αρχή της κρίσης να αριθμεί πάνω από 110 καταστήματα εντός και εκτός Ελλάδας και τελικά, από σήμερα 1η Οκτωβρίου 2013, αποτελεί οριστικά παρελθόν.

Τα δάνεια πολλά, αφού τα αδέρφια Χατζηιωάννου με το εύκολο δανεικό χρήμα ακολούθησαν μία πολιτική επιθετικής επέκτασης της αλυσίδας των καταστημάτων τα τελευταία δέκα χρόνια. Μία πολιτική που συνεχίστηκε εν πολλοίς και κατά την έναρξη της κρίσης κοστίζοντας τελικά την επιβίωση ολόκληρης της εταιρείας… Απόδειξη και το ιστορικό που παραθέτει στην ιστοσελίδα της η υπό εκκαθάριση πλέον Spriderstores:

2008 – Συνέχιση υλοποίησης του επενδυτικού σχεδιασμού της εταιρείας με τη δημιουργία τριάντα πέντε (35) νέων σημείων πώλησης παρά τη διεθνή οικονομική κρίση.!!!

Τα ερωτήματα για το πως μία εταιρεία, κάποτε υγιής, που μάλιστα είχε κάνει καλή εντύπωση και σε ξένους επενδυτές στα μέσα της περασμένης δεκαετίας, έπεσε τόσο έξω είναι πολλά. Πολλοί ακόμα και σήμερα θυμούνται το εργοστάσιο που είχε καταφέρει να χτίσει ο Θανάσης Αργυρός, το οποίο εξήγαγε τα προϊόντα του σε δεκάδες χώρες του εξωτερικού, κυρίως μαγιό και αθλητικά είδη, και συνεργάζονταν με “μεγαθήρια” του παγκόσμιου Retail. Προϊόντα μάλιστα τα οποία στις αρχές της δεκαετίας του ’90 λάμβαναν διεθνή βραβεία για την ποιότητα τους. Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 κάνοντας στροφή προς τη λιανική στη χώρα μας άρχισαν να ανοίγουν και τα πρώτα καταστήματα δειλά δειλά.

Κάπου το 1999 με 11 καταστήματα σε όλη την Ελλάδα θα έλθει ο όμιλος Χατζηιωάννου να εξαγοράσει το 80% της εταιρείας και να ξεκινήσει η νέα πορεία της εταιρείας, που όμως θα αποβεί μοιραία….

Κυρίως τραπεζικό χρήμα, το οποίο έρεε άφθονο, θα μεγαλώσει την εταιρεία.  Σήμερα όλο αυτό το χρήμα φαίνεται να έχει εξαϋλωθεί. “Πως είναι δυνατόν;” αναρωτιούνται πολλοί παράγοντες στην αγορά αφήνοντας σκιές στη διοίκηση των αδελφών Χατζηιωάννου.

Μία διοίκηση που επιστράτευσε, σύμφωνα με τις Αρχές, ακόμα και εμπρησμούς σε εγκαταστάσεις της εταιρείας, προκειμένου να βρει ζεστό χρήμα απ’ τις ασφαλιστικές εταιρείες… Κάτι για το οποίο διώκονται ποινικά στην περίπτωση του εμπρησμού, σύμφωνα με την πυροσβεστική, στις κεντρικές αποθήκες στην Ανθούσα πέρυσι το Φεβρουάριο. Άλλες δύο φορές είχε ξεσπάσει φωτιά σε αποθήκες της εταιρείας τα τελευταία εννέα χρόνια κάνοντας ανθρώπους της αγοράς να σχολιάζουν πως όποτε υπήρχε πρόβλημα με τη ρευστότητα της εταιρείας μία ασφαλιστική εταιρεία καλούνταν να της δώσει αποζημίωση για την πυρκαγιά…

Ξεκινώντας από τα πιο πρόσφατα- του τελευταίου έτους- οι διοικητικές αλλαγές μετά από 22 συναπτά έτη που έφεραν αίφνης στην πλήρη …αφάνεια από το management τους δύο μεγαλομετόχους του ομίλου Σάββα και Σάκη Χατζηιωάννου σε συνδυασμό με την αλλαγή της έδρας της εταιρείας από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη, δύο γεγονότα που σχολιάστηκαν αρνητικά από την αγορά.

