PLUS
Του ΠΕΤΡΟΥ ΚΟΥΣΟΥΛΟΥ
Ακόμη και κοινοτικά κονδύλια για «μεταποιήσεις» εισέπραττε η πασίγνωστη αλυσίδα φούρνων οι ιδιοκτήτες της οποίας κατηγορούνται ως οι «εγκέφαλοι» πολυμελούς κυκλώματος σωματεμπορίας που δρούσε ανεξέλεγκτο στη χώρα μας.
Στις 20 Απριλίου στην αίθουσα του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων αναμένεται να πέσει η αυλαία της επιχείρησης «Λευκός Άρτος». Στο εδώλιο του κατηγορούμενου κάθονται 23 συνολικά άτομα. Μεταξύ τους και ο γνωστός «φούρναρης» ο οποίος μαζί με τον αδελφό του κατηγορείται ως ο επικεφαλής του κυκλώματος. Στην απολογία του υποστήριξε ότι τα στριπτιτζάδικα στα οποία χόρευαν οι αλλοδαπές καλλονές τα άνοιξε για τα μάτια μιας Ρουμάνας. Την γνώρισε, την ερωτεύτηκε αλλά εκείνη δεν ήθελε να ασχοληθεί με τους φούρνους. Και έτσι της άνοιξε τα στριπτιτζάδικα.
Το κατηγορητήριο είναι βαρύ. Ωστόσο στη δίκη που διεξάγεται αυτές τις ημέρες ουσιαστικά δεν υπάρχουν μάρτυρες κατηγορίας.
Η επιχορήγηση
«Τα λεφτά είναι πολλά Άρη», θα μπορούσε να είναι ο τίτλος του συγκεκριμένου αστυνομικό-δικαστικού θρίλερ με το πλούσιο παρασκήνιο και τις ισχυρές «φιλίες» που παίζεται εδώ και χρόνια. Ο κύριος Α., ο γνωστός «αρτοποιός» και πρώην ιδιοκτήτης στριπτιτζάδικων απασχόλησε τις Αρχές με νέα σύλληψη και μερικά χρόνια αργότερα από τον «λευκό Άρτο», το 2010.
Από τα ντοκουμέντα προκύπτει ότι η επιχείρησή του κατόρθωνε να «σαρώνει» ακόμη και στα κοινοτικά κονδύλια παρότι ο ίδιος ήταν δις υπόδικος και σύμφωνα με τα πολυσέλιδα δικόγραφα χρησιμοποιούσε τις επιχειρήσεις του για να ξεπλένει χρήμα από την μαστροπεία και ως βιτρίνα για τις νυχτερινές δουλειές του.
Συγκεκριμένα το υπουργείο Ανάπτυξης επιβράβευσε την αλυσίδα φούρνων με 207.424 ευρώ για την μεταποίηση στις νέες συνθήκες! Τα χρήματα προέρχονται φυσικά από τα κοινοτικά κονδύλια και τα ερωτήματα τα οποία προκύπτουν είναι πολλά. Πως και γιατί; Αλλά η ιστορία δείχνει ότι ο θαυματουργός «φούρναρης» είχε πολλές και καλές γνωριμίες. Ακόμη και με Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις οι οποίες «κυνηγούσα» τους σωματέμπορους!
Η ΜΚΟ για τις κακοποιημένες που χόρευαν στα στριπτιτζάδικα του φούρναρη
Η ιστορία έχει ως εξής. Πριν από μια οκταετία ένας άνδρας ο οποίος είχε καταδικαστεί σε ποινή κάθειρξης 34 ετών ως ο βιαστής και ο δουλέμπορος δυο Ρουμάνων καλλονών τις οποίες φέρεται να κακοποιούσε συστηματικά άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για να αποκαλυφθεί μια πολύ μεγάλη «φάμπρικα». Εκείνη της εκδόσεως αδειών παραμονής στην Ελλάδα μέσω στημένων καταγγελιών όμορφων αλλοδαπών κοριτσιών ότι δήθεν έπεφταν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης.
Οι δυο Ρουμάνες που τον έστειλαν στην φυλακή τον κατήγγειλαν ως μαστροπό τον Μάιο του 2006. Λίγες ημέρες αργότερα και συγκεκριμένα στις 24 Μαΐου 2006 με πράξη της εισαγγελέως Πρωτοδικών Αθηνών οι δυο κοπέλες χαρακτηρίστηκαν «θύματα εμπορίας ανθρώπων» και έλαβαν άδεια παραμονής στη χώρα μας. Στη συνέχεια φιλοξενήθηκαν στην ΜΚΟ ως κακοποιημένες, αλλά ως εκ θαύματος βρέθηκαν λίγο καιρό μετά (στις 15 Ιουλίου 2006) να χορεύουν αισθησιακούς χορούς στο στριπτιτζάδικο του επιχειρηματία-φούρναρη ο οποίος αποτελούσε το βασικό χορηγό της ΜΚΟ. Από την κακοποίηση και τους βιασμούς στο στριπτίζ.!
Στο πρωτόδικο δικαστήριο μια από τις δυο Ρουμάνες η οποία είχε φιλοξενηθεί στον ξενώνα της ΜΚΟ και στη συνέχεια χόρευε αισθησιακούς χωρούς προσήλθε και κατέθεσε ότι όλα όσα είχε καταγγείλει ήταν ένα ψέμα. Στο Εφετείο ο υποτιθέμενος δράστης δικαιώθηκε. Αθωώθηκε πανηγυρικά. Στο μεσοδιάστημα είχε καταφέρει να συνεισφέρει στην ελληνική δικαιοσύνη στοιχεία-σοκ για τη σχέση της ΜΚΟ και του «φούρναρη» ιδιοκτήτη των στριπτιτζάδικων!
