Η χώρα δέχεται μια άνευ προηγουμένου επίθεση και οι ”έχοντες και κατέχοντες” που τα προηγούμενα χρόνια έγιναν πολύ πιό πλούσιοι πρέπει να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Δεν τους ζητείται συχνά και βέβαια ούτε το κάνουν από μόνοι τους. Υπάρχουν ευτυχώς και εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον δραματικό κανόνα, που στην Ελλάδα είδαμε τα προηγούμενα χρόνια να ισχύει σε μεγάλο βαθμό.
Του Δ. Γ. Παπαδοκωστόπουλου
Προχθές έκανε έκκληση ο πρωθυπουργός και ζήτησε να ”βάλουν πλάτη” τώρα που η χώρα τους έχει ανάγκη, καθώς αντιμετωπίζει μια φονική επιδημία που έχει παγκόσμιες διαστάσεις και άγνωστη διάρκεια ή επιπτώσεις.
Το 1948 ο Βασιλιάς Παύλος εν μέσω της επιθέσεως που δέχονταν η Ελλάδα από τον εν όπλοις κομμουνισμό, έκανε από την Κόρινθο μια ανάλογη έκκληση. Ζήτησε από τους πλούσιους εκείνης της εποχής να βοηθήσουν τον αγώνα των Ελλήνων κατά του κομμουνισμού, που όπως είπε ο ίδιος επωμίζονταν κυρίως μέχρι τότε οι χαμηλότερες οικονομικά τάξεις και κυρίως τα αγροτοκτηνοτροφικά στρώματα της ελληνικής υπαίθρου που τότε υπήρχαν σε μεγαλύτερη έκταση και ήταν περισσότερο αγνά.
Στο σήμερα πρέπει να σημειώσουμε ότι πολλοί από αυτούς που θα έπρεπε να ακούνε τις εκκλήσεις αυτού του είδους κωφεύουν, επιβεβαιώνοντας δυστυχώς εκείνο που λέγεται: ότι το χρήμα δεν έχει πατρίδα.
Μελέτη της ICAP που δημοσιεύτηκε τον Δεκέμβριο του 2019 δείχνει ότι με βάση τους ισολογισμούς του έτους 2018, οι 500 πιο κερδοφόρες ελληνικές εταιρείες βελτίωσαν σημαντικά τα αποτελέσματά τους, πετυχαίνοντας εντυπωσιακή αύξηση της κερδοφορίας τους.
Συγκεκριμένα, τα συνολικά κέρδη EBITDA των 500 πιο κερδοφόρων εταιρειών της χώρας αυξήθηκαν κατά 12,4% και ανήλθαν στο ποσό των 12 δισ.. Τα συνολικά προ φόρου κέρδη διευρύνθηκαν με πολύ υψηλό ρυθμό, κατά 48%, και διαμορφώθηκαν σε 8,2 δισ., μέγεθος που υπερκαλύπτει το αντίστοιχο τελικό καθαρό αποτέλεσμα του συνόλου των ελληνικών εταιρειών με διαθέσιμους ισολογισμούς για το 2018. Επίσης ο κύκλος εργασιών τους διευρύνθηκε κατά 10,6% το 2018 σε σχέση με το 2017.
Η επίδειξη κοινωνικής και εθνικής συνείδησης από τους έχοντες και κατέχοντες στην Ελλάδα, θα έδειχνε μια ενότητα και κυρίως θα μετέφερε το μήνυμα στην κοινωνία, ότι κανείς δεν είναι μόνος του. Το πρόσφατο παρελθών δυστυχώς έχει αποδείξει ότι στην Ελλάδα των μεγάλων ευεργετών, που βοήθησαν στο χτίσιμο της χώρα από την επανάσταση του 1821 και μετά, μοιάζει να έπεσε περονόσπορος όσον αφορά ανάλογες ουσιαστικές πρωτοβουλίες στην σύγχρονη εποχή. Εξαιρέσεις υπάρχουν βέβαια, που επιβεβαιώνουν το κανόνα και θυμίζουν πόσο διαφορετική θα ήταν η χώρα αν την ευθύνη αυτή την μοιράζονταν περισσότεροι από τους έχοντες.
Η χρεωκοπία και η δοκιμασία στην οποία μπήκε η Ελλάδα το 2009 έδειξε πολύ μειωμένα ανακλαστικά της ανώτερης οικονομικής τάξης, που προτιμά να διατηρεί τα λεφτά της στο εξωτερικό, αποφεύγοντας να κάνει επενδύσεις στην Ελλάδα. Η τάση της εξόδου κεφαλαίων στην αρχή της χρεωκοπίας ήταν εκτός από αποτέλεσμα των φτωχοδιάβολων που φοβήθηκαν για το ”έχει τους” και συνειδητή συνέχεια μιας τάσης που προυπήρχε της χρεωκοπίας, αλλά δεν φαίνονταν καθώς οι εποχές ήταν καλές.
Δηλαδή κεφάλαια έφευγαν έξω και πάρκαραν στην ασφάλεια των Ελβετικών και Γερμανικών τραπεζών, που ήταν και οι πρώτες που σώθηκαν από τον κίνδυνο επέκτασης του οικονομικού ιού της χρεωκοπίας της Ελλάδος… Το θέμα είναι ότι δεν ήταν στην Ελλάδα και βέβαια τα ίδια κεφάλαια το 2015 είχαν την ελπίδα να μας πάει ο ΣΥΡΙΖΑ στην δραχμή, ώστε κατόπιν να κερδοσκοπήσουν σε βάρος της χώρας τους, που λέει ο λόγος… Στην δραχμή δεν πήγαμε, αλλά τα συγκεκριμένα κεφάλαια παρέμειναν στο εξωτερικό, αποφεύγοντας να έρθουν στις ελληνικές τράπεζες. Αν γίνονταν αυτό, θα ανάκαμπταν ταχύτερα οι τράπεζες και οι οικονομία. Και μια και μιλάμε για κεφάλαια που έφυγαν στο εξωτερικό να θυμήσουμε ότι πρόκειται για λεφτά που αποκτήθηκαν στην Ελλάδα την καλή εποχή, αλλά και μετά στην δεκαετίας της χρεωκοπίας. Τα ξενοδοχεία και ο τρόπος που έβγαζαν και βγάζουν τα λεφτά τους έξω είναι ένα χαρακτηριστικό στοιχείο, αυτής της πραγματικότητας. Και σήμερα οι ξενοδόχοι ζητούν ενισχύσεις από το κράτος, γιατί οι επιχειρήσεις τους δεν έχουν κίνηση λόγω κορωνοιού. Κίνηση όντως δεν έχουν τα ξενοδοχεία, αλλά έχουν και πολλά λεφτά έξω από τα προηγούμενα χρόνια κατά τα οποία ο τουρισμός στην Ελλάδα εκτοξεύθηκε μετά την χρεωκοπία της χώρας και την μεγάλη εσωτερική υποτίμηση που ακολούθησε.