Επίσης, οι ποινικές διώξεις στα δύο αδέλφια και άλλα μέλη του δ.σ. για ηθική αυτουργία σε εμπρησμό και απάτη σε βάρος των ασφαλιστικών εταιριών για την πυρκαγιά που έκαψε τον Φεβρουάριο του 2012 τα κεντρικά γραφεία και τις αποθήκες της επιχείρησης στην Ανθούσα με κίνητρο, σύμφωνα με τις διώξεις, την είσπραξη των ασφάλιστρων ύψους 16 εκατ. ευρώ (ο όμιλος είχε κακή προϊστορία με άλλες τρείς πυρκαγιές το 2004 και το 2008), αλλά και η προσφυγή στις διατάξεις του άρθρου 99 του Πτωχευτικού Κώδικα για τις δύο εταιρείες -Χατζηιωάννου και της  θυγατρικής της Sprider.

Είχαν προηγηθεί σε καθαρά επιχειρηματικό επίπεδο, οι συνεχείς κινήσεις αναδιάρθρωσης με μεγάλη μείωση του λειτουργικού κόστους, κλείσιμο μη αποδοτικών καταστημάτων εντός και εκτός Ελλάδος, δραστική συρρίκνωση του δικτύου, πώληση της θυγατρικής στη Ρουμανία, μεγάλη μείωση του περιθωρίου κέρδους με συνεχείς πολιτικές προσφορών και εκπτώσεων, οι οποίες, πάντως, όπως φάνηκε εκ των υστέρων αποδείχθηκαν λίγες.

Καθοριστικής σημασίας για το οριστικό λουκέτο της αλυσίδας, η οποία πρωταγωνιστούσε μέχρι πρότινος στο χώρο της ελληνικής οικονομικής ένδυσης έχοντας επιστρατεύσει μέσα στην κρίση ακόμη και τον μεγάλο σταρ Σάκη Ρουβά, φαίνεται να ήταν, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, οι πλέον πρόσφατες εξελίξεις, με την αρνητική στάση απέναντι στους κ.κ. Χατζηιωάννου των τραπεζών αλλά και την αδυναμία εξασφάλισης στρατηγικού επενδυτή για την αλυσίδα: Ενδεικτικό αποτελεί το γεγονός ότι μόλις πριν από μία εβδομάδα, στις 23 Σεπτεμβρίου, κατά τη συζήτηση στο Εφετείο Θεσσαλονίκης των αιτήσεων  των δύο εταιρειών του κατά της απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, με την οποία είχε απορριφθεί το αίτημα για άνοιγμα της διαδικασίας εξυγίανσης στο πλαίσιο του άρθρου 99, η Eurobank με χρωστούμενα περί τα 12 εκατ. ευρώ από την Sprider, άσκησε κύρια παρέμβαση κατά του ανοίγματος της διαδικασίας, όπως  επίσης και το Δημόσιο με οφειλές ύψους 1,5 εκατ. ευρώ αλλά και το ΙΚΑ με χρωστούμενα περί τα 3,5 εκατ. ευρώ.

Σημειωτέον ότι σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του πρώτου εξαμήνου του 2013, στο τέλος Αυγούστου του 2013 ο όμιλος είχε ένα δίκτυο πωλήσεων  με συνολικά  48 σημεία- εκ των οποίων τα 44 στην Ελλάδα. Στο πρώτο εξάμηνο του 2013 ο όμιλος είχε ζημιές ύψους 25,227 εκατ. ευρώ σε επίπεδο μετά φόρων και δικαιωμάτων μειοψηφίας και πτώση 45,8% στις πωλήσεις οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 22,36 εκατ. ευρώ, ενώ το σύνολο των υποχρεώσεων έφθανε τα 96,8 εκατ. ευρώ, από τις οποίες τα 62 εκατ. ευρώ αντιστοιχούν στις τραπεζικές υποχρεώσεις της Sprider.