Οι καταγγελίες του στάθηκαν αφορμή να ανοίξει εισαγγελική έρευνα. Στο μικροσκόπιο της Δικαιοσύνης μπήκε η σχέση που είχε η πρόεδρος του Δικτύου με τον “φούρναρη”. Η απαρχή για να ξετυλιχθεί το κουβάρι της περίεργης σχέσης μιας γυναίκας που «κυνηγά» τους σωματέμπορους και του «μαστροπού»-χορηγού του Δικτύου και είχε ως αποτέλεσμα να ασκηθεί δίωξη και στους δυο για τα κακουργήματα της σωματεμπορίας και νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ήταν μια ανώνυμη επιστολή που έφθασε στον πρώην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Γιώργο Σανιδά και ανέφερε ότι μεταξύ της ΜΚΟ και του χορηγού-«μαστροπού» υπήρχε μια πολύ βρώμικη συναλλαγή: Ότι ο επιχειρηματίας πάσαρε αλλοδαπές καλλονές στο Δίκτυο οι οποίες καθοδηγούνταν να καταγγείλουν διάφορους ανθρώπους που είχαν σχέσεις για κακοποίηση με απώτερο σκοπό να χαρακτηριστούν ως θύματα, να πάρουν άδεια παραμονής στη χώρα μας και να μπορούν ελεύθερα να χορεύουν στα στριπτιτζάδικα του επιχειρηματία! Ότι δηλαδή η ΜΚΟ είχε μετατραπεί σε ένα «παραμάγαζο» το οποίο χρησιμοποιούνταν από μαστροπούς προκειμένου οι δίμετρες καλλονές να εργάζονται νόμιμα στις επιχειρήσεις τους, δια της οδού του χαρακτηρισμού τους ως «θύματα εμπορίας» ανθρώπων.
Με αυτό τον τρόπο, ανέφερε, η ανώνυμη επιστολή κερδισμένοι ήταν και οι δυο. Και η ΜΚΟ η οποία αποδείκνυε ότι παρείχε έργο και οι «μαστροποί». «Χαμένες» και εξαπατημένες ήταν όμως οι ελληνικές αρχές που έδιναν άδεια παραμονής (καλή τη πίστη) σε πρόσωπα που δεν είχαν κακοποιηθεί ποτέ αλλά και οι πολίτες που καταγγέλθηκαν και διασύρθηκαν ως βιαστές και σωματέμποροι μόνο και μόνο για να διευκολυνθεί το κύκλωμα.
Θορυβημένος από τη σοβαρότητα της καταγγελίας ο Γιώργος Σανιδάς έδωσε εντολή για διενέργεια κατεπείγουσας προκαταρκτικής στην εισαγγελέα Εφετών, κυρία Βιργινία Σακελλαροπούλου η οποία μέσω της δικαστικής έρευνας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι συντρέχουν προϋποθέσεις για άσκηση ποινικής δίωξης για κακουργήματα τόσο κατά της προέδρου της ΜΚΟ όσο και του επιχειρηματία. Διαβίβασε λοιπόν τον ογκώδη φάκελο της δικογραφίας αλλά και το πόρισμά της στην τότε εισαγγελέα Πρωτοδικών, κύρια Ελένη Ράϊκου, η οποία άσκησε κακουργηματικές διώξεις τόσο στην πρόεδρο της ΜΚΟ όσο και στον χορηγό-επιχειρηματία και ανέθεσε την υπόθεση σε τακτικό ανακριτή.
Την πρόεδρο της ΜΚΟ και τον φούρναρη δεν έκαψαν μόνο οι “χοροί” των -υποτίθεται- κακοποιημένων γυναικών αλλά και το οικονομικό αλισβερίσι που είχαν αναπτύξει μέσω των δωρεών αλλά και προσωπικών δανείων που βρέθηκαν στη δικογραφία.
Χαρακτηριστικότερο όλων είναι το παραστατικό με την καρτέλα λογαριασμού της ΜΚΟ για το έτος 2005. Σε αυτό το έγγραφο αναφέρονται λεπτομερώς οι δωρεές που έγιναν προς το Δίκτυο αλλά και οι επιχορηγήσεις ύψους 40.000 ευρώ που έλαβε από το υπουργείο Εξωτερικών και τη γενική Γραμματεία Ισότητας.
Στις χορηγίες, λοιπόν, η αλυσίδα με τα αρτοποιεία του επιχειρηματία έχει περίοπτη θέση. Στις 11/2/2005 προχώρησε σε δωρεά ύψους 2.000 ευρώ, στις 17/6 300 ευρώ, στις 5/7 300 ευρώ, στις 23/8 και πάλι 300 ευρώ, στις 27/9 300 ευρώ και στις 16/11 και πάλι 300 ευρώ. Παράλληλα από άλλα στοιχεία της δικογραφίας εμφανίζεται ο εν λόγω χορηγός να εξόπλισε τη ΜΚΟ και με τηλεφωνικό κέντρο συνολικής αξίας 1.320 ευρώ, ενώ υπάρχει και το προσωπικό δάνειο ύψους 7.000 ευρώ που εισέπραξε προσωπικά η πρόεδρος από τον επιχειρηματία!
Μάλιστα η αβρότητα μεταξύ του Δικτύου και του εν λόγω χορηγού φαίνεται πως ήταν τόσο μεγάλη με αποτέλεσμα η ΜΚΟ στο επίσημο σάιτ της στις 6 Ιουλίου 2007 να νιώθει την ανάγκη να ευχαριστήσει δημόσια το Αρτοποιείο τόσο για τις χορηγίες του όσο και για την αρωγή στη στήριξη του θύματος.
