Πόσο η αρτηριακή πίεση επηρεάζει το διαβήτη και τη νεφρική νόσο;

Υπόβαθρο

Η συγκριτική απόδοση και αποτελεσματικότητα των φαρμακολογικών παραγόντων για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης σε ενήλικες με διαβήτη και νεφρική νόσο παραμένει αμφιλεγόμενη. Στόχος μας ήταν να ερευνήσουμε τα οφέλη και τις βλάβες των φαρμάκων που μειώνουν την αρτηριακή πίεση σε αυτόν τον πληθυσμό ασθενών.

Μέθοδοι

Δημιουργήσαμε ένα δίκτυο μετα-ανάλυσης τυχαιοποιημένων δοκιμών από όλο τον κόσμο συγκρίνοντας παράγοντες που μειώνουν την αρτηριακή πίεση σε ενήλικες με διαβητική νεφρική νόσο. Ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων (the Cochrane Collaboration, Medline και Embase) ερευνήθηκαν συστηματικά έως τον Ιανουάριο του 2014 για δοκιμές σε ενήλικες με διαβήτη και νεφρική νόσο, συγκρίνοντας φάρμακα χορηγούμενα διά του στόματος για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Οι πρωτογενείς εκβάσεις ήταν η θνησιμότητα πάσης αιτίας και η νεφρική νόσο τελικού σταδίου. Αξιολογήσαμε επίσης δευτερογενείς εκβάσεις ασφάλειας και καρδιαγγειακές εκβάσεις. Πραγματοποιήσαμε μετα-ανάλυση δικτύου με τυχαίες επιδράσεις για να λάβουμε εκτιμήσεις για τις πρωτογενείς και δευτερογενείς εκβάσεις και παρουσιάσαμε αυτές τις εκτιμήσεις ως αναλογίες πιθανοτήτων ή τυποποιημένη μέση διαφορά με τα 95% ΔΕ. Κατατάξαμε τις συγκριτικές επιδράσεις όλων των φαρμάκων έναντι εικονικού φαρμάκου με επιφάνεια κάτω από τις αθροιστικές πιθανότητες της κατάταξης SUCRA.

Ευρήματα

157 μελέτες αποτελούμενες από 43.256 συμμετέχοντες, κυρίως με διαβήτη τύπου 2 και χρόνια νεφρική νόσο, συμπεριλαμβάνονταν στη μετα-ανάλυση δικτύου. Κανένα θεραπευτικό σχήμα φαρμάκου δεν ήταν πιο αποτελεσματικό από το εικονικό φάρμακο για τη μείωση της θνησιμότητας πάσης αιτίας. Ωστόσο, σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο, η νεφρική νόσος τελικού σταδίου ήταν σημαντικά λιγότερο πιθανό να εμφανιστεί με διπλή θεραπεία αποκλειστών υποδοχέων αγγειοτασίνης (ARB) και αναστολέα του μετατρεπτικού ενζύμου αγγειοτενσίνης (ACE) (αναλογίες πιθανοτήτων 0,62, 95% ΔΕ 0,43–0,90) και μετά από μονοθεραπεία με ARB (0,77, 0,65–0,92). Κανένα θεραπευτικό σχήμα δεν αύξησε σημαντικά την υπερκαλιαιμία ή την οξεία νεφρική βλάβη, παρόλο που η συνδυασμένη θεραπεία αναστολέα ACE και ARB βρισκόταν χαμηλότερα στην κατάταξη από όλες τις παρεμβάσεις εξαιτίας της οριακής αύξησης σε προσδοκώμενους κινδύνους αυτών των βλαβών (αναλογία πιθανοτήτων 2,69, 95% ΔΕ 0,97–7,47 για υπερκαλιαιμία, 2,69, 0,98–7,38 για οξεία νεφρική βλάβη).

Ερμηνεία

Καμία στρατηγική μείωσης της αρτηριακής πίεσης δεν παρέτεινε την επιβίωση σε ενήλικες με διαβήτη και νεφρική νόσο. Οι αναστολείς ACE και οι ARB, από μόνοι τους ή σε συνδυασμό, αποτέλεσαν τις πιο αποτελεσματικές στρατηγικές για τη νεφρική νόσο τελικού σταδίου. Οποιαδήποτε οφέλη από τη συνδυασμένη θεραπεία αναστολέα ACE και ARB χρειάζεται να εξισορροπούνται έναντι των πιθανών ζημιών της υπερκαλιαιμίας και της οξείας νεφρικής βλάβης.