Χθες, ο όμιλος ανακοίνωσε την αναστολή της λειτουργίας των καταστημάτων της Sprider Stores προβάλλοντας ως βασικές αιτίες την ταμειακή ασφυξία και την αδιάλλακτη στάση και άρνηση των τραπεζών, να συνεχίσουν την υφιστάμενη έως τώρα χρηματοδότηση, ενώ υπογράμμισε ότι «θα αξιοποιηθεί με κάθε τρόπο η καθ’ όλα σημαντική πάγια περιουσία της εταιρείας με βασικό γνώμονα την ικανοποίηση των εργαζομένων και των λοιπών πιστωτών όπως ο νόμος ορίζει».

Η πορεία  των αδελφών

Η πορεία των αδελφών Χατζηιωάννου στο εγχώριο επιχειρείν, από το ξεκίνημά τους μέχρι σήμερα είναι σχεδόν… κινηματογραφική, ξεκινώντας από τη φτώχεια και την ξενιτιά της οικογένειας τη δεκαετία του ’50, το ‘’ρίσκο’’ του πατέρα τους στη συνέχεια με την αγορά της πρώτης μηχανής για κάλτσες, το εμπόριο στις λαϊκές αγορές, τη μετεγκατάσταση της μικρής βιοτεχνίας στην Ξάνθη στο τέλος της δεκαετίας του ΄70, την ανάληψη της διοίκησης της οικογενειακής επιχείρησης από τα δύο αδέλφια στα μέσα της δεκαετίας του ’80 κι εν συνεχεία το ‘’μπαράζ’’ των εξαγορών από τη δεκαετία του ’90 και μετά. Οι ίδιοι θα εμπλακούν σε νέες δραστηριότητες, εκτός του παραδοσιακού τους αντικειμένου, όπως  αρχικά η εμπλοκή τους με την άδεια για το καζίνο της Ξάνθης στα μέσα της δεκαετίας του ’90 και αργότερα η εμπλοκή τους με το ποδόσφαιρο, απ’ όπου ωστόσο βγήκαν χαμένοι.

Οι γνωρίζοντες θυμούνται ότι το όνομα των αδελφών Χατζηιωάννου πρωτοστατούσε τη ‘’χρυσή’’ εποχή του Χρηματιστηρίου με ουκ ολίγες εξαγορές- μεταξύ των οποίων και αυτό της Sprider Stores το  1999 κατά 80% από τον όμιλο Χατζηιωάννου- και επέκταση στη βρετανική αγορά, η οποία ωστόσο τελικά δεν τους ‘’βγήκε’’. Αντίθετα, το εγχείρημα της Sprider, της «μεγαλύτερης ελληνικής πολυεθνικής αλυσίδας οικονομικής μόδας» ήταν αυτό που πέτυχε για τους δραστήριους αδελφούς, οι οποίοι το 2004 έβαλαν την εταιρεία στο Χρηματιστήριο Αθηνών και άρχισαν να την μεγεθύνουν, δημιουργώντας και το μεγάλο Logistics Centre έκτασης στην Ανθούσα Αττικής. H συνέχεια, μέχρι και την αρχή της κρίσης, ήταν σταθερά ανοδική:  Διείσδυση της αλυσίδας στην αγορά των Βαλκανίων με την έναρξη λειτουργίας καταστημάτων στη Σόφια και τα Σκόπια το 2006,  επέκταση της παρουσίας της εταιρείας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη με την είσοδό της στην αγορά της Ρουμανίας και την Κύπρο το 2007 , αλλά και ολοκλήρωση το ίδιο έτος της σημαντικής επένδυσης στον τομέα logistics  με την έναρξη λειτουργίας της υπερσύγχρονης αποθήκης του Ομίλου, συνολικής επιφάνειας 21.000 τ.μ., στην Ανθούσα Αττικής, η οποία θα αποτελέσει την ‘’καρδιά’’ της εφοδιαστικής αλυσίδας της SPRIDERSTORES. Μόνο το 2008 η εταιρεία άνοιξε 35 νέα σημεία πώλησης παρά τη διεθνή οικονομική κρίση και επεκτάθηκε και στην Πολωνία, ενώ το 2009 ήταν το τελευταίο έτος της ανάπτυξης με τη δημιουργία της νέας προϊοντικής γραμμής με την επωνυμία SPRIDER HOME που περιλαμβάνει είδη οικιακού εξοπλισμού (houseware).

Πηγή: newmoney.gr